Γουίλιαμ Χόλντεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Άνοδος μετά τον πόλεμο ==

Μετά τη λήξη του πολέμου και αφού συνέχισε να πρωταγωνιστεί σε ασήμαντες ταινίες, το 1950 ήρθε ο ρόλος που του εξασφάλισε την επιτυχία. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος [[Μπίλι Γουάιλντερ]], είχε ξεκινήσει τις προετοιμασίες για τα γυρίσματα της ταινίας ''[[Η Λεωφόρος της Δύσης]] (Sunset Boulevard)'' και είχε γράψει το ρόλο του ζιγκολό Τζο Γκίλις για το [[Μοντγκόμερι Κλιφτ]]. Ο Κλιφτ που είχε συμφωνήσει να αναλάβει το ρόλο τον απέρριψε την τελευταία στιγμή, δίνοντας την ευκαιρία στο Χόλντεν να πάρει τη θέση του. Η ταινία αυτή, που πλέον χαρακτηρίζεται ως μια από τις καλύτερες όλων των εποχών, του χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου, το οποίο έχασε από το [[Χοσέ Φερέρ]] για την ταινία [[Συρανό ντε Μπερζεράκ (ταινία 1950)|Συρανό ντε Μπερζεράκ]] ''(Cyrano de Bergerac, 1950)''. Η επιτυχία της ταινίας του εξασφάλισε τη συμμετοχή σε μια σειρά αξέχαστων ταινιών, στις οποίες υποδυόταν τον κυνικό και περιθωριακό ήρωα. Ακολούθησε η ταινία [[Γεννημένη Χθες]] ''(Born Yesterday, 1950)'', πλάι στο πλευρό της [[Τζούντι Χόλιντεϊ]]. Το [[1953]] πρωταγωνίστησε στην ταινία του Μπίλι Γουάιλντερ [[Ο καταδότης του θαλάμου 17]] ''(Stalag 17)'', όπου υποδυόταν έναν αιχμάλωτο του πολέμου. Η ταινία αυτή τον βοήθησε να κερδίσει το όσκαρ Α' ανδρικού ρόλου, κατατροπώνοντας τους [[Μπαρτ Λάνκαστερ]] και [[Μοντγκόμερι Κλιφτ]] υποψήφιοι αμφότεροι για την ταινία [[Όσο υπάρχουν άνθρωποι]] ''(From Here To Eternity, 1953)''. Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε στην αμφιλεγόμενη ταινία του [[Ότο Πρέμιγκερ]] [[Το γαλάζιο φεγγάρι]] ''(The Moon Is Blue, 1953)''. Το [[1954]] τον βρήκε να πρωταγωνιστεί σε τέσσερις ταινίες, με πρώτη τη συνεργασία του, για 3η φορά με τον [[Μπίλι Γουάιλντερ]] στην ταινία [[Γλυκειά μου Σαμπρίνα]] ''(Sabrina, 1954)''. Συμπρωταγωνιστές του στην ταινία αυτή ήταν ο [[Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ]] και η [[Όντρεϊ Χέπμπορν]]. Πρωταγωνίστησε σε δυο ταινίες πλάι στη [[Γκρέις Κέλι]] με κυριότερη τη [[Η χωριατοπούλα|Χωριατοπούλα]] ''(Country Girl, 1954)'', στο ρόλο ενός θεατρικού σκηνοθέτη, καθώς και στο [[Οι γέφυρες του Τόκο-Ρι]] ''(The Bridges at Toko-Ri, 1954)''. Ξανασυνεργάστηκε επίσης με τη φίλη του Μπάρμπαρα Στάνγουικ στην ταινία [[Ο πύργος των φιλόδοξων]] ''(Executive Suite, 1954)''. To [[1955]] πρωταγωνίστησε στη μεταφορά του θεατρικού έργου του [[Γουίλιαμ Ίντζ]] [[Πικ-νικ (ταινία 1955)|Πικ-νικ]] ''(Picnic)'' καθώς και στο μελόδραμα [[Έκσταση και πάθος]] ''(Love Is a Many-Splendored Thing)''. Στα γυρίσματα της ταινίας ''Έκστασις και πάθος'' συγκρούστηκε με την συμπρωταγωνίστριά του [[Τζένιφερ Τζόουνς]]. Ακολούθησε η συμμετοχή του στο επικό αριστούργημα του [[Ντέιβιντ Λιν]] [[Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι]] το [[1957]] και η συμμετοχή του στην ταινία του [[Κάρολ Ριντ]] [[Το κλειδί]] ''(The Key, 1958)'' στο πλευρό της [[Σοφία Λόρεν]].