Τσετ Μπέικερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.2+) (Ρομπότ: Προσθήκη: uk:Чет Бейкер |
thanks |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:
O '''Tσέσνεϊ Χένρι «Τσετ» Μπέικερ''' (''Chesney Henry "Chet" Baker Jr.'', [[23 Δεκεμβρίου]] [[1929]] - [[13 Μαΐου]] [[1988]]) ήταν [[Αμερική|Αμερικανός]] [[τρομπέτα|τρομπετίστας]] και [[τραγουδιστής]] της [[τζαζ]]. Είναι κυρίως γνωστός για τις μελαγχολικές συνθέσεις του, με στοιχεία από το ύφος της [[κουλ τζαζ]], της οποίας θεωρείται βασικός εκπρόσωπος. Η μουσική σταδιοδρομία του στιγματίστηκε από τα προβλήματα που αντιμετώπισε λόγω της εξάρτησης του από ναρκωτικές ουσίες. Μαζί με τον [[Τζέρι Μάλιγκαν]] υπήρξε από τους πλέον δημοφιλείς τζαζ μουσικούς της σκηνής τής δυτικής ακτής των ΗΠΑ, αποκτώντας μεγαλύτερη φήμη κατά τη δεκαετία του 1950. Το παίξιμό του απηχούσε εκείνο του [[Μάιλς
▲O '''Tσέσνεϊ Χένρι «Τσετ» Μπέικερ''' (''Chesney Henry "Chet" Baker Jr.'', [[23 Δεκεμβρίου]] [[1929]] - [[13 Μαΐου]] [[1988]]) ήταν [[Αμερική|Αμερικανός]] [[τρομπέτα|τρομπετίστας]] και τραγουδιστής της [[τζαζ]]. Είναι κυρίως γνωστός για τις μελαγχολικές συνθέσεις του, με στοιχεία από το ύφος της [[κουλ τζαζ]], της οποίας θεωρείται βασικός εκπρόσωπος. Η μουσική σταδιοδρομία του στιγματίστηκε από τα προβλήματα που αντιμετώπισε λόγω της εξάρτησης του από ναρκωτικές ουσίες. Μαζί με τον [[Τζέρι Μάλιγκαν]] υπήρξε από τους πλέον δημοφιλείς τζαζ μουσικούς της σκηνής τής δυτικής ακτής των ΗΠΑ, αποκτώντας μεγαλύτερη φήμη κατά τη δεκαετία του 1950. Το παίξιμό του απηχούσε εκείνο του [[Μάιλς Ντέηβις]] και χαρακτηρίζεται για τον ήπιο τόνο του και την απουσία δυναμικών εξάρσεων<ref>Alyn Shipton, ''Jazz Makers'', Oxford University Press, 2002, σ. 216</ref>.
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε το 1929, στο Γέιλ της πολιτείας της [[Οκλαχόμα]], και μετακόμισε στην [[Οκλαχόμα Σίτι|πόλη της Οκλαχόμα]] τον επόμενο χρόνο, μεγαλώνοντας με τη θεία του μέχρι την ηλικία των δέκα ετών. Ο πατέρας του ήταν [[κιθάρα|κιθαρίστας]] με γνώσεις γύρω από τη [[τζαζ]] και πιθανότατα υπεύθυνος για τα πρώτα τζαζ ακούσματα του Μπέικερ. Αν και η Οκλαχόμα ανέδειξε αρκετούς αξιόλογους τζαζ μουσικούς, ο Μπέικερ σχολίαζε αρνητικά, με κάθε ευκαιρία, τη μουσική παραγωγή της γενέτειράς του.<ref>Goia, Claxton, σ. 169</ref>
Το 1952 πλαισίωσε για τρεις εβδομάδες τον [[Τσάρλι Πάρκερ]], παίζοντας κυρίως στο [[Λος Άντζελες]], και κατόπιν έγινε μέλος στο [[κουαρτέτο]] του [[Τζέρι Μάλιγκαν]], γνωστό και ως «κουαρτέτο χωρίς πιάνο». Οι εμφανίσεις του με τη συγκεκριμένη ορχήστρα και ειδικότερα η διασκευή του στη σύνθεση ''My Funny Valentine'' του εξασφάλισαν γρήγορα σημαντική φήμη. Το κουαρτέτο του Μάλιγκαν διαλύθηκε το 1953, την ίδια χρονιά που ο ηγέτης του συνελήφθη για κατοχή
Μετά την επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, η καριέρα του συνέχισε την πτωτική πορεία της, με εξαίρεση την ηχογράφηση ορισμένων δίσκων μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '60. Αργότερα, ο Μπέικερ επανήλθε στο προσκήνιο και κατά τα μέσα της δεκαετίας του '70 ηχογραφούσε ξανά, πραγματοποιώντας επίσης ζωντανές εμφανίσεις. Την ίδια περίοδο εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ευρώπη. Για το ευρωπαϊκό κοινό, ο Μπέικερ αντιπροσώπευε μια αρχετυπική [[μποέμ]] φυσιογνωμία.<ref>Santoro, 66</ref>
Πέθανε το 1988 στο [[Άμστερνταμ]] μετά από πτώση του από το παράθυρο του ξενοδοχείου όπου διέμενε. Ο θάνατός του περιβάλλεται με μυστήριο και διαφορετικές απόψεις έχουν διατυπωθεί προκειμένου να εξηγήσουν το γεγονός, όπως το ενδεχόμενο να υπήρξε απλώς ένα τραγικό ατύχημα ή ακόμα και [[αυτοκτονία]]. Επισήμως, η ολλανδική αστυνομία απέρριψε το ενδεχόμενο αυτοκτονίας, ενώ το προξενείο των ΗΠΑ χαρακτήρισε το θάνατό του ατύχημα, την ίδια στιγμή που ορισμένοι φίλοι του Μπέικερ υιοθέτησαν το ενδεχόμενο δολοφονίας του.<ref>Frederick J. Spencer, ''Jazz and Death: Medical Profiles of Jazz Greats'', Univ. Press of Mississippi, 2002, σ. 218</ref>
Ηχογράφησε με αρκετά μεγάλη συχνότητα, ενίοτε από οικονομική ανάγκη, κληροδοτώντας κατά συνέπεια μια ογκώδη, αλλά και συγχρόνως άνιση, δισκογραφία. Σε αντίθεση με τον Μάιλς Ντέιβις, με τον οποίο συχνά συγκρίνεται, ο Μπέικερ δε διαφοροποίησε αισθητά το ύφος του στην πορεία του χρόνου, όπως επίσης δεν εξέλιξε ουσιαστικά τις μουσικές γνώσεις του ούτε κατάφερε ποτέ να ηγηθεί μιας σταθερής ορχήστρας. Ο χαρακτηριστικός τρόπος ερμηνείας του, ειδικότερα ο καθαρός και λυρικός τόνος του και το γεγονός πως έπαιζε σπανίως πιο δυνατά από την περιοχή του ''[[δυναμική αγωγή|mezzo-forte]]'', περιορίζοντας ενίοτε τη [[μελωδική γραμμή]] σε μία μόνο [[οκτάβα]], αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την [[κουλ τζαζ]] της δυτικής ακτής και βρήκε αρκετούς μιμητές.<ref>J. Bradford Robinson. "Baker, Chet." Grove Music Online. Oxford Music Online. 2009</ref>
== Παραπομπές ==
Γραμμή 25 ⟶ 24 :
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat|Chet Baker}}
* [http://www.chetbakerjazz.com Chet Baker Foundation]
|