Ρουμλούκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Πηγές |
Πρόσθεσα την παράγραφο "Νεότερα χρόνια" |
||
Γραμμή 10:
==Κινητικότητα Χωριών==
Ο αριθμός και οι θέσεις των χωριών δεν ήταν πάντα σταθερός, διότι από τις συχνές πλημμύρες του Αλιάκμονα πολλά χωριά εγκαταλείπονταν ακατοίκητα ή δημιουργούνταν καινούργια σε άλλες θέσεις.
==Νεότερα χρόνια==
Στις 16-10-1912 εισήλθε ο Ελληνικός Στρατός στα χωριά της δυτικής πλευράς του Ρουμλουκιού, στις 17-10-1912 διεξήχθη μάχη για την κατάληψη της σιδερένιας γέφυρας του Νησελίου, στις 18-10-1912 απελευθερώθηκε ο Γιδάς και στις 20-10-1912 διεξήχθη η μάχη του Καρά – Ασμάκ για την κατάληψη των δύο γεφυρών του Λουδία ποταμού στο Πλατύ, οι οποίες άνοιξαν το δρόμο για την κατάληψη της Θεσσαλονίκης. Το τηλεγράφημα για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης εστάλη στην Αθήνα από τον τηλέγραφο του σιδηροδρομικού σταθμού Γιδά - Καψόχωρας. (28)
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή του 1922 στην πεδιάδα εγκαταστάθηκε μεγάλος αριθμός προσφύγων και δημιουργήθηκαν πολλά νέα χωριά.
Το 1932-1936 συντελέστηκε η αποξήρανση της λίμνης – βάλτου των Γιαννιτσών και έτσι αποδόθηκαν για καλλιέργεια χιλιάδες στρέμματα εύφορης γης, τα οποία έθρεψαν τους κατοίκους και οδήγησαν το τόπο στην ανάπτυξη. Αργότερα κατασκευάστηκε ένα εκτεταμένο αρδευτικό δίκτυο, το οποίο επέτρεψε την καλλιέργεια μεγάλης ποικιλίας αγροτικών προϊόντων. Όλα αυτά σε συνδυασμό και με την ανέκαθεν επίκαιρη θέση της πεδιάδας, στη διασταύρωση των οδών προς Θεσσαλονίκη, προς δυτική Μακεδονία και προς τη νότια Ελλάδα, αποτέλεσαν πόλο έλξης της εσωτερικής μετανάστευσης και ώθηση για δυναμική οικονομική πρόοδο. (29)
==Πηγές==
| |||