Αυλός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2+) (Ρομπότ: Προσθήκη: zh:奥洛
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Aulos player MAR Palermo NI22711.jpg|thumb|right|250px|Αυλητής, περ. 480 π.Χ.]]
Ο '''αυλός''' ήταν [[πνευστά μουσικά όργανα|πνευστό]] μουσικό όργανο της [[Αρχαία ελληνική μουσική|Ελληνικής αρχαιότητας]]. Ανάλογα με την κατασκευή του ονομαζόταν '''μόναυλος''' (μονός αυλός), '''πλαγίαυλος''' (αυλός που παίζεται πλάγια όπως το σύγχρονο [[φλάουτο]]), '''δίαυλος''' (διπλός αυλός).
 
Ο αυλός ήταν βασικό όργανο σε όλους τους εορτασμούς στην Αρχαία Ελλάδα, ιδιαίτερα δε σε τελετές προς τιμήν του [[Διόνυσος|Διονύσου]]. Σε παραστάσεις σε αγγεία συχνά φαίνεται ότι ο αυλός στερεωνόταν με μια δερμάτινη λωρίδα η οποία περνούσε γύρω από το κεφάλι και είχε άνοιγμα στην περιοχή των χειλιών. Οι αυλοί συχνά είχαν [[γλωττίδα]].
 
Ο αυλός είχε εμφανιστεί σε πολλές χώρες (Κίνα, Ινδία, Αίγυπτος, ΑσσύριαΑσσυρία και Βαβυλώνα, Ισραήλ). Στην Κίνα υπήρχε το ''τσενγκ'', είδος μικρού οργάνου με 12 ή περισσότερους αυλούς, γνωστό από την 3η χιλιετία π.Χ. και διάφοροι άλλοι τύποι αυλών, άλλοτε χωρίς και άλλοτε με μονή ή διπλή γλωσσίδα (είδη δηλαδή φλάουτου, κλαρινέτου και όμποε). Στην Αίγυπτο ο αυλός, γνωστός από την 5η χιλιετία π.Χ., ήταν από καλάμι, ελεφαντόδοντο, μπρούντζο ή ξύλο. Στο Ισραήλ χρησιμοποιούνταν ο [[αυλός του Πάνα]], ποιμενικό κυρίως όργανο με επτά ή εννιά απλούς αυλούς, που ο καθένας έδινε ένα μόνο φθόγγο. Τέλος, στην Αρχαία Ελλάδα, οι αυλοί είχαν διαφοραδιάφορα μεγέθη (για παιδιά, εφήβους, γυναίκες ή άνδρες), ήταν κυλινδρικοί ή κωνικοί και κατασκευάζονταν από καλάμι, ξύλο ή διάφορα μέταλλα. Χρησιμοποιούνταν, επίσης, ο αυλός του Πάνα.
Σε παραστάσεις σε αγγεία συχνά φαίνεται ότι ο αυλός στερεωνόταν με μια δερμάτινη λωρίδα η οποία περνούσε γύρω από το κεφάλι και είχε άνοιγμα στην περιοχή των χειλιών. Οι αυλοί συχνά είχαν γλωσσίδα.
 
Ο αυλός είχε εμφανιστεί σε πολλές χώρες (Κίνα, Ινδία, Αίγυπτος, Ασσύρια και Βαβυλώνα, Ισραήλ). Στην Κίνα υπήρχε το ''τσενγκ'', είδος μικρού οργάνου με 12 ή περισσότερους αυλούς, γνωστό από την 3η χιλιετία π.Χ. και διάφοροι άλλοι τύποι αυλών, άλλοτε χωρίς και άλλοτε με μονή ή διπλή γλωσσίδα (είδη δηλαδή φλάουτου, κλαρινέτου και όμποε). Στην Αίγυπτο ο αυλός, γνωστός από την 5η χιλιετία π.Χ., ήταν από καλάμι, ελεφαντόδοντο, μπρούντζο ή ξύλο. Στο Ισραήλ χρησιμοποιούνταν ο [[αυλός του Πάνα]], ποιμενικό κυρίως όργανο με επτά ή εννιά απλούς αυλούς, που ο καθένας έδινε ένα μόνο φθόγγο. Τέλος, στην Αρχαία Ελλάδα, οι αυλοί είχαν διαφορα μεγέθη (για παιδιά, εφήβους, γυναίκες ή άνδρες), ήταν κυλινδρικοί ή κωνικοί και κατασκευάζονταν από καλάμι, ξύλο ή διάφορα μέταλλα. Χρησιμοποιούνταν, επίσης, ο αυλός του Πάνα.
Στη νεότερη εποχή η χρήση του αυλού αντικαταστάθηκε από διάφορα πνευστά μουσικά όργανα, όπως το φλάουτο, το κλαρινέτο και το όμποε, καθώς και τους διαφόρους υπότυπους αυτών. Ο όρος αυλός χρησιμοποιείται πλέον σχεδόν αποκλειστικά στα πλαίσια της κατασκευής του [[εκκλησιαστικό όργανο|εκκλησιαστικού οργάνου]], όπου οι διάφοροι τύποι αυλών που χρησιμοποιούνται ταξινομούνται κατά υλικό κατασκευής, λειτουργίας κλπ.
 
== Βιβλιογραφία ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Αυλός"