|
The national news media discovered and promoted Carter, as Lawrence Shoup noted in his 1980 book ''The Carter Presidency and Beyond'':
{{απόφθεγμα|απόφθεγμα=''Αυτό που είχε ο Κάρτερ το οποίο δεν είχαν οι αντίπαλοί του ήταν η αποδοχή και η υποστήριξη τομέων ελίτ των μέσων μαζικής επικοινωνίας. Ήταν η ευνοϊκή κάλυψη του Κάρτερ και της εκστρατείας του που του έδωσαν ένα προβάδισμα, propellingπροωθώντας himτον rocket-likeταχύτατα toστην theκορυφή topτων ofδημοσκοπήσεων. the opinion polls.Αυτό Thisβοήθησε helpedτον CarterΚάρτερ winνα keyκερδίσει primaryκαίριες electionπροκριματικές victoriesνίκες, enablingεπιτρέποντάς himτου toνα riseαναδυθεί fromαπό anμια obscureασηρημένη publicπολιτική figureμορφή toσε President-electεκλεγμένο inΠρόεδρο theσε shortένα spaceβραχύ ofδιάστημα 9 monthsμηνών.''|πηγή=}}
CarterΟ wasΚάρτερ interviewedέδωσε byσυνέντευξη στον [[RobertΡόμπερτ ScheerΣέερ]] ofτου ''[[Playboy]]'' forγια itsτην Novemberέκδοση του Νοεμβρίου 1976 issue, whichη hitοποία theκυκλοφόρησε newsstandsστα aκαταστήματα coupleδύο ofεβδομάδες weeksπριν before theτην electionεκλογή. It was here that in the course of a digression on his religion's view of pride, Carter admitted: "I've looked on a lot of women with lust. I've committed adultery in my heart many times."<ref>"The Playboy Interview: Jimmy Carter." Robert Scheer. ''Playboy'', November 1976, Vol. 23, Iss. 11, pp. 63–86.</ref> HeΠαραμένει remainsο theμόνος onlyΑμερικανός Americanπρόεδρος presidentπου toέδωσε beσυνέντευξη interviewedσε byαυτό thisτο magazineπεριοδικό.
AsΜέχρι lateκαι asτις January26 26,Ιανουαρίου 1976, Carterο wasΚάρτερ theήταν firstη choiceπρώτη ofεπιλογή onlyμόνο fourτου percent4%των ofΔημοκρατικών Democratic votersυποψηφίων, accordingσύμφωνα toμε aμια [[Gallupδημοσκόπηση της poll]]Gallup. Yet "by mid-March 1976 Carter was not only far ahead of the active contenders for the Democratic presidential nomination, he also led President [[Gerald Ford|Ford]] by a few percentage points", according to Shoup.
Επέλεξε τον Γερουσιαστή [[Ουόλτερ Μοντέιλ|Ουόλτερ Φ. Μοντέιλ]] ως συνυποψήφιο. He attacked Washington in his speeches, and offered a religious salve for the nation's wounds.<ref name = "Dyer-2004">American Presidency, Brinkley and Dyer, 2004.</ref>
Ο Κάρτερ άρχισε τον αγώνα με μια ευμεγέθη διαφορά επί του Φορντ, ο οποίος μπόρεσε να μικρύνει τη διαφορά κατά την πορεία της εκσρατείαςεκστρατείας, αλλά ήταν ανίκανος να αποτρέψει τον Κάρτερ από το να τον νικήσει οριακά στις 2 Νοεμβρίου 1976. Ο Κάρτερ κέρδισε την λαϊκή ψήφο με 50,1 % προς 48% για τον Φορντ και έλαβε 297 [[εκλεκτορικό κολλέγιο|εκλεκτορικές ψήφους]] έναντι 240 για τον Φορντ. Η εκλεκτορική ψήφος ήταν τόσο εγγύς που αν ο Φορντ είχε κερδίσει το Τέξας και το Αρκάνσας (αντί για τον Κάρτερ), ο Φορντ θα είχε κερδίσει την εκλογή. Ο Κάρτερ έγινε ο πρώτος υποψήφιος από τον [[Βαθύς Νότος|Βαθύ Νότο]] που εκλέχθηκε Πρόεδρος μετά την [[Προεδρική εκλογή των Ηνωμένων Πολιτειών 1848|εκλογή του 1848]]. Ο Κάρτερ κέρδισε λιγότερες πολιτείες από τον Φορντ—23 πολιτείες έναντι 27 για τον ηττημένο Φορντ—αλλά κέρδισε το μεγαλύτερο ποσοστό λαϊκής ψήφου (50,1 %) από κάθε μη εν ενεργεία πρόεδρο μετά τον [[Ντουάιτ Αϊζενχάουερ]], και μόνο μισή εκατοστιαία μονάδα λιγότερο από αυτό με το οποίο θα τον νικούσε ο Ρόναλντ Ρέιγκαν το 1980.
== Προεδρία ==
| 