Τα '''Ακαρνανικά [[βουνό|όρη]]''' είναι οροσειρά της Δυτικής Ελλάδας. Καταλαμβάνουν την περιοχή της [[Ακαρνανία|Ακαρνανίας]] και έχουν μέγιστο υψόμετρο 1.589 μ.<ref>[http://www.aitnia.gr/Default.aspx?id=279 AποτελούνταιΝομαρχιακή απόΑυτοδιοίκηση τις κορυφές ΠεργαντήΑιτωλοακαρνανίας, ΨηλήΑκαρνανικά Kορφή,όρη]</ref><ref>[http://itia.ntua.gr/filotis/SitesData/A00010049.pdf MπούμιστοΕθνικό καιΜετσόβιο τοΠολυτεχνείο, παράκτιοΦιλότης, Σέρεκα.Ακαρνανικά όρη]</ref>
H περιοχή καλύπτεται από μεσογειακή βλάστηση (μακί), φρύγανα, δάση βελανιδιάς και κωνοφόρα όπως το Abies cephalonica, σε μικρή όμως έκταση. Σε χαμηλό υψόμετρο φυτρώνουν [[βελανιδιά|βελανιδιές]] και σε ψηλότερο υψόμετρο υπάρχουν βοσκοτόπια και σημεία όπου φυτρώνει η κεφαλληνιακή ελάτη (Abies cephalonica). Οι μεμονωμένες βελανιδιές είναι απομεινάρια των βελανιδοδασών που κάποτε κάλυπταν ολόκληρη την Ακαρνανία. Το πιο αντιπροσωπευτικό δάσος ήμερης βελανιδιάς (Quercus ithaburensis Decaisne subsp. macrolepis (Kotschy) Hedge & Yalt., Quercus aegilops L.)βρίσκεται στο [[Ξηρόμερο]], στις νοτιοανατολικές απολήξεις των Ακαρνανικών ορέων. Η περιοχή είναι τοποθετημένη μεταξύ της λίμνης Οζερού, του ποταμού [[Αχελώος|Αχελώου]] και των ακτών του Ιονίου, κοντά στον [[Αστακός Αιτωλοακαρνανίας|Αστακό]]. Ο πυρήνας της περιοχής του δάσους είναι μια γραμμή από λόφους άμεσα δυτικά και νότια της λίμνης [[Οζερός|Οζερού]] και λέγεται λόφοι Λιγοβίτσι – Μάνινα, οι οποίοι καλύπτουν 6000 εκτάρια.
Το πυκνό και πανάρχαιο δάσος της βαλανιδιάς δημιουργεί μια τοποθεσία που κυριαρχείται από τη βαλανιδιά, σε μια μοναδική μορφή στην Ελλάδα.