Η σειρά διασταύρωσης των ομάδων παρέμεινε η ίδια όπως στο [[Βαλκανικό Κύπελλο Εθνών 1932|Κύπελλο του 1932]],. με τηΗ συνάντηση που έριξε την αυλαία να είναι καιήταν η κρίσιμη για την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Οι οικοδεσπότες δεν εξασφάλισαν απλά και μόνο την ισοπαλία που χρειάζονταν (διαθέτοντας καλύτερη αναλογία τερμάτων), παρά επιβλήθηκαν με 5-0 επί των ισόβαθμων Γιουγκοσλάβων και πέτυχαν το απόλυτο "3 στα 3". Διατήρησαν δε την εστία τους απαραβίαστη επί τρεις αναμετρήσεις, ενώ οι επιθετικοί τους Τσολάκ και Ντομπάι αναδείχθηκαν αρχισκόρερ με 4 τέρματα σε ισάριθμεςισάριθμα ματς.
Για πρώτη φορά στις τρεις επίσημες διοργανώσεις δεν καταλογίστηκε πέναλτι, ενώ για μία ακόμα φορά δεν σημειώθηκε κάποια ισοπαλία, ανεβάζοντας στα 24 τον αριθμό των μη ισόπαλων αποτελεσμάτων σε 3 Βαλκανικά Κύπελλα ή 27 σε 4 εάν συνυπολογισθεί και ητο [[Βαλκανικό Κύπελλο Εθνών 1931|εκτός σειράς του 1931]]. Αντίθετα όμως με τις προηγούμενες διοργανώσεις, τώρα στα 5 από τα 6 παιχνίδια δεν κατόρθωσε να σκοράρει ο ένας από τους δύο αντιπάλους, χωρίς πάντως να επηρεαστεί η συνολική παραγωγικότητα σε τέρματα, η οποία με 4,5 ανά αγώνα (27 σε 6) ήταν υψηλότερη από τα 4 στο Βελιγράδι κατά το περασμένο έτος. Τα παραπάνω αποτέλεσανυπήρξαν συνέπειςσυνέπεια της μεγάλης διαφοράς δυναμικότητας Ελλήνων και Βουλγάρων από τους Γιουγκοσλάβους και ιδιαίτερα τους γηπεδούχους Ρουμάνους.
