Ροκοκό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: als:Rokoko |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
Με τον όρο '''Ροκοκό''' αναφερόμαστε στην τεχνοτροπία που διαδέχθηκε το [[μπαρόκ]] και αναπτύχθηκε στις αρχές του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]], κυρίως στη [[Γαλλία]]. Ως καλλιτεχνικό ρεύμα, εκδηλώθηκε κατά κύριο λόγο στη [[ζωγραφική]], τη διακόσμηση και την [[αρχιτεκτονική]]. Στη μουσική το αντίστοιχο καλλιτεχνικό ρεύμα ονομάζεται ως επί τω πλείστω «[[στυλ γκαλάν (μουσική)|στυλ γκαλάν]]» (''style galant''), με κύριους εκπροσώπους τον [[Ζαν Φιλίπ Ραμώ]], τον [[Γκέοργκ Φίλιπ Τέλεμαν]] καθώς και άλλους συνθέτες που συνήθως εντάσσονται στο προηγηθέν ύφος του μπαρόκ.
Το ύφος του ροκοκό εμφανίστηκε στη Γαλλία περίπου το [[1710]] και διαδόθηκε στην υπόλοιπη [[Ευρώπη]] - κυρίως στη [[Γερμανία]], την [[Ιταλία]] και την [[Αυστρία]], κατά τη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών. Η καθιέρωσή του συνέπεσε χρονικά με την βασιλεία του [[Λουδοβίκος
Κύριοι εκφραστές του ροκοκό ήταν ο [[Αντουάν Βαττώ]] (1684-1721), του οποίου η ζωγραφική του απεικόνιζε τα οράματά του για μία ζωή χωρίς δυσκολίες και καθημερινές ανάγκες, ο [[Φρανσουά Μπουσέ]] (1703-1770), ο Ζαν Νατιέ (1685-1766) και ο [[Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ]] (1732-1866).
Γραμμή 31:
=== Αρχιτεκτονική ===
Το ροκοκό στην αρχιτεκτονική πρωτοεμφανίζεται στα τελευταία χρόνια της βασιλείας του [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΔ΄]], αλλά αποκτά τα βασικά του χαρακτηριστικά στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του [[Λουδοβίκος
Σταδιακά διαδίδεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αναπτύσσεται ιδιαίτερα στη [[Βαυαρία]], την [[Αυστρία]] αλλά και την [[Ιταλία]]. Στην [[Πρωσία]] το ανάκτορο Σανσούσι(Sanssouci) θεωρείται ως το αριστούργημα του φρειδερικιάνικου ροκοκό.
Γραμμή 40:
Αν και το ροκοκό έχει τις ρίζες του στις καθαρά διακοσμητικές τέχνες, εκφράστηκε και μέσω της ζωγραφικής. Οι ζωγράφοι του ροκοκό χρησιμοποίησαν ντελικάτα χρώματα και πολλές καμπύλες, διακοσμώντας τους πίνακες τους με μυθολογικά στοιχεία και αγγέλους. Η ζωγραφική πορτραίτων ήταν πολύ διαδεδομένη την εποχή του ροκοκό. Σε αντίθεση με το μπαρόκ η ζωγραφική του ροκοκό ξέφυγε από τα μέχρι τότε στενά περιθώρια που επέβαλλε η εκκλησία, απεικονίζοντας ευχάριστες καθημερινές σκηνές, με ειδυλλιακά τοπία και πρόσωπα από την αριστοκρατία σε διάφορες ασχολίες.
Ο [[Αντουάν Βαττώ]] (1684-1721) θεωρείται ως ο πρώτος μεγάλος ζωγράφος του ροκοκό. Άσκησε μεγάλη
== Βιβλιογραφία ==
*
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
|