Άντονι Ήντεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ZéroBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: id:Anthony Eden
Γραμμή 15:
Ο Α. Ήντεν ήταν, παρά τον ειρηνόφιλο προσανατολισμό του, από τους πρώτους που διέγνωσε την επιθετικότητα των δύο φασιστικών καθεστώτων, της [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανίας του Χίτλερ]] και της [[Μπενίτο Μουσσολίνι|Ιταλίας του Μουσσολίνι]]. Αν και δεν το εκδήλωσε δημόσια, αντέδρασε στην "πολιτική κατευνασμού" του Υπουργού Εξωτερικών, Σερ [[Σάμιουελ Χόαρ]] (Sir Samuel Hoare), όταν η [[Ιταλία]] εισέβαλε στην [[Αιθιοπία]] το [[1935]] και προκάλεσε την [[Κρίση της Αβησσυνίας]]. Όταν ο Χόαρ παραιτήθηκε, ύστερα από την αποτυχία του Συμφώνου Χόαρ - Λαβάλ, τον διαδέχθηκε ο Ήντεν. Την εποχή αυτή ο Ήντεν ακολουθώντας μια εξαιρετικά επιμελημένη εξωτερική εμφάνιση θεωρήθηκε ο κομψότερος Άγγλος πολιτικός καθιστάμενος και ένα είδος "δημιουργού μόδας", καθώς φορούσε συχνά ένα καπέλο τύπου ημίψιλου, ελαφρά τροποποιημένο, που καθιερώθηκε στη Βρετανία ως "καπέλο Άντονυ Ήντεν". Στη θέση του υπουργού Εξωτερικών παρέμεινε επί τριετία, για να παραιτηθεί διαμαρτυρόμενος για την εξωτερική πολιτική του τότε πρωθυπουργού [[Νέβιλ Τσάμπερλεν]]<ref>[http://www.bbc.co.uk/history/historic_figures/eden_anthony.shtml BBC History]</ref>, που δεν ήθελε να προκαλέσει ούτε τη [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανία του Χίτλερ]] ούτε την [[Ιταλία]] του [[Μπενίτο Μουσολίνι|Μουσολίνι]], πολιτική που τελικά κατέληξε στη [[Συμφωνία του Μονάχου]].
 
Με την έναρξη του Πολέμου, ο Ήντεν κατατάχθηκε επί πολύ σύντομο διάστημα στο Βρετανικό Στρατό με το βαθμό του [[Ταγματάρχης|Ταγματάρχη]]. Ο Τσάμπερλεν τον επανέφερε στο Υπουργικό Συμβούλιο ως Υπουργό Αποικιών, αλλά αυτή η θέση του στέρησε τη συμμετοχή στην Πολεμική Κυβέρνηση. Έτσι, δεν είχε τη δυνατότητα να διεκδικήσει την Πρωθυπουργία, όταν ο Τσάμπερλεν παραιτήθηκε ύστερα από την [[Εισβολή και κατάληψη της Γαλλίας - 1940|εισβολή και κατάληψη της Γαλλίας]] τοτον Μάιο του 1940. Την πρωθυπουργία ανέλαβε ο [[Ουίνστων Τσώρτσιλ]].
 
Μολονότι η σχέση του με τον Τσώρτσιλ ήταν αρκετά περίεργη, καθώς και ο Ήντεν απέβλεπε στην πρωθυπουργία, ο Τσώρτσιλ τον επανέφερε στη θέση του Υπουργού Πολέμου όταν συγκρότησε την πολεμική του Κυβέρνηση το [[1940]], παραμένοντας σε αυτή μέχρι το [[1945]], οπότε ο Τσώρτσιλ έχασε την πρωθυπουργία. Ωστόσο ποτέ δεν σταμάτησε να εποφθαλμιά τη θέση του Πρωθυπουργού, καθώς αναγνωριζόταν ως ο διάδοχός του. Με τη δεύτερη πρωθυπουργία του Τσώρτσιλ ([[1951]] - [[1955]]) επανήλθε ως Υπουργός Εξωτερικών και, το 1955, τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία. Η υγεία του, όμως, ήταν ήδη κλονισμένη.
 
Η θητεία του σημαδεύτηκε από ένα σοβαρό πολιτικό σφάλμα: Άρχισε μυστικές διαπραγματεύσεις με τη [[Γαλλία]] και το [[Ισραήλ]] για τη χρήση στρατιωτικής βίας εναντίον της κυβέρνησης της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] του Στρατηγού [[Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ]], όταν, το [[1956]], εθνικοποιήθηκε η [[Διώρυγα του Σουέζ]]. Η κυβέρνηση των [[ΗΠΑ]] δε μπόρεσε να υποστηρίξει το βρετανικό εγχείρημα και η Βρετανία αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει, αποσύροντας τις δυνάμεις της. Αυτό υπήρξε πολύ ταπεινωτικό για το βρετανικό γόητρο, καθώς αποτέλεσε έμμεση αλλά σαφή ένδειξη ότι η Βρετανία δεν αποτελούσε πλέον παγκόσμια δύναμη ικανή να ρυθμίζει καταστάσεις στον πλανήτη. Ο Ήντεν αναγκάστηκε να παραιτηθεί τον Ιανουάριο του [[1957]], με καταρρακωμένη τη φήμη του: Το [2004]] 139 ακαδημαϊκοί των πολιτικών επιστημών τον ψήφισαν ως τοτον χειρότερο πρωθυπουργό του 20ού αιώνα<ref>[http://www.number10.gov.uk/history-and-tour/prime-ministers-in-history/sir-anthony-eden Prime Minister, ό.π.]</ref> . Το τραγικά ειρωνικό είναι ότι η μεγαλύτερη αποτυχία του ως πρωθυπουργού σημειώθηκε στον τομέα επί του οποίου είχε εντρυφήσει επί μακρά περίοδο ετών, αυτόν της εξωτερικής πολιτικής.
 
Μετά την παραίτησή του αποσύρθηκε από την πολιτική και έζησε ήσυχα τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του με τη δεύτερη συζυγόσύζυγό του, Κλαρίσα, ανεψιά του Τσώρτσιλ. Το [[1961]] έλαβε τον τίτλο του Κόμητα του Έιβον (Earl Avon). Απεβίωσε στις [[14 Ιανουαρίου]] του [[1977]].
 
==Πλήρης Κατάλογος Πολιτικών Θέσεων==