Αρχαία ελληνική λογοτεχνία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Διόρθωση λάθους CHECKWIKI 64 + επιμέλεια με τη χρήση AWB (8480) |
|||
Γραμμή 20:
Χαρακτηριστικό της πνευματικής ζωής της [[αρχαϊκή εποχή|αρχαϊκής]] περιόδου είναι η γεωγραφική διασπορά της πνευματικής ζωής σε πολλά κέντρα: [[Ιωνία]], [[Σικελία]], [[Αθήνα]], νησιά του [[Αιγαίο]]υ, [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]].<ref>Κακριδής, σελ. 46-47.</ref> Εκτός από τη συνέχεια της επικής παράδοσης, σημειώνεται μεγάλη άνθηση της λυρικής ποίησης: ολόκληρη η περίοδος έχει χαρακτηριστεί «λυρική εποχή της Ελλάδας».<ref>C. Mossé, ''Επίτομη ιστορία της αρχαίας Ελλάδας (2000-31 π.Χ.)'', μετάφρ. Λ. Στεφάνου, εκδ. Παπαδήμα, Αθήνα 2006, σελ. 388.</ref> Ο χώρος ανάπτυξης της λυρικής ποίησης ήταν το αριστοκρατικό περιβάλλον. Αρκετοί ποιητές είχαν ενεργή πολιτική δράση και κάποιοι σχετίστηκαν με τυράννους που προστάτευαν τα γράμματα και τις τέχνες (Αρίων, Στησίχορος, Ανακρέων), ενώ άλλοι εξέφρασαν την αντίθεσή τους (Αλκμάν, Ιππώναξ).<ref>Κακριδής, σελ. 80-81.</ref> Στην Ιωνία, απ' όπου προήλθε το έπος, ξεκίνησε και η ανάπτυξη του πεζού λόγου, με τους λογογράφους, προδρόμους της ιστοριογραφίας, και τους πρώτους φιλοσόφους. Στην [[Αθήνα]] στο τέλος της αρχαϊκής εποχής άρχισε να διαμορφώνεται η δραματική ποίηση
===Ησίοδος και άλλοι επικοί===
Με τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] περνούμε
Η ''Θεογονία'' του Ησίοδου αφηγείται τη γένεση του κόσμου και των θεών και το ''Έργα και Ημέραι'', με αφορμή μια διαφωνία του ποιητή με τον αδερφό του για την πατρική κληρονομιά, πραγματεύεται θέματα της καθημερινής ζωής, κυρίως της ζωής των αγροτών, αλλά και ευρύτερα ηθικά ζητήματα.
|