Λεβάντες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

</div>

|}

Ο '''Λεβάντες''' (από τη [[γαλλική γλώσσα|γαλλική]] λέξη ''Levant'' που σημαίνει ''Ανατολή'') είναι ένας ανακριβής [[γεωγραφία|γεωγραφικός όρος]] που αναφέρεται ιστορικά σε μια μεγάλη περιοχή της [[Μέση Ανατολή|Μέσης Ανατολής]] νότια των βουνών του [[Ταύρος (όρος)|Ταύρου]], και ορίζεται δυτικά από τη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο]], βόρεια από την [[Αραβική έρημος|Αραβική Έρημο]] και ανατολικά από την Άνω [[Μεσοποταμία]]. Ο Λεβάντες δεν περιλαμβάνει την οροσειρά του [[Καύκασος|Καύκασου]], οποιοδήποτε μέρος της [[Αραβική Χερσόνησος|Αραβικής Χερσονήσου]], ή την [[Ανατολία]] - αν και κατά περιόδους περιλαμβανόταν και η [[Κιλικία]]. Η [[Χερσόνησος του Σινά]] μπορεί επίσης να περιληφθεί, αλλά μπορεί και να αποκλειστεί ως οριακή περιοχή που διαμορφώνει μια γέφυρα εδάφους μεταξύ του Λεβάντε και της Βόρειας [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]]. Κατά περιόδους οι Λεβαντινοί πολιτισμοί και λαοί εξουσίαζαν την περιοχή μεταξύ της χερσονήσου του Σινά και του ποταμού [[Νείλος|Νείλου]], αλλά εκείνη η περιοχή αποκλείεται συνήθως από τον γεωγραφικό ορισμό του Λεβάντε.

==Ετυμολογία==

 

Ο όρος ''Λεβάντες'' ανευρίσκεται αρχικά ως ''Levant'' στην [[αγγλική γλώσσα]] το 1497, και χρησιμοποιούνταν αρχικά υπό την ευρύτερη έννοια των «Mεσογειακών εδαφών ανατολικά της [[Βενετία|Βενετίας]]». Προέρχεται από τον όρο ''levant'' των [[μέσα Γαλλικά|Μέσων Γαλλικών]] (Γαλλικά που ομιλούνταν από το 1340 μέχρι το 1611), που είναι η [[παθητική μετοχή]] του ρήματος ''lever'' που σημαίνει «αυξάνω, υψώνω, ανατέλλω» (όπως στο «levant soleil», «ανατέλλων ήλιος») που με τη σειρά του προέρχεται από το λατινικό ''levare''. Αναφερόταν δηλαδή στην κατεύθυνση του ανατέλλοντος ηλίου, από την προοπτική εκείνων που αρχικά χρησιμοποίησαν τον όρο, δηλαδή των δυτικοευρωπαίων. Υπό αυτήν τη μορφή, είναι περίπου ισοδύναμο με τον αραβικό όρο Mashriq, «η γη όπου ανατέλλει ο ήλιος».