Διδώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
κάποιος δεν ξέρει γενική ενικού |
|||
Γραμμή 3:
Στην [[ελληνική μυθολογία]] η '''Διδώ''' ήταν πριγκήπισσα της [[Τύρος|Τύρου]], που πήγε στη Βόρεια Αφρική και ίδρυσε την [[Καρχηδόνα]].
Η Διδώ είχε κληρονομήσει τον θρόνο της Τύρου από τον πατέρα της, Μάττα ή Μύττο, μαζί με τον σύζυγό της Σιχαίο, πλούσιο ιερέα του [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλή]]. Ο νεότερος όμως αδελφός της
Αυτή την αρχική παράδοση τη μεταρρύθμισαν ως προς το τέλος της οι Ρωμαίοι ποιητές [[Ναίβιος]] και [[Έννιος]], επιδιώκοντας να δικαιολογήσουν το άσπονδο μίσος των Καρχηδονίων για τη Ρώμη. Αυτούς ακολούθησε και ο [[Βιργίλιος]], που στο τέταρτο βιβλίο της ''[[Αινειάδα|Αινειάδας]]'' περιγράφει τον τραγικό έρωτα της Διδώς (ή Διδούς) για τον [[Αινείας|Αινεία]], όταν αυτός πέρασε από τη βορειοαφρικανική ακτή. Ο Αινείας ανταποκρίθηκε αρχικώς στον έρωτά της, αλλά πήρε εντολή από τον [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] να φύγει για την [[Ιταλία]], οπότε άρχισε να ετοιμάζεται να αναχωρήσει κρυφά. Η Διδώ όμως το κατάλαβε. Τότε άναψε φωτιά μέσα στην οποία έριξε το ξίφος του, την εικόνα του και καθετί που μπορούσε να της θυμίζει την απιστία του. Στη συνέχεια ανέβηκε στη φωτιά και κάηκε. Πριν πεθάνει όμως καταράσθηκε τον Αινεία και έκανε έκκληση στους Τυρίους να τρέφουν μίσος κατά των απογόνων του, που ήταν οι [[Ρωμαίοι]].
|