Βασίλειο της Γεωργίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Βασίλειο της Γεωργίας''' ([[γεωργιανή γλώσσα|γεωργιανά]]: საქართველოს სამეფო) ήταν [[Μεσαίωνας|μεσαιωνικό]] μοναρχικό κράτος. Ιδρύθηκε το 975 μ.Χ. από τον Βαγράτη Γ΄. Μεταξύ [[11ος αιώνας|11ου]] και [[12ος αιώνας|12ου]] αιώνα έφτασε στη μέγιστη ακμή του, με αποτέλεσμα η περίοδος αυτή να ονομαστεί ως ''Χρυσή Εποχή'' της [[Γεωργία|γεωργιανής]] ιστορίας. Το 13ο αιώνα υποτάχθηκε στις εισβολές των [[Μογγόλοι|Μογγόλων]], αλλά κατάφερε να επανακτήσει την ανεξαρτησία του τη δεκαετία του 1340. Νέες όμως τουρκομογγολικές εισβολές από το 1386 οδήγησαν στην τελική ακτάρρευσήκατάρρευσή του βασιλείου και τηνγενικευμένη αναρχία, μέχρι το 1466.

Η ανάρρηση της δυναστείας των [[Δυναστεία των Μπαγρατιδών|Μπαγρατιδών]] ξεικνάξεκινά από τον 8ο αιώνα, όταν ήρθαν στην εξουσια . Η αποκατάταση της γεωργιανής βασιλεία ξεκινά το 888 μ.Χ., όταν ο Αδαρνάσης Δ΄ της Ιβηρίας πήρε τον τίτλο του ''Βασιλιά των Γεωργιανών''. Το Ηνωμένο Βασίλειο της Γεωργίας ιδρύθηκε το 1008. Το έτος αυτό, ο Βαγράτης Γ΄, γιος του Γκούργκεν Β΄, έγινε βασιλιάς του Βασιλείο της Δυτικής Γεωργίας (Βασίλειο της Αμπχαζετίας), που περιελάμβανε τις ηγεμονίες του Ιμερέτι, Σαμεγκρέλο, Αμπχαζέτι ([[Αμπχαζία]]ς), Γκουρίας και Σβανέτι. Μητέρα του Βαγράτη Γ΄ (Μπαγκράτ) ήταν η βασίλισσα Γκουραντούχτ, κόρη του Γεωργίου Β΄ της Αμπχαζίας.