Ροβέρτος του Τάραντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μεγαλύτερος γιος του Φιλίππου Α’ του Τάραντα και της τιτουλάριας Αυτοκράτειρας [[Αικατερίνη των Κουρτεναί|Αικατερίνης ντε Βαλουά]]. Μετά το θάνατο του πατέρα του αναδείχθηκε νόμιμος κληρονόμος του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, λόγω όμως αντιρρήσεων εκ μέρους του θείου του [[Ιωάννης της Γραβίνας|Ιωάννη της Γραβίνης]] προέκυψε διαφορά για τα κληρονομικά δικαιώματα, η οποία λύθηκε το 1336 με τη μεσολάβηση του πλούσιου Φλωρεντινού Νικολάου Ατζαϊόλι, επιτρόπου των παιδιών του Φιλίππου. Σύμφωνα με το συμβιβασμό που ακολούθησε, ο Ιωάννης της Γραβίνης έλαβε τις κτήσεις των Ανδεγαυών στην Ήπειρο, παραχωρώντας στον Ροβέρτο τα δικαιώματα του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]] και της Παλατινής Κομητείας Κεφαλληνίας και Ζακύνθου. Από τότε ο Ροβέρτος ετιτλοφορείτο «Κύρης Ροβέρτος, χάριτι Θεού Αχαΐας και Τάραντος πρίγκηψ και Κεφαλληνίας Ζακύνθου κόμης Παλατινός». Λόγω του νεαρού της ηλικίας του, την εξουσία ασκούσε η μητέρα του Αικατερίνη μέχρι τον θάνατό της το 1346.

 

 

Για την απελευθέρωσή τους επενέβη η σύζυγος του Ροβέρτου Μαρία η οποία μετέβη στην Φλωρεντία και με την μεσιτεία του Πάπα [[Πάπας Κλήμης Ζ'|Κλήμη Ζ']] και των μεγιστάνων του Βενεβέντου, αδελφών Πέτρου, Λουδοβίκου και Λεονάρδου Τόκκων, κατόρθωσε ύστερα από τετράχρονη προσπάθεια να ελευθερώσει τους δύο αδελφούς.