Κάρολος Δαρβίνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[1825]] πέρασε το καλοκαίρι του ως βοηθός του πατέρα του προσπαθώντας να θεραπεύσουν τους φτωχούς του [[Σροπσάιαρ]] ''(Shropshire)''. Τον ίδιο χρόνο ο Δαρβίνος πήγε στο [[Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου]] για να σπουδάσει [[ιατρική]], αλλά η αποστροφή του για τις μεθόδους της [[χειρουργική]]ς τον έκανε να αμελεί τις σπουδές του στην ιατρική. Διδάχτηκε τη μέθοδο της [[ταρίχευση]]ς από τον [[Τζον Έντμοντστοουν]], έναν απελευθερωμένο μαύρο σκλάβο, ο οποίος του έλεγε συναρπαστικές ιστορίες για τα τροπικά δάση της [[Νότια Αμερική|Νοτίου Αμερικής]]. Στον δεύτερο χρόνο του στο πανεπιστήμιο ενδιαφέρθηκε και έγινε μέλος σε φοιτητικές κοινότητες που ασχολούνταν με την [[φυσική ιστορία]]. Ήταν μαθητής του [[Ρόμπερτ Έντμουντ Γκραντ]], ο οποίος υπήρξε πρωτοπόρος στην ανάπτυξη των θεωριών του [[Ζαν-Μπατίστ Λαμάρκ]] (Jean-Baptiste Lamarck) και του παππού του Δαρβίνου, Έρασμου, που αφορούσαν την εξέλιξη δια της κληρονομικότητας των επίκτητων χαρακτηριστικών. Ο Δαρβίνος συμμετείχε στις έρευνες του Γκραντ για τον κύκλο ζωής των θαλάσσιων ζώων στις ακτές του Firth of Forth. Από τις έρευνες αυτές προέκυψαν στοιχεία ''[[ομολογία (βιολογία)|ομολογίας]]'', της ριζοσπαστικής δηλαδή θεωρίας ότι όλα τα ζώα έχουν παρόμοια όργανα και διαφέρουν μόνο σε πολυπλοκότητα. Το Μάρτιο του 1827 ο Δαρβίνος έκανε μια παρουσίαση στην κοινότητα Plinian της ανακάλυψης του ότι τα μαύρα σπόρια που βρίσκονται συχνά στα κελύφη των στρειδιών είναι αυγά βδέλλας. Παρακολούθησε επίσης τα μαθήματα [[φυσική ιστορία|φυσικής ιστορίας]] του [[Ρόμπερτ Τζέημσον]], μαθαίνοντας για τη [[στρωματογραφία|στρωματογραφική]] [[γεωλογία]] και τον τρόπο που ταξινομούνται τα φυτά όταν βοηθούσε με εργασίες στις εκτεταμένες συλλογές του Μουσείου του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.

 

 

Οι στεγαστικές προϋποθέσεις κράτησαν το Δαρβίνο στο Κέμπριτζ μέχρι τον Ιούνιο. Ακολουθώντας το παράδειγμα και τις συμβουλές του Χένσλοου δεν βιαζόταν καθόλου να λάβει το χρίσμα. Εμπνευσμένος από την ''Προσωπική Αφήγηση'' του [[Αλεξάντερ φον Χούμπολτ]], σχεδίαζε να επισκεφτεί τα νησιά [[Μαδέρα]] για να μελετήσει φυσική ιστορία στους τροπικούς μαζί με κάποιους συμφοιτητές του μετά την αποφοίτησή τους. Για να προετοιμαστεί, παρακολούθησε το μάθημα γεωλογίας του Αιδεσιμότατου Άνταμ Σέτζγουικ, ενός ισχυρού υποστηρικτή του ''θεϊκού σχεδίου'', και το καλοκαίρι πήγε μαζί του για να βοηθήσει στην χαρτογράφηση γεωλογικών στρωμάτων στην [[Ουαλία]]. Καθώς ερευνούσε μόνος του τα γεωλογικά στρώματα, τα σχέδιά του να επισκεφτεί τη Μαδέρα ματαιώθηκαν, καθώς έλαβε ένα μήνυμα ότι ο φίλος που θα τον συνόδευε είχε πεθάνει. Ωστόσο όταν επέστρεψε από την Ουαλία, έλαβε ένα άλλο γράμμα. Ο Χένσλοου είχε προτείνει τον Δαρβίνο για την (άνευ πληρωμής) εθελοντική θέση του βοηθού του [[Ρόμπερτ Φιτζρόυ]], κυβερνήτη του πολεμικού πλοίου ''Beagle''. Το Beagle θα αναχωρούσε για μια εξερευνητική αποστολή δύο χρόνων για να καταγράψει τις ακτές της [[Νότια Αμερική|Νότιας Αμερικής]]. Ήταν μεγάλη ευκαιρία για τον Δαρβίνο για να αναπτύξει την καριέρα του φυσιοδίφη. Ο πατέρας του αντιτάχθηκε στο ταξίδι αυτό θεωρώντας ότι ήταν χάσιμο χρόνου, αλλά μεταπείστηκε από τον Josiah Wedgwood II (θείο του Δαρβίνου και μετέπειτα πεθερό του). Το ταξίδι αυτό τελικά οδήγησε σε μια αποστολή πέντε ετών η οποία επέφερε δραματικές αλλαγές σε πολλές επιστήμες.