Μάρκος Ιούνιος Βρούτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{άλλεςχρήσεις4|2=για τον Έλληνα γλύπτη|3=Γεώργιος Βρούτος}}

[[Αρχείο:Brutus.jpg|thumb|180px|right|Μάρκος Ιούνιος Βρούτος]]

 

Ο '''Μάρκος Ιούνιος Βρούτος''' (λατ. '''Marcus Junius Brutus''') (85-42 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός της αριστοκρατικής παράταξης. Υπήρξε ο ονομαστότερος των συνωμοτών που στις 15 Μαρτίου του 44 π.Χ. δολοφόνησαν τον [[Ιούλιος Καίσαρ|Ιούλιο Καίσαρα]].

Ο Βρούτος ανήγε την καταγωγή του στον σχεδόν μυθικό Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο, που έδιωξε τον βασιλιά Ταρκύνιο τον Υπερήφανο πριν από 450 χρόνια, εγκαθίδρυσε το αβασίλευτο πολίτευμα της Ρώμης και θανάτωσε τους δύο του γιους επειδή αναμείχθηκαν σε συνωμοσία για την επαναφορά της βασιλείας.<ref>Ο Πλούταρχος στο σημείο αυτό (''Βρούτος'' 1) αναφέρει απόψεις της εποχής υπέρ και κατά της καταγωγής αυτής των Βρούτων, αλλά η γενική πεποίθηση την επικύρωνε (βλ.Πλούταρχο ''Καίσαρ'' 62 και ''Βρούτος'' 9 και Αππιανό Β΄112)</ref> Η μητέρα του Μάρκου Βρούτου Σερβιλία καταγόταν από τον Σερβίλιο Αχάλα, που μαχαίρωσε στην αγορά τον Σπόριο Μαίλιο επειδή προετοίμαζε τυραννίδα, και ήταν ετεροθαλής αδελφή του Κάτωνα του νεώτερου, του οποίου την κόρη Πορκία παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο ο Βρούτος.<ref>Πλούταρχος ''Βρούτος'' 1 και 2</ref> Μεγάλη συνεπώς οικογενειακή αντιμοναρχική παράδοση βάραινε τους ώμους του Βρούτου.

 

Εκπαιδεύτηκε στην λατινική ρητορική και ιδιαίτερα στην ελληνική φιλοσοφία, και ήταν οπαδός της Παλαιάς Ακαδημαϊκής σχολής των Πλατωνικών. Οι επιστολές που έγραφε στα Ελληνικά διακρίνονταν για την λακωνικότητα της έκφρασης.<ref>Έγραψε στους κατοίκους της Περγάμου : ''«Έμαθα πως δώσατε χρήματα στον Δολαβέλλα. Αν μεν εκούσια, ομολογείτε ότι με αδικήσατε. Αν ακούσια, αποδείξτε το δίνοντας και σε μένα εκούσια»'' (Πλούταρχος ''Βρούτος'' 2)</ref>

 

==Η δολοφονία==

 

Το πρωί των Ειδών του Μαρτίου ο Βρούτος, μπροστά στην Πορκία, έκρυψε πάνω του το εγχειρίδιο και πήγε στο θέατρο, στην στοά του Πομπήιου, όπου θα συνεδρίαζε η Σύγκλητος. Με φοβερή ψυχραιμία και αυτός και όσοι από τους άλλους συνωμότες ήταν άρχοντες, άσκησαν τα καθήκοντά τους υποδειγματικά μέχρι να έρθει ο Καίσαρ, ακούγοντας ήρεμα αιτήσεις και αντιδικίες και αποφασίζοντας ακριβοδίκαια και πλήρως αιτιολογημένα σαν να μη επρόκειτο να συμβεί τίποτα. Όταν κάποιος διαμαρτυρήθηκε για μιαν απόφαση του Βρούτου και είπε πως θα προσφύγει στον Καίσαρα, ο Βρούτος κοίταξε τους από γύρω του και είπε : ''«ἐμὲ Καῖσαρ οὔτε κωλύει ποιεῖν τὰ κατὰ τοὺς νόμους οὔτε κωλύσει»''.<ref>Πλούταρχος ''Βρούτος'' 14</ref>

 

Ο Κάσσιος είχε συγκεντρώσει κι αυτός αξιόλογη δύναμη στην Αφρική, και μέσω Συρίας, ήρθε στην Σμύρνη και συναντήθηκε με τον Βρούτο. Είχαν φύγει από την Ρώμη κυνηγημένοι, χωρίς ένα στρατιώτη, και τώρα ήταν έτοιμοι να διεκδικήσουν την ηγεμονία της.<ref>Πλούταρχος ''Βρούτος'' 28</ref> Άρχισαν τώρα αιματηρές επιχειρήσεις εναντίον της Ρόδου και μικρασιατικών πόλεων απομυζώντας τις οικονομικά προκειμένου ν’ ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του πολέμου.<ref>Πλούταρχος ''Βρούτος'' 29-35</ref>

 

Ο Πλούταρχος διηγείται ότι ένα βράδυ, ενώ ήταν έτοιμοι να περάσουν στην Ευρώπη, ο Βρούτος διάβαζε ένα βιβλίο στην σκηνή του. Ήταν νύχτα βαθιά, το στρατόπεδο σιωπηλό και μισοσκόταδο γύρω του. Ξαφνικά ένιωσε πως κάποιος μπήκε στη σκηνή. Στράφηκε και είδε μιαν απειλητική κι αφύσικη παρουσία, μιαν απαίσια και φοβερή μορφή που τον ατένιζε σιωπηλά. Τόλμησε να ρωτήσει ποιος είναι, και το φάντασμα είπε : ''«ο κακός σου δαίμονας, Βρούτε. Θα με δεις στους Φιλίππους»''. ''«Θα σε δω»'' απάντησε ο ατάραχος ο Βρούτος.<ref>Πλούταρχος ''Βρούτος'' 36 : ''«ὁ σὸς ὦ Βροῦτε δαίμων κακός• ὄψει δέ με περὶ Φιλίππους»'' - ''«ὄψομαι»''</ref>