Κβαντικός υπολογιστής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Χρησιμοποιώντας τα ιδιοδιανύσματα του τελεστή Pauli-x, ένα [[qubit]] είναι: <math>|+{\rangle} = \tfrac{1}{\sqrt{2}} \left(1,1\right)</math> και <math>|-{\rangle} = \tfrac{1}{\sqrt{2}} \left(1,-1\right)</math>.

 

=Λειτουργίες=

Τελικά, κατά τον τερματισμό του αλγορίθμου, το αποτέλεσμα πρέπει να διαβαστεί. Στην περίπτωση του κλασικού υπολογιστή έχουμε δείγμα από την κατανομή πιθανοτήτων πάνω σε έναν καταχωριτή τριών bit για να πάρει μια οριστική ακολουθία τρειών bit, ας πούμε 000. Στην κβαντική μηχανική μετράμε τη καταστάση τρειών qubit, η οποία είναι ισοδύναμη με την κατάρευση της κβαντικής κατάστασης σε κανονική κατανομή (με τους συντελεστές στην κλασική κατάσταση να είναι τετραγωνικά μεγέθη των συντελεστών για την κβαντική κατάσταση, όπως περιγράφικε παραπάνω), ακολουθούμενη από δειγματοληψία από αυτήν την κατανομή. Σημειώστε ότι αυτό καταστρέφει την κατνονική κβαντική κατάσταση. Πολλοί αλγόριθμοι θα δώσουν την σωστή απάντηση με κάποια πιθανότητα. Οστόσο, από την επαναλαμβανόμενη αρχικοποίηση, το να τρέχουμε και να κάνουμε μετρήσεις στον κβαντικό υπολογιστή, αυξάνει την πιθανότητα να πάρουμε την σωστή απάντηση.

 

 

[[Κατηγορία:Ηλεκτρονικός υπολογιστής]]