Ιουδαία (ρωμαϊκή επαρχία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ηρώδης που κατόρθωσε να επιβάλλει την εξουσία του στην περιοχή [[Πολιορκία της Ιερουσαλήμ (37 π.Χ.)|ύστερα από τριετή εμφύλιο πόλεμο]] ([[37 π.Χ.]]) θα καταφέρει να επιβιώσει από την νέα εμφύλια σύγκρουση μεταξύ Αντώνιου και Οκταβιανού και να δημιουργήσει με την βοήθεια του τελευταίου ένα εκτεταμένο βασίλειο που ήταν υποτελές στην [[Ρώμη]]. Το βασίλειο αυτό ύστερα από τον θάνατο του ([[4 π.Χ.]]) διαμοιράστηκε σύμφωνα με την διαθήκη του και την σύμφωνη γνώμη των ρωμαϊκών αρχών μεταξύ των τριών γιων του, Αρχέλαου, [[Ηρώδης Αντίπας|Ηρώδη Αντίπα]] και [[Φίλιππος ο Τετράρχης|Φίλιππου ΙΙ]].

 

Οι ρωμαϊκές αρχές εγκαταστάθηκαν στην παραθαλάσσια [[Καισάρεια η παράλιος|Καισάρεια]]. Πρώτος επίτροπος (''praefectus'',κυβερνήτης) στην Ιουδαία διορίστηκε ο [[Κωπώνιος]].<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Β VIII. 1. σελ 53''</ref>

Ο έπαρχος της Συρίας Κυρήνιος αποφάσισε εκείνο το έτος να διενεργήσει απογραφή<ref>Σάντερς Ε.Π.'' Το ιστορικό πρόσωπο του Ιησού.5.Εξωτερικες πηγές.σελ107''</ref>

Ο Πιλάτος από την πρώτη στιγμή που έφτασε στην [[Ιερουσαλήμ]] αναστάτωσε με την συμπεριφορά του τους κατοίκους. Αυτό συνέβη γιατί ανάρτησε μέσα στην πόλη τις εικόνες του Καίσαρα (δηλαδή του [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριου]]). Το πλήθος θεώρησε τις εικόνες είδωλα και διαμαρτυρήθηκε έντονα αλλά ειρηνικά. Κάποια στιγμή απειλήθηκε σφαγή. Τελικά ο Πιλάτος υποχώρησε και απέσυρε τις εικόνες. Λίγο καιρό αργότερα δανείστηκε χρήματα από το θησαυροφυλάκιο του Ναού προκειμένου να επισκευάσει ένα υδραγωγείο. Όταν το πλήθος αντέδρασε έβαλε μεταμφιεσμένους στρατιώτες να ξυλοκοπήσουν το πλήθος με ρόπαλα προκαλώντας πολλά θύματα.<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλιο Β ΙΧ.2-3. σελ 71-73''</ref> Επίσης κάποια στιγμή έβαλε να δολοφονήσουν κάποιους Γαλιλαίους που θορυβούσαν μέσα στον περίβολο του Ναού και διέταξε να αναμειχθεί των αίμα τους με αυτό που έρρεε από τις θυσίες.<ref>Ρόπς Ν.'' Η καθημερινή ζωή στην Παλαιστίνη στους χρόνους του Ιησού.Κεφ 3. Το πολιτικό πλαίσιο.5. Οι κληρονόμοι του Ηρώδη και οι επίτροποι.σελ 84''</ref>

 

H διακυβέρνηση του Πιλάτου εξακολουθούσε να δημιουργεί τριβές στην Ιουδαία. Το έτος [[36]] εμφανίστηκε ένας προφήτης στην [[Σαμάρεια]] ο οποίος διέδιδε ότι στο όρος Γαριζείν υπήρχε θαμμένο το σκήνωμα του [[Μωυσής|Μωυσή]] μαζί με άλλα λειτουργικά αντικείμενα που χρησιμοποιούσε. Η πληροφορία έφτασε στις ρωμαϊκές αρχές και ο Πιλάτος κινητοποίησε τις στρατιωτικές δυνάμεις που διέθετε. Σύντομα σε μια προκαθορισμένη ημερομηνία ο προφήτης αυτός συγκέντρωσε αρκετές χιλιάδες ανθρώπους. Από τους πρόποδες του βουνού ξεκίνησαν όλοι αυτοί μια πορεία προς την κορυφή του. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες που ενέδρευαν στην κορυφή και στις γύρω περιοχές ακολουθώντας διαταγή του Πιλάτου τους επιτέθηκαν. Η σφαγή που έγινε ήταν μεγάλη και το γεγονός προκάλεσε αναταραχή. Οι ειδήσεις αυτές έφτασαν στον έπαρχο της Συρίας Λεύκιο Ουιτέλλιο. Ο Ουιτέλλιος ενημέρωσε τον Τιβέριο. Ο Πόντιος Πιλάτος ανακλήθηκε στην [[Ρώμη]] και εξορίστηκε.<ref>Ρόπς Ν.'' Η καθημερινή ζωή στην Παλαιστίνη στους χρόνους του Ιησού.Κεφ 3. Το πολιτικό πλαίσιο. 5. Οι κληρονόμοι του Ηρώδη και οι επίτροποι.σελ 84''</ref> Στην θέση του τοποθετήθηκε ο [[Μάρκελλος επίτροπος της Ιουδαίας|Μάρκελλος]].<ref name="ReferenceA"/>Το ίδιο έτος επίσης ο Ιωνάθαν γιος του Άννα διαδέχθηκε τον [[Καϊάφας|Καϊάφα]] στο αρχιερατικό αξίωμα.

 

Τον Καλιγούλα διαδέχθηκε ο θείος του [[Κλαύδιος]]. Ο Ηρώδης Αγρίππας συμμετείχε στις παρασκηνιακές διαδικασίες αποδοχής του Κλαυδίου από την Σύγκλητο. Ο Ηρώδης Αγρίππας ήταν παιδικός φίλος του νέου αυτοκράτορα. Έτσι εκείνος του παραχώρησε τις περιοχές της Παλαιστίνης που βρίσκονταν υπό ρωμαϊκό έλεγχο και την περιοχή της Αβιλινής ([[41]]).<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλιο Β ΧI.2-5. σελ 83-87''</ref> Ο νέος επίτροπος [[Μάρουλλος]] που είχε αντικαταστήσει τον Μάρκελλο το έτος [[37]] εγκατέλειψε την περιοχή.<ref name="ReferenceA"/>

 

Ο Ηρώδης Αγρίππας κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του έδειξε σύνεση και διπλωματικότητα. Ήταν Ιουδαίος με τους Ιουδαίους και Έλληνας με τους Έλληνες. Έτσι κέρδισε την συμπάθεια των πρώτων δείχνοντας σεβασμό στις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις (όταν άρχισε να οικοδομεί ένα τείχος για να προστατεύσει την Ιερουσαλήμ και όταν έβαλε τους φρουρούς του Ναού να καταδιώκουν μη Ιουδαίους οι οποίοι εισέρχονταν σε απαγορευμένους χώρους) και δημαγωγώντας (όπως έγινε στην περίπτωση που δέχθηκε τους πρεσβευτές των πόλεων της Τύρου και της Σίδωνας που είχαν κάποια αντιδικία μαζί του). Ταυτόχρονα στους Έλληνες εμφανίζονταν ως φιλέλληνας ιδρύοντας ανάκτορα, θέατρα και αμφιθέατρα και προσφέροντας θεάματα, ενώ έκοψε νομίσματα με την μορφή του ή με την μορφή του Κλαύδιου.<ref>Ρόπς Ν.'' Η καθημερινή ζωή στην Παλαιστίνη στους χρόνους του Ιησού.Κεφ 3. Το πολιτικό πλαίσιο.5.Οι κληρονόμοι του Ηρώδη και οι επίτροποι.σελ 85''</ref>

 

Η αδελφή του Βερενίκη ύστερα από τον θάνατο του συζύγου της ήρθε να μείνει μαζί του. Η Βερενίκη παντρεύτηκε τελικά το [[64]] τον βασιλέα Πολέμωνα του Πόντου τον οποίο εγκατέλειψε για να επιστρέψει λίγο αργότερα στον αδελφό της.<ref name="ReferenceB"/>

 

O [[Κούσπιος Φάδος]] διορίστηκε το [[44]] στην θέση του επιτρόπου (''procurator'',αντεπίτροπος). Εκείνη την εποχή εμφανίστηκε στην Ιουδαία ένας προφήτης που ονομάζονταν Θευδάς. Ο Θευδάς διακήρυξε στο πλήθος ότι αν τον ακολουθούσαν ως τον ποταμό Ιορδάνη τα νερά του ποταμού θα άνοιγαν με θαυματουργό τρόπο σημαίνοντας μια δεύτερη Έξοδο και μια νέα εποχή ελευθερίας. Όταν συγκέντρωσε αρκετούς οπαδούς αποφάσισε να πραγματοποιήσει το εγχείρημα του. Ο Κούσπιος Φάδος όμως έχοντας ειδοποιηθεί για το εγχείρημα έστειλε ένα απόσπασμα ιππικού εναντίον του. Το πλήθος που συνόδευε τον Θευδά κατασφάχθηκε και ο ίδιος αποκεφαλίστηκε και το κεφάλι του παραδόθηκε στον επίτροπο.<ref name="ReferenceC">Σάντερς Ε.Π.'' Το ιστορικό πρόσωπο του Ιησού.Κεφάλαιο 3.Το πολιτικό σκηνικό. Η Ιουδαία την εποχή του Ιησού .σελ.66''</ref>

 

Ο Κλαύδιος δικαίωσε τους Ιουδαίους. Ο Κουμανός εξορίστηκε και την θέση του πήρε ο [[Μάρκος Αντώνιος Φήλιξ]] (ο αδελφός του συνεργάτη του Κλαύδιου Πάλλαντα), ενώ ο χιλίαρχος κρίθηκε ένοχος παραδόθηκε στους Ιουδαίους και απαγχονίστηκε ([[52]]).<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλιο Β ΧIΙ.7. σελ 97''</ref><ref>Ρόπς Ν. ''Η καθημερινή ζωή στην Παλαιστίνη στους χρόνους του Ιησού.Χρονολογικός Πίνακας από την ανάρρηση του Ηρώδη ως την πτώση της Ιερουσαλήμ. σελ 530-531''</ref>

 

Εκείνη την εποχή εμφανίστηκε μια νέα ακραία τάση μεταξύ των Ιουδαίων οι Σικάριοι. Η τάση αυτή προέκυψε μέσα από την συνεργασία των ακραίων Ζηλωτών με ληστές και μαχαιροβγάλτες. Οι Σικάριοι αναμειγνύονταν μέσα στα πλήθη και χτυπούσαν όσους θεωρούσαν εχθρούς τους είτε Ρωμαίους είτε Ιουδαίους χρησιμοποιώντας ένα εγχειρίδιο (στα λατινικά sicar) από το οποίο πήραν το όνομα τους. Κατόπιν εξαφανίζονταν στο πλήθος. Έτσι σκότωσαν τον αρχιερέα Ιωνάθαν, τον οποίο διαδέχθηκε ο Ισμαήλ γιος του Φαβεί.<ref>Ιώσηπος'' Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους. Βιβλίο Β ΧIΙΙ.3. σελ 99-101''</ref><ref>Ιώσηπος'' Ιουδαϊκή Αρχαιολογία.Βιβλίο Κ.VIΙΙ.8 [179]''</ref>

 

Ο πόλεμος μετέτρεψε την Ιουδαία σε ρωμαϊκή επαρχία επικεφαλής της οποίας τοποθετούνταν αξιωματούχοι με τον βαθμό του πρεσβευτή (λεγάτου).

 

[[Αρχείο:Iudaea SPQR.png|thumb|300px|Η επαρχία της Ιουδαίας στα πλαίσια του Ρωμαϊκού κράτους.]]