Μιτοχόνδριο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Jim14 (συζήτηση | συνεισφορές)
Jim14 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
 
Τα μιτοχόνδρια έχουν επίμηκες, σφαιρικό ή ωοειδές σχήμα. Περιβάλλονται από δύο μεμβράνες, την εξωτερική και την εσωτερική.
Η εξωτερική τους μεμβράνη είναι λεία, έχει κυλινδρικό σχήμα και δεν φέρει οξυσώματα. Περιέχει συγκεκριμένες πρωτεΐνες, τις [[πορίνες]] που επιτρέπουν την διέλευση ακόμα και μεγάλων μορίων. Αντίθετα ηορισμένα μόνο μόρια μπορούν να μεταφερθούν διαμέσου της εσωτερικής μεμβράνης. Η εσωτερική μεμβράνη είναι αναδιπλωμένη, σχηματίζει πολυάριθμες δισκοειδείς ή δακτυλιοειδείς πτυχώσεις και φέρει οξυσώματα που αποτελούνται από πολυενζυμικά συστήματα τα οποία και ευθύνονται για τη [[φωσφορυλίωση]] και την [[αναπνευστική αλυσίδα]]. Ο ενδιάμεσος χώρος μεταξύ των δύο μεμβρανών ονομάζεται '''διαμεμβρανικό διάστημα''' ή '''μεσομεμβρανικός χώρος''' του μιτοχονδρίου. Ο χώρος αυτός πληρούται υπό υγρού που χρησιμεύει στη λειτουργική επικοινωνία των δύο μεμβρανών.
 
Ο χώρος που περιβάλλεται από την εσωτερική μεμβράνη ονομάζεται μήτρα ή στρώμα, κατ' αναλογία με το στρώμα του [[χλωροπλάστης|χλωροπλάστη]]. Ο χώρος αυτός περιέχει το [[DNA]], τα [[ριβόσωμα|ριβοσώματα]] και τα πολυάριθμα ένζυμα που καταλύουν τις μεταβολικές αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα στο μιτοχόνδριο. Είναι χώρος με μεγάλη εξειδίκευση, αφού διαφέρει σημαντικά, από χημική άποψη, από το κυτταρόπλασμα.
Είναι '''ημιαυτόνομα οργανίδια''' και διαθέτουν δικό τους [[DNA]], έτσι ώστε να μπορούν να αναπαράγονται χωρίς να χρειάζεται να διαιρεθεί το κύτταρο.
 
Είναι '''ημιαυτόνομα οργανίδια''' και διαθέτουν δικό τους [[DNA]], έτσι ώστε να μπορούν να αναπαράγονται χωρίς να χρειάζεται να διαιρεθεί το κύτταρο. Το [[DNA]] των μιτοχονδρίων είναι δίκλωνο κυκλικό και είναι τοποθετημένο στις εσοχές που δημιουργεί η εσωτερική μεμβράνη. Κάθε μιτοχόνδριο περιέχει 2 έως δέκα αντίγραφα του κυκλικού αυτού μορίου DNA. Επίσης υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σύστημα έκφρασης των γονιδίων που περιλαμβάνει [[ριβόσωμα|ριβοσωμάτα]] και άλλες πρωτεΐνες που είναι απαραίτητες γι αυτήν την λειτουργία.
Η είσοδος των πρωτεινών στο μιτοχόνδριο πραγματοποιείται με τη βοήθεια ενός ειδικού σήματος και της '''κυτοσολικής συνοδού''' HSC70, η οποία αποτρέπει το πρώιμο δίπλωμα της πρωτείνης. Στη συνέχεια προσδένεται σε ενα πρωτεινικό σύμπλοκο της εξωτερικής μεμβράνης του μιτοχονδρίου (Tom Complex) και έπειτα στο εσωτερικό σύμπλοκο (Tim Complex). Μόλις φτάσει στη μήτρα του μιτοχονδρίου, μια πεπτιδάση αφαιρεί το ειδικό σήμα διαλογής. Εάν όμως η πρωτείνη έχει στόχο να ανγκυροβολήσει στις βιομεμβράνες του οργανιδίου, θα εμφανιστεί μετα την αποκοπή του σήματος διαλογής, ένα άλλο ειδικό σήμα θέσης.
 
Γραμμή 49 ⟶ 51 :
== Καταγωγή ==
 
Αυτή η σχετική αυτοδυναμία κάνει τους επιστήμονες να υποθέτουν πως τα μιτοχόνδρια προέρχονται από [[Προκαρυωτικά κύτταρα|προκαρυωτικούς]] οργανισμούς, οργανισμούς δηλαδή που δε διαθέτουν πυρήνα οι οποίοι ενσωματώθηκαν σε [[ευκαρυωτικός|ευκαρυωτικά]] κύτταρα, συμβιώνοντας με αυτά. Το [[DNA]] των μιτοχονδρίων παρουσιάζει σημαντικές ομοιότητες με το [[DNA]] σύγχρονων βακτηρίων, των απογόνων των αρχέγονων προκαρυωτικών οργανισμών. Επίσης ο τρόπος πολλαπλασιασμού τους θυμίζει την διαίρεση των βακτηρίων. Τέλος το γεγονός ότι περιβάλλονται από διπλή μεμβράνη και συμμετέχουν ελάχιστα στην συνεχή διακίνηση υλικών στο εσωτερικό του κυττάρου είναι το τρίτο σημείο που οδηγεί τους επιστήμονες να κλίνουν προς αυτήν την υπόθεση.
 
==Πηγές==
 
''Βασικές αρχές κυτταρικής βιολογίας'' των Alberts, Bray, Hopkin, Johnson, Lewis, Raff, Roberts και Walter
 
{{Οργανίδια του κυττάρου}}
{{Κυτταρολογία-επέκταση}}