ΣΤ΄ Βενετοτουρκικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
έναρξη συγχώνευσης
συνέχιση της συφχώνευσης
Γραμμή 6:
| χρονολογία= [[1684]] - [[1699]]
| τόπος= Πελοπόννησος, Αιγαίο, Δαλματία
| έκβαση= Κατάληψη του Μοριά και της Αθήνας από τους Βενετούς και [[Συνθήκη του Κάρλοβιτς]]
| μαχόμενος2= [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]]
| μαχόμενος1= [[Δημοκρατία της Βενετίας]]
| αρχηγός2= [[Ισμαήλ Πασάς]]<br />[[Μαχμούτ Πασάς]]
| αρχηγός1= [[Φραντζέσκο Μοροζίνι]] <br />[[Όττο Βίλχελμ Καίνιξμαρκ]]<br />Έλληνες και Χειμαριώτες οπλαρχηγοί
}}
Ο '''Έκτος Βενετοτουρκικός Πόλεμος'''<ref>[http://books.google.gr/books?id=oLpCAr8zjkkC&lpg=PP1&pg=PA5#v=onepage&q&f=false Ββλιοφιλία] τεύχος 133, Ιουλ-Αυγ-Σεπτ 2011, εκδ. Κώστας Χ. Σπανός, σελ. 5</ref> ή '''Πόλεμος του Μωριά''' ήταν πόλεμος που διεξήχθη ανάμεσα στους [[Δημοκρατία της Βενετίας|Βενετούς]] και του [[Οθωμανοί|Οθωμανούς]] από το 1684 έως το 1699. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του πολέμου πραγματοποιήθηκαν στη [[Δαλματία]], στο [[Αιγαίο]] άλλα κυρίως στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] όπου έλαβε χώρα μεγάλη εκστρατεία των Βενετών. Ο πόλεμος κηρύχθηκε σε περίοδο που οι Οθωμανοί ήταν απασχολημένοι σε πόλεμο εναντίον της [[Αυστρία]]ς των Αψβούργων. Στο τέλος του πολέμου οι Βενετοί επέκτειναν τα εδάφη τους έναντι της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]], προσαρτώντας την Πελοπόννησο. Η διάρκεια της Βενετικής κυριαρχίας στην Πελοπόννησο υπήρξε μικρή καθώς το 1715 οι Οθωμανοί ανέκτησαν τα εδάφη τους.
Γραμμή 18:
 
==Επιχειρήσεις στο Ιόνιο==
Ο Βενετικός στόλος έπλευσε το [[1684]] με αρχηγό τον [[Φραντζέσκο Μοροζίνι|Μοροζίνη]] από την [[Αδριατική]] προς το [[Ιόνιο]]. Οι Ενετοί έστειλαν τους Ζακυνθινούς συνταγματάρχη [[Παύλος Μακρής|Παύλο Μακρή]] και [[Δοξαράς|Δοξαρά]] στη Μάνη, προσκαλώντας τους σε επανάσταση. Ταυτόχρονα αποβίβασε τους αρματολούς [[Αγγέλης Σουμίλας|Αγγέλη]], [[Πάνος Μεϊντάνης|Μεϊτάνη]] και [[Χορμόπουλος|Χορμόπουλο]] στην περιοχή της [[Βόνιτσα]]ς. Πρώτος στόχος ήταν η [[Λευκάδα]] την οποία κατέλαβε μετά από σύντομη πολιορκία. Στη συνέχεια οι Βενετοί εισέβαλαν στην ενδοχώρα της [[Ακαρνανία]]ς και με τη βοήθεια Ελλήνων οπλαρχηγών κατέλαβαν στα τέλη του Σεπτέμβρη του 1684 τη [[Βόνιτσα]] και την [[Πρέβεζα]]. Οι επιτυχημένες αυτές επιχειρήσεις ενθάρρυναν τους [[Έλληνες]] να συνεργαστούν μαζί τους εναντίον των Οθωμανών. Με τους αρματολούς ενώθηκαν και οι [[Χρήστος Βαλαωρίτης|Χρήστος]] και [[Μόσχος Βαλαωρίτης|Μόσχος Βαλαωρίτες]], [[Σπαθόγιαννος]] από το [[Ξηρομέρι]], και άλλοι. Στην [[Ευρυτανία]] και [[Ακαρνανία]] πυρπόλησαν το [[Αγρίνιο]], [[Αγγελόκαστρο]], [[Μεγάλη Χώρα Αιτωλοακαρνανίας|Ζαπάντι]], και άλλες πόλεις και χωριά.
 
Βορειότερα, στη [[Χειμάρρα]], οι Χειμαριώτες ταυτόχρονα ξεσηκώθηκαν και αυτοί, απαγχόνισαν τους Τούρκους και έστειλαν τα κεφάλια τους στους Ενετούς, οι οποίοι ανταπέστειλαν δώρα και υποσχέσεις βοηθείας.
 
==Η εκστρατεία στον Μωριά==
Έχοντας εξασφαλίσει τα νώτα του με τις επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια του προηγούμενου χρόνου ο [[Φραντζέσκο Μοροζίνι|Μοροζίνι]], πέρασε στην Πελοπόννησο όπου οι Έλληνες είχαν εξεγερθεί. Ο [[Ισμαήλ Πασάς]] με 10.000 στρατό εκστράτευσε κατά της [[Μάνη]]ς εξασφαλίζοντας την υποταγή των Μανιατών. Στα μέσα Ιουνίου του 1685 οι Βενετοί με δύναμη 8.100 ανδρών πολιόρκησαν την [[Κορώνη]] ητην οποία έσπευσαν να υπερασπίσουν ο Χαλίλ πασάς της Ναυπάκτου και ο Μουσταφά πασάς της Πελοποννήσου. Η Κορώνη παραδόθηκε έπειτα από 49 ημέρες την νύχτα της 31 Ιουλίου [[1685]]. Στη συνέχεια ο Μοροζίνι βάδισε προς την [[Καλαμάτα]], ενθαρρύνοντας τους Μανιάτες να εξεγερθούν ξανά. Ενώ ο Οθωμανός ναύαρχος στο Ναύπλιο προετοίμαζε εκστρατεία κατά των Ενετών, ο Γερμανός στρατηγός [[Άνιμπαλ φον Ντέγκενφελντ]] με 1500 Μανιάτες και άλλους μισθοφόρους τον έτρεψε σε φυγή. Ο Μοροζίνι νικώντας έναν πολυάριθμο Οθωμανικό στρατό κατέλαβε την [[Καλαμάτα]] ενώ μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου ολόκληρηβρισκόταν ηστον [[Μάνη]]έλεγχό καιτου μεγάλο τμήμα της [[Μεσσηνία]]ς, βρισκότανη στονΖαρνάτα έλεγχό(κάστρο τουκοντά στο σημερινό χωριό [[Κάμπος Αβίας Μεσσηνίας|Κάμπος]] της Μεσσηνίας), [[Κελεφά Λακωνίας|Κελεφά]], και [[Πασσαβάς Λακωνίας|Πασσαβάς]] στη Μάνη. Από εκεί ο [[Φραντζέσκο Μοροζίνι|Μοροζίνης]] αφού διόρισε αρμοστή στην Λακωνία τον Λορέντζο Βενιέρο πήγε στην Κέρκυρα.
 
[[File:Morosini conquest of Moreas medal.jpg|thumb|right|220px|Βενετικό μετάλειο του 1688 προς τιμήν των κατακτήσεων του Μοροζίνι στον Μωριά]]
Στις αρχές του επόμενου χρόνου οι Βενετοί ενισχυόμενοι από την [[Τοσκάνη]] και τα [[Παπικά Κράτη]] αντιμετώπισαν επιτυχώς μία τουρκική επίθεση που απειλούσε να ανακαταλάβει την Μάνη. Μετά τις νέες ενισχύσεις επικεφαλής των χερσαίων επιχειρήσεων ανέλαβε ο Σουηδός κόμης [[Όττο Βίλχελμ Καίνιξμαρκ]] και των θαλάσσιων ο Μοροζίνι. Στις 3 Ιουνίου 1986 ο Καίνιξμαρκ κατέλαβε την [[Πύλος|Πύλο]] και το [[Ναυαρίνο]]. Ο τουρκικός πληθυσμός των περιοχών κατέφυγε στην Τρίπολη. Στις 7 Ιουλίου κατελήφθη και η [[Μεθώνη]]. Οι Βενετοί στη συνέχεια προχώρησαν προς το [[Άργος]] και το [[Ναύπλιο]]. Ο Βενετικός στρατός αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο στο διάστημα μεταξύ της 30ης Ιουλίου και της 4ης Αυγούστου 1686. Μετά από σκληρές μάχες με τα στρατεύματα του [[Ισμαήλ Πασά]] κατέλαβαν την πόλη στις 3 Σεπτεμβρίου. Ο Ισμαήλ πασάς μετά την ήττα του αναχώρησε για την [[Αχαΐα]] αφού πρώτα ενίσχυσε την φρουρά της [[Κόρινθος|Κορίνθου]] που έλεγχε το πέρασμα προς τη Δυτική Ελλάδα.