Νήσοι Πίτκαιρν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

ΟιΑι '''Νήσοι Πίτκαιρν''' συνολικής έκτασης 47 τετρ. χλμ. (μαζί με τα χωρικά ύδατα), είναι [[Βρετανία|βρετανική]] εξαρτημένη περιοχή και βρίσκονται στον νότιο [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό]] στο μέσο της απόστασης μεταξύ της [[Νέα Ζηλανδία|Νέας Ζηλανδίας]] και του [[Περού]], σε απόσταση περίπου 1.350 ναυτικά [[μίλι]]α ΝΑ. της [[Ταϊτή]]ς. Το σύμπλεγμα αποτελείται από 4 ηφαιστειακά νησιά, το [[Πίτκαιρν]] (το μόνο κατοικημένο), το [[Οένο]], το [[Χέντερσον]] και τη [[Ντιούση]], που βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις μεταξύ τους. Είναι η πιο απομονωμένη κτήση της Βρετανίας. Έχει περίπου 50 κατοίκους (48 κάτοικοι με βάση εκτιμήσεις του 2009<ref name= cia>[https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/pc.html CIA World Fact Book]</ref>) οι οποίοι κατοικούν στον οικισμό , και πρωτεύουσα του νησιού, [[Άνταμσταουν]] στη νήσο Πίτκαιρν.

Το σύνολο των κατοίκων είναι απευθείας απόγονοι των πειρατών του Μπάουντι<ref>http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9C%CF%80%CE%AC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B9</ref> και των Ταϊτινών που είχαν απαγάγει. Γνωστή από ταινίες και μυθιστορήματα, η περιπέτεια του πλοίου και του πληρώματος αποτελεί μνημείο δίκαιης εξέγερσης απέναντι σε μια καταπιεστική και απάνθρωπη ιεραρχία, απέναντι σε μια σκληρή και παράλογη διαταγή. Στις 28 Απριλίου του 1789, μετά από μία ατελείωτη περιπλάνηση από καταιγίδα σε καταιγίδα και ύστερα από μια δίαιτα που περιλάμβανε αποκλειστικά χαλασμένες τροφές και βρώμικο νερό, το εξαντλημένο πλήρωμα παίρνει στα χέρια του τηντη διοίκηση του πλοίου, εξορίζει τους καπετάνιους του αγγλικού πολεμικού ναυτικού σε μια στενή βάρκα και αρχίζει το πειρατικό του ταξίδι. Ένα χρόνο μετά, ο Φλέτσερ Κρίστιαν, ανθυπολοχαγός και αρχηγός της κίνησης μαζί με την εύθυμη παρέα του, αποβιβάζεται στο ακατοίκητο νησί Πίτκερν και καίει το σοδομιμένοσοδομημένο καρβουνιάρικο (με ήρεμη θάλασσα, τα απομεινάρια του πλοίου είναι ακόμα ορατά ). Μετά την εγκατάσταση και την τακτοποίηση, οι περισσότεροι κάτοικοι πεθαίνουν είτε από τροπικές αρρώστιες είτε από τροπικούς καυγάδες. Όσοι επιβιώνουν πέφτουν στα δίχτυα του χριστιανισμού εμπνευσμένοι από τη μία και μοναδική βίβλοΒίβλο του πλοίου. Σχηματίζουν μια υποτυπώδη κοινωνία, πολλαπλασιάζονται γεννοβολώντας ασύστολα και ζουν απλά, μακριά από οτιδήποτε. Από το 1795 μέχρι το 1808, 3 πλοία περνούν κοντά από το νησί αλλά ούτε αποβιβάζονται ούτε δίνουν σημασία. Το 1808 όμως, οι σχέσεις των Πίτκερν με τον έξω κόσμο αναβαθμίζονται, καθώς μέλη του εμπορικού πλοίου Τοπάζ περνάνε 10 ώρες στο νησί. Το γεγονός είναι τόσο σημαντικό που 30 χρόνια αργότερα τα νησιά γίνονται αγγλική αποικία.Το 1890, οι κάτοικοι της χώρας-νησιού-δρόμου προσηλυτίζονται στην ‘’Εκκλησία''Εκκλησία της Αποκαλύψεως της Έβδομης Ημέρας’’Ημέρας'', ένα δόγμα ευαγγελικού τύπου που έχει σαν κύριο διακριτικό του στοιχείο την εμμονή στην ιερότητα της Έβδομης μέρας (κάτι σαν το Ιουδαϊκό Sabbath).

Οι γενικές εκλογές διεξήχθησαν στις [[9 Δεκεμβρίου]] του [[2007]]. Δήμαρχος εξελέγη ο [[Μάικ Ουόρεν]] , ο οποίος αντικατέστησε τον [[Τζέι Γουόρεν]]. Το 10μελές Συμβούλιο των Νήσων (Island Council) είναι το νομοθετικό σώμα και επίσης ανανεώθηκε. Από τα 10 συνολικά μέλη εκλέγονται τα 5. Οι τελευταίες εκλογές στο Συμβούλιο αυτό διεξήχθησαν στις [[24 Δεκεμβρίου]] του [[2009]].<ref name= cia/> Το εν λόγω Συμβούλιο επέχει και θέση δικαστηρίου, γεγονός που το καθιστά ένα από τα λιγότερα νομοθετικά σώματα στον κόσμο που κατέχει νομοθετική μαζί και δικαστική εξουσία.

Οι κάτοικοι του νησιού ασχολούνται κυρίως με την αλιεία,τον τουρισμό,την γεωργία, αλλά και με την πώληση συλλεκτικών γραμματοσήμων και νομισμάτων του νησιού.

Στα εύφορα εδάφη των νησιών ,όπως την κοιλάδα Ισαάκ, παράγετεπαράγεται μια μεγάλη ποικιλία από φρούτα και λαχανικά όπως μπανάνες,παπάγια,ανανάανανάς,καρπούζια,καρύδες,αβοκάντο, αρτόδενδροκαρποί αρτόδενδρου,μανταρίνια,πορτοκάλια,λεμόνια,φρούτα του πάθους,λάιμ,γλυκοπατάτες,κολοκάσι,καλαμπόκι,μπιζέλια,φασόλια.Τέλος τα τελευταία χρόνια παρουσιάζετεπαρουσιάζεται μια παρότρυνσηςπαρότρυνση του κράτους για καλλιέργεια ζαχαροκάλαμου.

Ο τουρισμός αποτελεί το 80% του ετησίου εισοδήματος του κάθε Πιτκεριανού. Από το 2009 η κυβέρνηση του νησιού έχει ευνοήσει ιδιαίτερα τον τουρισμό μέσω της εφαρμογής του προγράμματος MV Claymore ΙΙ το οποίο παρέχει στους τουρίστες την ευκαιρία για περιπετειώδηςπεριπετειώδεις διακοπές στα νησιά για τρεις ή δέκα μέρες.Ίδη Ήδη μερικές οικογένειες έχουν επενδύσει σε ιδιωτικές αυτοτελείς μονάδες προς ενοικίαση για τους τουρίστες. Κάθε χρόνο περίπου δέκα κρουαζιερόπλοια φτάνουν στο νησί για λίγες ώρες ενισχύοντας οικονομικά τους ντόπιους αγοράζοντας σουβενίρ, γραμματόσημα και τοπικά προϊόντα. Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί πως, για λόγους ασφαλείας, τα παιδιά κάτω των 16 ετών απαιτούν μια ολοκληρωμένη αίτηση άδειας εισόδου για να επισκεφθούν το νησί.

Οι Πιτκεριανοί ειδικεύονται στη δημιουργία ξυλόγλυπτων καρχαριών, φαλαινών, ψαριών, δελφινιών, χελωνών και βάζων.Τέλος συχνά παράγετεπαράγεται και εξαιρετικής ποιότητας υφάσματος Τάπα.

Λόγω των θέσεών τους τα νησιά χαρακτηρίζονται από ζεστά καλοκαίρια και θερμούς χειμώνες. Η θερμοκρασία από τον Οκτώβριο έως τον Απρίλιο φτάνει έως και τους 38 βαθμούς Κελσίου ενώ τον χειμώνα κυμαίνετεκυμαίνεται από 18-28 βαθμούς Κελσίου.Η μέση υγρασία των καλοκαιρινών μηνών αγγίζει το 95% ενώ η περίοδος των βροχών διαρκεί από τον Νοέμβριο έως το Μάρτιο.

Η εκπαίδευση είναι δωρεάν και υποχρεωτική μεταξύ των ηλικιών 5 και 16 χρονώνχρόνων. Στα πλαίσια αυτά, στους κατοίκους του νησιού παρέχεται προσχολική και πρωτοβάθμια εκπαίδευση με βάση τηντη διδακτέα ύλη της Ν.Ζηλανδίας. ΤΟ 2000 και τα 7 παιδιά του νησιού διδάκτικανδιδάχθηκαν το βιβλίο "My favorite place on Pitcairn". Ο εκπαιδευτικός διορίζεται από τον διοικητή ανάμεσα από κατάλληλα ειδικευόμενουςειδικευμένους αιτούντες εκπαιδευτικούς της Ν.Ζηλανδίας.

Η Πίτκερν είναι μία γλώσσα η οποία μιλιέται από περίπου το 98% των Πιτκεριανών. Χαρακτηρίζεται ως ενα κράμα της αγγλικής γλώσσας με στοιχεία της γλώσσας των ΤαιτιανώνΤαϊτιανών. Η κρεολική αυτή γλώσσα προέρχεταιέρχεται από τον 18ο αιώνα και διδάσκεται στα σχολεία παράλληλα με την αγγλική.

Εκτός από την καλαθοπλεκτική, μια άλλη μακρά παράδοση που επιβιώνει και πρόσφατα αναζωπυρώθηκε γιγαντωμένηγιγαντώθηκε, είναι η παράδοση των βιασμών. Έθιμο και κοινωνική εκδήλωση για τους πειρατές, αποτρόπαιο έγκλημα για τους στεριανούς, η περίπτωση των βιασμών εκφράζει το ιδιαίτερο της περίπτωσης των Πίτκερν. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι όλες οι γυναίκες γεννάνε σε ηλικίες μεταξύ 12 και 15 ετών. Η παράδοση σπάει το 2004, όταν μια νεαρή κοπέλα αποφασίζει να κινηθεί νομικά κατά των βιαστών, σταματώντας τη βουβή αποδοχή (μια άλλη, εξίσου επικίνδυνη παράδοση). Μετά από έρευνα που ακολούθησε, καταδικάστηκαν τουλάχιστον 15 άντρες. Ανάμεσα στους εύθυμους γλεντοκόπους και ο Στηβ Κρίστιαν, απόγονος του Φλέτσερ Κρίστιαν, καθώς και τότε πρωθυπουργός, δήμαρχος, μοναδικός μηχανολόγος, μηχανικός, οδοντίατρος, χειριστής μηχανήματος ακτινογραφιών και καπετάνιος της μίας βάρκας της χώρας. Δικαστές και εισαγγελείς στάλθηκαν από την Αγγλία και τη Νέα Ζηλανδία, μάρτυρες κατέθεσαν, ένορκοι αποφάνθηκαν και σφυριά χτύπησαν τους πάγκους. Οι ένοχοι καταδικάστηκαν και οι ποινές επιβλήθηκαν. Παρόλα αυτά το σκάνδαλο προκάλεσε μεγαλύτερη εντύπωση έξω από τα νησιά παρά στο εσωτερικό τους. Όπως χαρακτηριστικά σχολίασε μία από τις γηραιότερες κατοίκους της χώρας, εκφράζοντας τον μέσο Πιτκερνιανό: ‘’Δεν«Δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται όλος αυτός ο χαμός’’χαμός».