Διονύσιος Ζακυθηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Διονύσιος Ζακυθηνός''' (Ληξούρι, 1905 - Αθήνα, 1993) υπήρξε ιστορικός που ασχολήθηκε με την βυζαντινή περίοδο και τα μεταβυζαντινά χρόνια, καθηγητής πανεπιστημίου και ακαδημαϊκός, αλλά και υπουργός [[Υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου 1963|της υπηρεσιακής κυβέρνησης Παρασκευόπουλου το 1963]].

Η δράση του Ζακυθηνού εκτείνεται σε πολλούς τομείς. Κατά τη διαμονή του στο [[Παρίσι]] (1928-1935) διατέλεσε γραμματέας του Νεοελληνικού Ιννστιτούτου της [[Σορβόνη]]ς (1931-1932) και πρώτος διευθυντής της ''Fondation Hellenique'' της Παρισινής Πανεπιστημιούπολης (1932-1935). Μετά την επιστροφή του στη Ελλάδα, διορίστηκε διευθυντής των [[Γενικά Αρχεία του Κράτους|Γενικών Αρχείων του Κράτους]], όπου επί μια δεκαετία (1937-46) εργάστηκε για την οργάνωση, την ταξινόμηση και τον εμπλουτισμό της παραμελημένης τότε κρατικής και επιστημονικής αυτής υπηρεσίας. Διατέλεσε καθηγητής της ιστορίας του Βυζαντινού Κράτους στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (1939-70), καθηγητής της Ιστορίας του Πολιτισμού (1951-57) και κατόπιν της ιστορίας της Νεωτέρας Ελλάδος (1957-65) στην [[Πάντειο Πανεπιστήμιο|Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών]] και πρύτανης της ίδιας Σχολής (1962-63).<ref>Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμ. 3, σ. 402, Εκδοτική Αθηνών 1985</ref>. Διετέλεσε επίσης υπουργός Τύπου και Διαφωτίσεως στην [[Κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη Απρίλιος 1945|κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη τον Απρίλιο του 1945]], υπουργός [[Υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου 1963|της υπηρεσιακής κυβέρνησης Παρασκευόπουλου το 1963]], και βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας το 1974.