Ο '''Γουλιέλμος Φραγκιπάνης''' ήταν λατίνος αρχιεπίσκοπος αλλά και [[Αρχεπισκοπική βαρωνίαΛατινική Βαρωνία της Πάτρας|Βαρώνος της Πάτρας]] το [[1317]]-[[1337]] . Ήταν επίσης και Βάιλος του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|πριγκιπάτου της Αχαΐας]], επίτροπος δηλαδή του πρίγκιπα κατά την απουσία του .
Από τους πιο εξέχουσες άντρες της εποχής του πρόσφερε σπουδαίες υπηρεσίες στην αρχιεπισκοπή και γενικότερα στην Λατινική εκκλησία. Ανήκε στο τάγμα των Φραγκισκανών μοναχών. Εξασφάλισε στη πόλη το ενετικό εμπόριο ενώ αντιμετώπισε με επιτυχία τις πειρατικές επιδρομές των Τούρκων και Καταλανών. ΕπιΕπί θητείας του στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο η [[Αρχεπισκοπική Λατινική Βαρωνία της Πάτρας|Βαρωνία της Πάτρας]] έγινελειτουργούσε ανεξάρτητησαν ανεξάρτητο κρατίδιο, και διοικούνταν από τον εκάτοστεεκάστοτε λατίνοΛατίνο αρχιεπίσκοπο. ΉρθεΛίγες σεημέρες μεγάλημετά σύγκρουσητον μεθάνατο τουςτου αρχηγούςη τωνβαρωνία Καταλανώναναγνωρίστηκε τους οποίουςανεξάρτητη και αφόρισε.από Πέθανετην στα τέλη[[Αικατερίνη του 1337Βαλουά]].
Όταν έγινε πρίγκιπας της Αχαΐας ο [[Ιωάννης της Γκραβίνα]] διορίσθηκε βαϊλός του την περίοδο 1329-1331. Ήρθε σε μεγάλη σύγκρουση με τους αρχηγούς των Καταλανών τους οποίους και αφόρισε με εντολή του Πάπα. Πέθανε στα τέλη του 1337.
