Μικροτονική μουσική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Αλλαγή uk:Мікрохроматика σε uk:Мікроінтерваліка |
|||
Γραμμή 6:
[[Αρχείο:Archicembalo en Cents.jpg|μικρογραφία|left|300px|Διάγραμμα των πλήκτρων στο [[αρχιτσέμπαλο]] του Βιτσεντίνο. Παρατηρήστε τα διαιρεμένα άνω πλήκτρα (αναγράφονται οι αντίστοιχές τους νότες και οι συχνότητές τους σε [[εκατοστό (μουσική)|εκατοστά]])]]
Αρκετούς αιώνες αργότερα, την περίοδο της [[Αναγεννησιακή μουσική|Αναγέννησης]], ο συνθέτης και θεωρητικός της μουσικής [[Νίκολα Βιτσεντίνο]] (1511-1576) πειραματίζεται με διάφορους συγκερασμούς. Στην απόπειρά του να ερμηνεύσει την αρχαιοελληνική θεωρία του τετράχορδου, παρουσιάζει ένα κινητό σύστημα συγκερασμού, για το οποίο κατασκευάζει ένα είδος [[πληκτροφόρο|πληκτροφόρου οργάνου]] -το [[αρχιτσέμπαλο]]- με 36 πλήκτρα ανά [[οκτάβα]]. Αν και δύσχρηστο ως μουσικό όργανο, εντούτοις επιτυγχάνει την εφαρμογή του [[ορθός συγκερασμός|ορθού συγκερασμού]] επί διαστημάτων μεγάλης
Στην περίοδο του [[Ρομαντική μουσική|Ρομαντισμού]], ο ισοσυγκερασμός αποτελεί το ντε φάκτο χόρδισμα της ορχήστρας, κάτι που επιτρέπει την απομάκρυνση από τη βασική τονικότητα (βλ. [[μετατροπία (μουσική)|μετατροπία]]) χωρίς τα αποτελέσματα της παραφωνίας. Εντούτοις, το 1849, ο Γάλλος συνθέτης [[Φρομεντάλ Αλεβύ]] γράφει ένα έργο για σολίστες, χορωδία και ορχήστρα με τίτλο «Προμηθεύς δεσμώτης» (''Prométhée enchaîné''), στο οποίο χρησιμοποιεί διαστήματα μικρότερα του ημιτονίου.
| |||