Οι Βησιγότθοι αρχικά αναδείχθηκαν ως ξεχωριστή πληθυσμιακή ομάδα κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ., αρχικά στην [[Βαλκανική]], όπου και συμμετείχαν σε πολλές εκστρατείες κατακατά της [[Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ανατολικής]] και της [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Ο Βησιγοτθικός στρατός υπό την ηγεσία του [[Αλάριχος Α'Α΄|Αλάριχου Α'Α΄]] εκστράτευσε επετυχημέναεπιτυχημένα και κυρίευσε ακόμη και την ίδια την [[Ρώμη]], το 410.
== Εγκατάσταση στην Ιβηρική ==
Τελικά, μετά τον θάνατο του Αλάριχου Α'Α΄ εγκαταστάθηκαν στην νότια [[Γαλατία]] και χρησιμοποιήθηκαν ως μισθοφόροι από τους Ρωμαίους. Σύντομα όμως επαναστάτησαν και δημιούργησαν το δικό τους βασίλειο με πρωτεύουσα την [[Τουλούζη]]. Σταδιακά επεκτάθηκαν στην [[Ιβηρική]] χερσόνησο εκτοπίζοντας τους [[Βάνδαλοι|Βάνδαλους]] και τους [[Αλανοί|Αλανούς]]. Ταυτόχρονα όμως η κυριαρχία τους στην νότια Γαλατία τερματίστηκε το 507, καθώς εκδιώχθηκαν από τους [[Φράγκοι|Φράγκους]], υπό τον [[ΚλόβιςΧλωδοβίκος Α'Α΄|Χλωδοβίκο Α΄]]. Έτσι το Βησιγοτθικό βασίλειο περιορίστηκε στην Ιβηρική, την σημερινή [[Ισπανία]] και [[Πορτογαλία]], με το εξαίρεση το [[Σουηβοί|Σουηβικό]] βασίλειο της [[Γαλικία|Γαλικίας]] και την [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινή]] επαρχία της ιβηρικής, στα νότια. Το 711 και 712 οι Βησιγότθοι ηττήθηκαν από τους προελαύνοντες [[Άραβες]] και Βέρβερους και ολόκληρη η περίοχη που ήλεγχαν τέθηκε σύντομα υπό τον έλεγχό τους.
Απομεινάρια των Βησιγότθων σήμερα αποτελούν αρκετές εκκλησίες και αρχαιολογικά ευρύματαευρήματα στην Ισπανία και την Πορτογαλία.
== Πηγές ==
* Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό. Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1990. Τόμος Α'Α΄.
