Διοξίνες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:PCDD general_structuregeneral structure.png|right|thumb|250px|Η γενική δομή των διοξινών]]

Οι '''διοξίνες''' είναι μια οικογένεια [[χημική ουσία|χημικών ουσιών]] εξαιρετικά ύποπτη για καρκινογενέσεις, ιδιαίτερα τοξική για τον άνθρωπο και ανθεκτική στην βιολογική αποικοδόμηση. Η ημιπερίοδος ζωής της, δηλαδή η μείωση στο 50% της αρχικής ποσότητας, διαρκεί 3 έως 30 χρόνια.<ref>Athanasios Katsoyiannis, Rosalinda Gioia, Andrew J. Sweetman and Kevin C. Jones. [http://Continuous%20Monitoring%20of%20PCDD/Fs%20in%20the%20UK%20Atmosphere:%201991−2008.%20Environ.%20Sci.%20Technol.,%202010,%2044%20(15),%20pp%205735–5740 http://pubs.acs.org/doi/full/10.1021/es1009828]</ref>. Ως διοξίνη (στον ενικό) αναφέρεται η 2,3,7,8-τετραχλωροδιβενζο-p-διοξίνη (2,3,7,8-TCDD), η οποία είναι και η πλέον επικίνδυνη ένωση της οικογένειας.<ref>[http://encyclopedia.farlex.com/Dioxine Hutchinson Encyclopedia]</ref>. Λόγω της ομοιότητας στη δομή και τις ιδιότητες, οι διοξίνες μελετούνται και αναφέρονται συνήθως μαζί με τα φουράνια.

Η [[ανακύκλωση|ανακύκλωση]] εξακολουθεί να είναι μια περιθωριακή δράση και η συζήτηση εξακολουθεί να επικεντρώνεται στον «τόπο ταφής των απορριμάτων», την ίδια στιγμή που η ευρωπαϊκή νομοθεσία επιβάλλει την επίτευξη συγκεκριμένων ποσοτικών στόχων ανάκτησης και ανακύκλωσης σε διάφορα υλικά όπως το χαρτί, το γυαλί κλπ.