Ο Paul Bonatz, γερμανικής καταγωγής, γεννήθηκε στην Solgne, Lorraine της ΓερμανίαςΓαλλίας, η οποία τότε ανήκε στη Γερμανία (6 Δεκεμβρίου 1877-20 Δεκεμβρίου 1956).Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1956 σε ηλικία 79 ετών. Ο Γερμανός αρχιτέκτονας, αποφοίτησε από το Technische Hochschule του Μόναχο το 1900 και εργάστηκε ως βοηθός του Theodor Fischer στο Technische Hochschule στη Στουτγάρδη (1902-6). Όταν ο Fischer μετακόμισε στο Μόναχο (1908), ο Bonatz ορίστηκε ως διάδοχός του και αποδέχτηκε την θέση του αρχιτεκτονικού συμβούλου, αλλά διαφοροποιήθηκε από αυτόν όταν δεν ενστερνίστηκε το Εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα των Ναζί.
Μαζί με τον Fritz[[Φριτς TodtΤοτ]] έκανε συνεργασίες εξέχουσας σημασίας ,δημιούργησε τις νευραλγικές γέφυρες για τον Αυτοκινητόδρομο (Autobahn), πληθώρα άλλων γεφυρών όπως και τον Σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου. Έδειξε καθαρά την προτίμηση του στη (Romanesque Architecture) Ρωμανική αρχιτεκτονική αλλά σε μια πιο απλοποιημένη μορφή, η οποία και διαφαίνεται σε έργα του όπως στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Στουτγάρδης το και στο Μουσείο Τέχνης της Βασιλείας το 1936. Το 1911 κέρδισε τον διαγωνισμό για την ανοικοδόμηση του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού της Στουτγάρδης, ένα από τα διασημότερα κτίρια του, του οποίου οι εργασίες διήρκεσαν από το 1913 μέχρι το 1927. Ένα άλλο κτίριο μεγίστης σημασίας είναι η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Tubingen, η οποία χτίστηκε το 1910-1912. Ο Bonatz επίσης συμμετείχε στην τελική φάση του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του Πανεπιστημίου της Σόφιας Τμήμα του κτιρίου Βιολογίας ,στη Βουλγαρία. Το οικοδόμημα κατασκευάστηκε το 1924-30 και ήταν ως επί το πλείστον σχέδιο του αρχιτέκτονα της Βουλγαρίας Γκεόργκι Οβτσάροφ (Georgi Ovcharov).
Το ταλέντο και οι ικανότητες του Bonatz εκτιμήθηκαν δεόντως από την τότε πολιτική διακυβέρνηση αλλά δεν αξιοποιήθηκαν λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων καθώς κρίθηκε αναξιόπιστος. Έδειξε καθαρά την αποστροφή του προς την αναδιαμόρφωση από τον Paul Troost της πλατείας Koningplatz στο Μόναχο,( έργο του Karl von Fischer), πράξη η οποία κρίθηκε ως πολιτικό λάθος μιας και ο Troost ήταν αρχιτεκτονικός σύμβουλος και πολύ καλός φίλος του Χίτλερ. Η ελευθερία του λόγου και έκφρασης του Bonatz, ήταν αυτές που τον οδήγησαν δύο φορές στην ανάκριση του από την αστυνομία, η οποία τον κατηγόρησε ότι βοηθούσε τον Εβραϊκό Κόσμο με το να είναι φανερά πολιτικά αντίθετος με την πολιτική του Χίτλερ.
