Ικέτιδες (Ευριπίδη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το έργο αποτελείται από 1.240 στίχους, που περιγράφουν την εξής υπόθεση: Μετά τον θάνατο των Αργείων, οι οποίοι έπεσαν μπροστά στις πύλες της Θήβας κατά την εκστρατεία του [[Πολυνείκης|Πολυνείκη]], γιου του Οιδίποδα, και του πεθερού του, βασιλιά του Άργους, Άδραστου, οι μητέρες των σκοτωμένων αγωνιστών κάθονται ως ικέτιδες στο βωμό της [[Δήμητρα]]ς στην [[Ελευσίνα]], μαζί με τον Αργείο βασιλιά. Διεκδικούν με αυτό τον τρόπο την ταφή των παιδιών τους με τη βοήθεια του Θησέα. Αυτός, έπειτα από πολλούς διασταγμούς, πείθεται από τις ικεσίες τους και αποφασίζει να στείλει κήρυκα στη Θήβα, για να ζητήσει από τον βασιλιά [[Κρέοντας|Κρέοντα]] να τους επιτρέψει την ταφή των νεκρών.[στ. 380-394] Η αποστολή αυτή ματαιώνεται από την άφιξη ενός Θηβαίου κήρυκα. Αυτός αναγγέλλει την απαίτηση του Κρέοντα να διωχθεί ο Άδραστος από την πόλη της Αθήνας πριν από τη δύση του ήλιου, απειλώντας μάλιστα με πόλεμο τους Αθηναίους σε περίπτωση παράβασης της διαταγής του. [ στ. 395-403] Ο [[Θησέας]], αγανακτισμένος, δηλώνει ότι αποχωρεί με σκοπό να εκστρατεύσει ο ίδιος ενάντια στους Θηβαϊους, προκειμένου να του αποδοθούν για ταφή οι νεκροί Αργείοι. Ενώ οι μητέρες ικέτιδες θρηνούν και επικαλούνται τη βοήθεια του Δία για τη νικηφόρα έκβαση της συμπλοκής, αγγελιαφόρος από το πεδίο της μάχης κάνει γνωστή τη νίκη του αθηναϊκού στρατού, ο οποίος θα είχε καταλάβει και την ίδια την πόλη της Θήβας, αν ο Θησέας δεν επεδείκνυε αυτοσυγκράτηση. Ο Αθηναίος ήρωας θάβει τους νεκρούς κοντά στον [[Κιθαιρώνας|Κιθαιρώνα]] και φέρνει μαζί του μόνο τους σορούς των επτά στρατηγών, για να τους αποδοθούν ιδιαίτερες τιμές από τους συγγενείς τους. Αυτοί τους καίνε σε μεγάλη πυρά και ο Θησέας προσφέρει την [[Υδρία (αγγείο)|υδρία]] με τη στάχτη τους στον Άδραστο και στις Αργείες μητέρες· νωρίτερα, ο βασιλιάς του Άργους ορκίζεται με εντολή της Αθηνάς ότι δεν θα πολεμήσει ποτέ ενάντια στος Αθηναίους, αλλά αντίθετα θα συμμαχήσει μαζί τους.