Δομισμός (ψυχολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) μ προστέθηκε η Κατηγορία:Ψυχολογία (με το HotCat) |
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|16|06|2012}}
Ο '''δομισμός στην ψυχολογία''' αποτελεί τη συστηματική κίνηση που ιδρύθηκε στη [[Γερμανία]] από τον [[Βίλχελμ
Στα τέλη του
==Σκοπός==
Η δομική ψυχολογία έχει τριπλό σκοπό:
* να περιγράψει τα στοιχεία της
▲* να περιγράψει τα στοιχεία της συνείδησης όσον αφορά τα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα,
* να περιγράψει τους συνδυασμούς των βασικών στοιχείων,
* για να εξηγήσει τέλος, τις συνδέσεις των στοιχείων της συνείδησης στο [[νευρικό σύστημα]].
Η συνείδηση
Ο
==Ενδοσκόπηση==
Το κυριότερο εργαλείο στη δομική ψυχολογία ήταν η ενδοσκόπηση, ένα επιμελημένο σύνολο παρατηρήσεων που διεξάγονταν υπό ελεγχόμενες συνθήκες, από εξειδικευμένους παρατηρητές, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν ένα αυστηρά προσδιορισμένο περιγραφικό λεξικό. Αυτή η τεχνική της αυτο-έκθεσης είναι η αγέραστη προσέγγιση για την
Το πιο κοινό λάθος που έγινε από ανεκπαίδευτους επιστήμονες ονομάστηκε "σφάλμα ερεθίσματος", κατά το οποίο περιγράφηκε το παρατηρούμενο αντικείμενο παρά το συνειδητό περιεχόμενο. Το σφάλμα ερεθίσματος, σύμφωνα με τον Τίτσνερ, οδηγούσε σε φυσικές περιγραφές και όχι σε ψυχολογικά δεδομένα.
Στο πλαίσιο αυτής της προσέγγισης των φυσικών επιστημών, η ψυχολογία ορίζεται ως η πειραματική μελέτη των στοιχείων της άμεσης εμπειρίας με τη μέθοδο της ενδοσκόπησης. Ο στόχος της ψυχολογίας ήταν η αναγωγή του περιεχομένου της συνείδησης στα συστατικά στοιχεία των αισθήσεων από τις οποίες προέρχεται.
Για τον Τίτσνερ, η "ανατομία του νου" είχε μικρή σημασία για τα αίτια ή τους τρόπους της νοητικής λειτουργίας. Στο κυριότερο έργο του ''Εγχειρίδιο Ψυχολογίας'' (Textbook of Psychology, 1909-1910), ο
==Δεκαετία 1890==
Στη δεκαετία του 1890, ο
* Ευχάριστο-Δυσάρεστο
* Πίεση-Χαλάρωση
* Ενθουσιασμός-Ηρεμία
Ο Titchener συμφώνησε και αποδέχθηκε μόνο τη διάσταση "ευχάριστο-δυσάρεστο". Η προσέγγιση αυτή τον οδήγησε στο να εξηγήσει τα συναισθήματα με βάση τις βιολογικές αντιδράσεις τους στο άτομο. Ο Tichener προτείνει μια θεωρία νοήματος, προτείνοντας ότι κάθε συντελούμενη αίσθηση καθορίζει το νόημα της συνείδησης. Ως εκ τούτου, η απλή αίσθηση δεν έχει νόημα από μόνη της, αλλά αποκτά νόημα από τη σύνδεση της με άλλες αισθήσεις και εικόνες. Με αυτό τον τρόπο περιγράφει το μυαλό στο πλαίσιο τυπικών στοιχείων με τις ιδότητες τους και σε συνδυασμό με το μηχανισμό των ενώσεων.▼
Ως δομικός ψυχολόγος ο Tichener στην προσπάθειά του να τηρήσει αυστηρά το φυσικό μοντέλο της επιστήμης, θυσίασε ψυχολογικές διεργασίες και δραστηριότητες που δεν εντάσσονται στο μεθοδολογικό του πλαίσιο. Επιπλέον, η υπερβολική του εμμονή με την αμφισβητήσιμη, αυστηρή μεθοδολογία της ενδοσκόπησης οδήγησε τον Tichnener και άλλους δομικούς ψυχολόγους σε μια στείρα αδιέξοδο. Κατά μία έννοια, ο δομισμός εγκλωβίστηκε κάπου ανάμεσα στον "εμπειρισμό της βρετανικής παράδοσης" και τον "φυσιολογισμό της γερμανικής παράδοσης". O Tichener και άλλοι δομικοί ψυχολόγοι κάνουν κατανοητή την άποψή τους για το νου ως καθορισμένο από τα στοιχεία της αίσθησης, την ίδια στιγμή που αναγνωρίζουν την πνευματική δραστηριότητα και επιχειρούν να ασχοληθούν με δραστηριότητες μέσω των εν λόγω δομών της "συναίσθησης". Σε συνδυασμό με τις ανεπάρκειες της ενδοσκόπησης, ο δομισμός παρέλειψε να φιλοξενήσει αντικρουόμενες φιλοσοφικές υποθέσεις για τη φύση του νου.▼
▲Ο
▲Ως δομικός ψυχολόγος, ο
== Πηγές ==
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα
* New World Encyclopedia, λήμμα Edward B. Titchener
[[Κατηγορία:Ψυχολογία]]
|