X86: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο όρος '''x86''' αναφέρεται σε μια οικογένεια από [[αρχιτεκτονική συνόλου εντολών|αρχιτεκτονικές συνόλου εντολών]]<ref>Σε αντίθεση με τη [[μικροαρχιτεκτονική]] (microarchitecture) και τη συγκεκριμένη ηλεκτρονική και φυσική υλοποίηση που χρησιμοποιείται στη σχεδίαση ενός [[τσιπ]].</ref> που βασίζονται στην [[Κεντρική μονάδα επεξεργασίας|CPU]] [[Intel 8086]]. Ο επεξεργαστής 8086 κυκλοφόρησε το 1978 σαν μια πλήρως 16-bit επέκταση του [[8080]] της Intel που βασιζόταν σε τεχνολογία 8-bit, και εισήγαγε το [[x86 memory segmentation|segmentation]] για να ξεπεράσει το φράγμα των 16-bit διευθύνσεων της προηγούμενης σχεδίασης. Ο όρος x86 προήλθε από το γεγονός ότι οι πρώτοι απόγονοι του 8086 είχαν και αυτοί ονόματα που τελείωναν σε "86". Με τα χρόνια έχουν γίνει πολλές προσθήκες και επεκτάσεις στο [[σύνολο εντολών]] x86, σχεδόν πάντα με βάση την προς τα πίσω συμβατότητα (backward compatibility).<ref>Η Intel σταμάτησε να ονομάζει τους επεξεργαστές σαν "x86" από τον ''[[P5 (μικροαρχιτεκτονική)|P5]] [[Pentium|Pentium]]'' του 1993 (επειδή οι ''αριθμοί'' δε μπορούν να αποτελούν κατοχυρωμένες εμπορικές ονομασίες). Παρόλα αυτά, ο όρος x86 ήταν πια εδραιωμένος όσον αφορά τις τεχνικές συζητήσεις, την συγγραφή μεταγλωττιστών, κλπ.</ref> Η αρχιτεκτονική έχει υλοποιηθεί σε επεξεργαστές της [[Intel Corporation|Intel]], της [[Cyrix]], της [[Advanced Micro Devices|AMD]], της [[VIA Technologies|VIA]], και πολλών άλλων εταιρειών.

Πολλοί έχουν προσπαθήσει, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της Intel, να αντικατασταθεί η "άκομψη" αρχιτεκτονική x86, η οποία είχε προκύψει κατευθείαν από τους πρώτους απλούς μικροεπεξεργαστές 8-bit. Παραδείγματα είναι ο [[iAPX 432]] (γνωστός και σαν [[Intel 432|Intel 8800]]), ο [[Intel 960]], ο [[Intel 860]] και η αρχιτεκτονική [[Itanium]] της Intel και της Hewlett Packard. Παρόλα αυτά, η συνεχής βελτίωση της [[μικροαρχιτεκτονική|μικροαρχιτεκτονικής]]ς και των [[ηλεκτρονικό κύκλωμα|κυκλωμάτων]] των x86, καθώς και η ανάπτυξη της βιομηχανίας των ημιαγωγών έχουν εδραιώσει τους x86 σε πολλές περιοχές εφαρμογών. Η επέκταση 64 bit της AMD για τους x86 (στην οποία η Intel τελικά απάντησε με μια συμβατή σχεδίαση)<ref>[http://bwrc.eecs.berkeley.edu/CIC/announce/1999/k8.annc.html "Time and again, processor architects have looked at the inelegant x86 architecture and declared it cannot be stretched to accommodate the latest innovations," said Nathan Brookwood, principal analyst, Insight 64.]</ref> και η δυνατότητα των x86 να κλιμακώνουν τις επιδόσεις τους, όπως ο οκταπύρηνος Intel Xeon και ο 12-πύρηνος AMD Opteron δείχνουν πώς στην περίπτωση του x86 η συνεχής εξέλιξη κλασικών βιομηχανικών προτύπων μπορεί να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό από νέες και διαφορετικές αρχιτεκτονικές.<ref>[http://www.eweek.com/c/a/IT-Infrastructure/Microsoft-to-End-Intel-Itanium-Support-370349/ Microsoft to End Intel Itanium Support]</ref>

| || 2012 || Intel [[Ivy Bridge (αρχιτεκτονική)|Ivy Bridge]] || || βαθμός σμίκρυνσης τσιπ 22 &nbsp;nm (Sandy Bridge). Θα κατασκευαστεί χρησιμοποιώντας την τεχνολογίας [[τρανζίστορ]] τριών πυλών της Intel (tri-gate)

Η πραγματική κατάσταση (real mode) είναι κατάσταση λειτουργίας του [[8086]] και των μεταγενέστερων επεξεργαστών που είναι συμβατοί με τον x86. Η πραγματική κατάσταση έχει χώρο διευθύνσεων μνήμης χωρισμένο σε τμήματα 20 bit (επομένως οι διευθύνσεις μπορούν να αναφέρονται μόνο σε 1 [[Megabyte|MB]] μνήμης), η πρόσβαση του λογισμικού τις ρουτίνες του [[BIOS]] και στα περιφερειακά του υλικού είναι απευθείας και δεν υπάρχουν οι έννοιες της προστασίας μνήμης ή της [[Πολυεπεξεργασία|πολυεπεξεργασίαςπολυεπεξεργασία]]ς στο επίπεδο του υλικού. Όλοι οι επεξεργαστές x86 της σειράς [[80286]] και έπειτα εκκινούν σε πραγματική κατάσταση, ενώ οι [[80186]] και οι προηγούμενοι επεξεργαστές είχαν μόνο μια κατάσταση, που αντιστοιχούσε στην πραγματική κατάσταση των μεταγενέστερν τσιπ.