Λυσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 79.107.30.39 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστ... |
|||
Γραμμή 7:
Ο Λυσίας, μόλις επέστρεψε στην Αθήνα το 403 π.Χ., παρουσιάστηκε στο δικαστήριο ως κατήγορος του Ερατοσθένη, του φονιά του αδελφού του. Ο λόγος ''Κατά Ερατοσθένους'' είναι ο μόνος που εκφωνήθηκε από τον ίδιο το ρήτορα στο δικαστήριο. Από κει και πέρα ο Λυσίας, επειδή είχε χάσει την περιουσία του, εργάστηκε ως [[λογογράφος]] για να εξοικονομεί τα προς το ζην. Έγραφε επί πληρωμή λόγους για άλλους, οι οποίοι τους αποστήθιζαν και τους απάγγελλαν στα δικαστήρια για να υπερασπίσουν τις υποθέσεις τους. Ο Λυσίας πέθανε στην Αθήνα πιθανότατα το 377 π.Χ.
== Το έργο του ==
Έγραψε περισσότερους από 230 δικανικούς λόγους, από τους οποίους ακέραιοι έχουν σωθεί μόλις 34. Από μερικούς άλλους έχουν σωθεί αποσπάσματα. Από τους λόγους αυτούς οι περισσότεροι είναι δικανικοί (εκφωνήθηκαν στα δικαστήρια) και οι υπόλοιποι συμβουλευτικοί (εκφωνήθηκαν στη Βουλή και στην Εκκλησία του Δήμου) και επιδεικτικοί (εκφωνήθηκαν στις γιορτές). Από τους σωζόμενους λόγους ένας μόνο είναι συμβουλευτικός, ο ''Περί της Πολιτείας'' και δύο επιδεικτικοί: ο ''Επιτάφιος'' και ο ''Ολυμπιακός''. Οι υπόλοιποι με εξαίρεση τον ''Ερωτικό'', ο οποίος έφθασε σε μας μέσω του Πλάτωνα και εμπεριέχεται στο έργο του ''Φαίδρος'', είναι δικανικοί, κατηγορικοί ή απολογητικοί και αναφέρονται σε ποικίλες υποθέσεις δημόσιες ή ιδιωτικές. Οι κυριότερoι: ''Κατά Ερατοσθένους'', ''Υπέρ Αδυνάτου'', ''Επιτάφιος'', ''Κατά Διογείτονος'' κ.α. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από την απλότητα και τη λιτότητα του λόγου του και αναφέρονται στην πολιτική κατάσταση και στα ήθη της εποχής του.
== Εργογραφία ==
|