Μεταλλεία Χαλκιδικής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

<div lang="grc" style="font-family: Palatino Linotype;"> ''«Η Χαλκιδική ήτο εν τη εκκαιδεκάτη εκατονταετηρίδι ονομαστή δια τα μεταλλεία αυτής, όπως πάσα σχεδόν η της Μακεδονίας παραλία επί των αρχαιοτέρων της Ελλάδος χρόνων, ήτοι επί Φιλίππου και επί των Αθηναίων» [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος]]</div>

</blockquote>

 

Για την κατάσταση των κοινοτήτων αυτών πριν από το [[1821]] έγραψε αρκετά ο διπλωμάτης, δημοσιολόγος και περιηγητής [[ Ντέιβιντ Ούρκχαρτ]].<ref>[[Ντέιβιντ Ούρκχαρτ]], Η Τουρκία και οι πόροι της, 1833</ref> Κατ΄αυτόν οι κοινότητες της [[Χαλκιδική]]ς, γνωστές τότε, ως ''Μαδεμοχώρια'' ([[Τούρκικα|τουρκ.]] Madem=μετάλευμα) αποτελούσαν πριν την επανάσταση του 1821 ομοσπονδία αυτόνομη δώδεκα κωμοπόλεων με 360 χωριά. Οι κωμοπόλεις αυτές ονομάζονταν: [[Γαλάτιστα]], [[Βάβδος]], Ριανά, Στανός, Βαρβάρα, Λιαρίγκοβη ([[Αρναία]]), Νοβοσέλο, Μαχαλάς, Ίσβορος, Χωρούδα, Ρεβινίκια και [[Ιερισσός]] που καθεμιά είχε υπό την δικαιοδοσίαν της ορισμένο αριθμό χωριών. Κάθε κωμόπολη έστελνε κατ΄ έτος τον αντιπόσωπόν της στην πρωτεύουσα που ήταν τότε ο Μαχαλάς. Και οι δώδεκα αυτοί αντιπρόσωποι εξέλεγαν τέσσερις άρχοντες που ονομάζονταν τότε βικελίδες με έναν γραμματέα ο καθένας και ασκούσαν την ανωτάτην διοικητική και δικαστική εξουσία της όλης ομοσπονδίας. Οι μόνοι [[οσμανίδες]] που υπήρχαν στα Μαδεμοχώρια ήταν ένας αξιωματικός ο ''μαδέμ-αγάς'' και μερικοί γύρω απ΄ αυτόν, στρατιώτες όχι περισσότεροι από είκοσι.