Τουρκομανικά Εμιράτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
== Πρώιμες τουρκικές δυναστείες της ανατολικής Μικράς Ασίας ==
{{Κύριο|Ντανισμεντίδες}}
Οι '''Ντανισμεντίδες''' ή '''Δανισμεντίδες''' κυριάρχησαν στην κεντρική και ανατολική [[Μικρά Ασία,]] κατά την περιόδοπερίοδο 1071-1178, χωρισμένοι σε δύο μεγάλους κλάδους: της [[Σεβάστεια|Σεβάστειας]] (1071-1174) και της [[Μελιτηνή|Μελιτηνής]] (1142-1178). Ήταν οι πρώτοι που οργάνωσαν μουσουλμανικό κράτος στην Μικρά Ασία με την ονομασία «Ρουμ» (δηλαδή χώρα των Ρωμαίων) και κυριάρχησαν κατά διαστήματα και στις πόλεις: [[Καισάρεια]] και [[Κασταμονή]] του [[Εύξεινος Πόντος|Πόντου]]. Ύστερα από πολυετείς συγκρούσεις με το Βυζάντιο και με τους Σελτζούκους του Ικονίου, υποτάχτηκαν το 1178 στον Σελτζούκο σουλτάνο του Ρουμ, [[Κιλίτζ Αρσλάν Β']].
 
Οι '''Ορτοκίδες''' υπήρξαν τουρκική δυναστεία που διαχωρίζονταν σε δύο κλάδους στη βόρεια [[Μεσοποταμία,]] από τα τέλη του 11ου αιώνα ως τις αρχές του 15ου, που διαχωρίζονταν σε δύο κλάδους. Ο πρώτος ηγέτης τους ο Ορτούκ ή Αρτούκ, αναφέρεται ότι πήρε μέρος σε εκστρατεία του Βυζαντίου κατά των [[Νορμανδοί|Νορμανδών]]. Λίγα χρόνια αργότερα πολεμούσε για λογαριασμό του Σελτζούκου σουλτάνου Μαλίκ Σαχ, και του αδελφού του Τουτούς και για τις υπηρεσίες του πήρε ως αντάλλαγμα την [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]] (1186). Οι διάδοχοί του όμως, ύστερα από τις πιέσεις των Φατιμιδών της Αιγύπτου και των Σταυροφόρων, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν στη βόρεια Μεσοποταμία, στην περιοχή της [[Άμιδα|Άμιδας]], εγκαθιδρύοντας δύο ξεχωριστές δυναστείες. Κατά τηντη δεκαετία του 1180 τα εδάφη αυτών των δυναστειών καταλήφθηκαν από τους Αγιουβίδες, διαδόχους του [[Σαλαδίνος|Σαλαδίνου]], της Αιγύπτου.
 
Οι '''Ορτοκίδες''' υπήρξαν τουρκική δυναστεία που διαχωρίζονταν σε δύο κλάδους στη βόρεια Μεσοποταμία, από τα τέλη του 11ου αιώνα ως τις αρχές του 15ου. Ο πρώτος ηγέτης τους ο Ορτούκ ή Αρτούκ, αναφέρεται ότι πήρε μέρος σε εκστρατεία του Βυζαντίου κατά των [[Νορμανδοί|Νορμανδών]]. Λίγα χρόνια αργότερα πολεμούσε για λογαριασμό του Σελτζούκου σουλτάνου Μαλίκ Σαχ, και του αδελφού του Τουτούς και για τις υπηρεσίες του πήρε ως αντάλλαγμα την [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]] (1186). Οι διάδοχοί του όμως ύστερα από τις πιέσεις των Φατιμιδών της Αιγύπτου και των Σταυροφόρων, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν στη βόρεια Μεσοποταμία, στην περιοχή της [[Άμιδα|Άμιδας]] εγκαθιδρύοντας δύο ξεχωριστές δυναστείες. Κατά την δεκαετία του 1180 τα εδάφη αυτών των δυναστειών καταλήφθηκαν από τους Αγιουβίδες, διαδόχους του [[Σαλαδίνος|Σαλαδίνου]], της Αιγύπτου.
== Τα τουρκομανικά εμιράτα από τον 13ο ως τον 15ο αιώνα ==
[[Αρχείο:Anatolia1300.png|thumb|210px|right|Η Μικρά Ασία και τα τουρκομανικά εμιράτα, κατά το 1300.]]