Εταιρεία των Ναβαρραίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 18:
 
==Κατάληψη του Πριγκιπάτου της Αχαΐας στο όνομα του Ιάκωβου των Μπω το 1381==
Το 1381 στράφηκαν λοιπόν προς τη Πελοπόννησο και σχεδόν χωρίς αντίσταση έγιανέγιναν κυρίαρχοι του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]]. Ο [[Ιάκωβος των Μπω]], όρισε τον αρχηγό τους [[Μαγιότο ντε Κοκαρέλη]], [[βάιλος|βάιλο]] στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας. Σταδιακά, οι Ναβαρραίοι απέκτησαν τον έλεγχο όλης της Πελοποννήσου<ref name="Elefth"/>. Με το θάνατο του Ιακώβου των Μπω το 1383, οι Ναβαρραίοι είχαν ουσιαστικά το Πριγκιπάτο και μάλιστα δεν αναγνώριζαν τον κληρονόμο του Ιακώβου, [[Κάρολος Γ' της Νάπολης|Κάρολο Γ' της Νάπολης]], επειδή αυτός δεν τους παρείχε τις αποδείξεις που του ζητούσαν. Το 1386, όταν πέθανε ο Μαγιότο, ανέλαβε το πριγκιπάτο ως βάιλος ο άλλος αρχηγός των Ναβαρραίων [[Πέτρος Μπόρντο του Σαν Σουπεράνο]]. Εκπροσωπώντας τους βαρώνους του Πριγκιπάτου, ο Πέτρος Μπόρτνο σύναψε τη συνθήκη της 26ης Ιουλίου του 1387 με τη Δημοκρατία της Βενετίας.
 
Μετά το θάνατο το Σουπερανού το 1402 τυπικά ανέλαβε την εξουσία η χήρα του, [[Μαρία Β΄ Ζαχαρία]], ουσιαστικά όμως την εξουσία είχε ο ανηψιός της [[Κεντυρίων Β΄ Ζαχαρίας]], ο οποίος αναγνωρίστηκε το 1404 και επίσημα ως ηγεμόνας του Πριγκιπάτου<ref name="Elefth"/>. Σταδιακά, από το 1419 απώλεσε την εξουσία του Πριγκιπάτου το οποίο κατέλαβαν οι Βυζαντινοί, αρχικά παρέμεινε στη [[Χαλανδρίτσα]] και τελικά έμεινε στην Βαρωνία της Αρκαδιάς μέχρι τον θάνατο του το 1432 που πέρασε και αυτή στον [[Θωμάς Παλαιολόγος|Θωμά Παλαιολόγο]].