Δοκός Ύδρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

}}Ο '''Δοκός''' είναι νησί του [[Σαρωνικός Κόλπος|Αργοσαρωνικού]] το οποίο βρίσκεται απέναντι από την [[Ερμιόνη Αργολίδας|Ερμιόνη]], στο στενό ανάμεσα [[Ύδρα|Ύδρας]]ς, Ερμιόνης και [[Σπέτσες|Σπετσών]].

Το νησί είναι ορεινό, βραχώδες, με υψόμετρο 308 μ. και ανέκαθεν αποτελούσε ένα καλά κρυμμένο στρατηγικό σημείο. Στην ανατολική του πλευρά υπάρχουν τα ερείπια ενός μεγάλου Βυζαντινού - Ενετικού κάστρου. Στα χρόνια της επανάστασης του [[1821]] χρησιμοποιήθηκε από τον στόλο της [[Ύδρα|Ύδρας]]ς σαν χειμερινό αγκυροβόλιο.

Το νησί σύμφωνα με [[αρχαιολογία|αρχαιολογικές]] έρευνες είχε κατοικηθεί από την [[εποχή του χαλκού]], πριν 6.000 χρόνια. Λείψανα της εποχής εκείνης βρέθηκαν κατά μήκος όλης της παραλίας. Η πρωιμότατη κατοίκηση της Δοκού, τεκμαίρεται από την ίδρυση δύο μόνιμων εγκαταστάσεων της Πρωτοελλαδικής II περιόδου(2800-2300 π.Χ.) στη βόρεια ακτή της νήσου, επάνω στο Ακρωτήριο Μύτη Κομμένη και στη θέση Λέδεζα, ερμηνεύεται στο πλαίσιο της έντονης ναυτικής δραστηριότητας των φορέων του πρωτοελλαδικού πολιτισμού και της μεγάλης ακμής του θαλάσσιου εμπορίου, στον χώρο του Αργωσαρονικού και στο Μυρτώο πέλαγος, κατά τπ β΄μισό της 3ης χιλιετίας π.Χ.<ref>Γιάννος Λώλος, Δοκός, στο Βλαχόπουλος Ανδρέας (επιμ.), Αρχαιολογία-νησιά του Αιγαίου,εκδ.Μέλισσα, Αθήνα, 2005,σελ195-196</ref> Το [[1975]] βρέθηκε κοντά στην ακτή το αρχαιότερο γνωστό [[Ναυάγιο του Δοκού|ναυάγιο]] χρονολογημένο μεταξύ 2500-2000 π.Χ.<ref>[http://www.fhw.gr/chronos/02/mainland/gr/eh/economy/trade/index2.html Το ναυάγιο του Δοκού]</ref> Το ναυάγιο αυτό συνιστά απτή μαρτυρία μείζονος σημασίας για την άσκηση ναυτηλίας στηνευρύτερη περιοχή. Εντοπισμένο σε μικρή απόσταση από τη νότια βραχώδη ακτή του Ακρωτηρίου Κομμένη, μεγάλο μέρος του οποίου ανελκύσθηκε και μελετήθηκε από το [[Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών|Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών]] κατά τα έτη 1989-92. Επάνω στο ίδιο ακρωτήριο, πολύ αργότερα, κατά τους ύστερους μυκηναϊκούς χρόνους, ακμάζει ένας οχυρωμένος οικισμός σημαντικής έκτασης, ενώστη γειτονική [[Λέδεζα|Λέδεζα]] ανγνωρίζεται η ύπαρξη ισχυρού Μυκηναϊκού περιβόλου, προορισμένου για την προστασία πηγής νερού και για τη συγκέντρωση των κοπαδιών.<ref>Γιάννος Λώλος, όπ.π.σελ.196</ref>

Η παρακάτω ιστορία είναι καταγεγραμμένη ως ιστορικό γεγονός και στοιχείο της [[λαογραφία|λαογραφίας]]ς, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως σκωπτικό σε πρόσωπα, καταστάσεις ή τόπους αλλά και ούτε για τέτοια χρήση από αναγνώστη προορίζεται.

Όταν δε έφθασαν οι καθηγητές στην Ύδρα οι Υδραίοι λίγο έλειψε να τους πετάξουν στη θάλασσα για τον λόγο ότι δήθεν είναι πληρωμένοι από τους άλλους, όταν δε έφθασαν στις Σπέτσες οι Σπετσιώτες αρνήθηκαν να τους ακούσουν αφού δεν σταματούσαν τη ρυμούλκηση πρώτα οι Υδραίοι. Δύο βδομάδες κράτησε η υπόθεση μέχρι που το τότε Υπουργείο των Ναυτικών έστειλε την κορβέτα ΨΑΡΑ που με άσφαιρες βολές εξανάγκασε τους εμπλεκόμενους σε άμεση λύση του εγχειρήματος.<br />