Ερμιτάζ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
Το '''Ερμιτάζ''' ([[ρωσική γλώσσα|ρωσ.]]: Эрмитаж) αποτελεί το μεγαλύτερο και ένα από τα παλαιότερα [[μουσείο|μουσεία]] στον κόσμο, καθώς και ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της [[Αγία Πετρούπολη|Αγίας Πετρούπολης]]. Φιλοξενείται σε ένα συγκρότημα έξι κτιρίων, τα παλαιά Χειμερινά Ανάκτορα, στις όχθες του ποταμού [[Νέβας|Νέβα]]. Ανάμεσα στα σημαντικά εκθέματα του μουσείου, περιλαμβάνεται η συλλογή έργων δυτικοευρωπαϊκής [[τέχνη|τέχνης]] με έργα των [[Λεονάρντο ντα Βίντσι]], [[Ωγκύστ Ροντέν]], [[Πάμπλο Πικάσσο]], [[Ανρί Ματίς]], [[Πωλ Γκωγκέν]], [[Πωλ Σεζάν]], [[Κλωντ Μονέ]], [[Ρέμπραντ]] και άλλων. Φιλοξενούνται ακόμα εκθέματα από την [[αρχαία Ελλάδα]], την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και τη [[Ρώμη]], καθώς και μεγάλες συλλογές ειδών κοσμηματοποιίας. Ο συνολικός αριθμός των έργων που ανήκουν στις συλλογές του Ερμιτάζ ξεπερνούν τα 3.000.000. ▼
▲Το '''Ερμιτάζ'''
Η λέξη ''ερμιτάζ'' (''hermitage'') είναι [[γαλλική γλώσσα|γαλλική]], εκ παραφθοράς της ελληνικής λέξης ''ερημητήριο''. Με τον όρο αυτό αποκαλούσαν οι Γάλλοι οποιαδήποτε εξοχική ή απόκεντρη κατοικία κυρίως για μονήρη ανάπαυση ή αναψυχή. Γνωστότερο τέτοιο ερημητήριο στη Γαλλία ήταν ο παλαιός πύργος που κτίσθηκε το [[1225]] από τον ιππότη ''Γκάσπαρ ντε Σπέριμπεργκ'', στην αριστερή όχθη του Ροδανού, στη πεδιάδα Μονμαρσύ, σε μια γραφική οινοπαραγωγική περιοχή της οποίας τα κρασιά είναι ονομαστά. Σ΄ αυτό το ερημητήριο διέμεινε επίσης και ο [[Ζαν Ζακ Ρουσσώ|Ρουσσώ]].▼
▲Η λέξη ''ερμιτάζ''
== Ιστορία ==
Το Ερμιτάζ ιδρύθηκε ουσιαστικά από την [[Αικατερίνη Β' της Ρωσίας|Μεγάλη Αικατερίνη]] στα [[1764]], επί σχεδίων του Γάλλου αρχιτέκτονα [[Βαλλέν ντε λα Μοντ]] όταν απέκτησε μαζικά 200 έργα
Μετά το θάνατο της Αικατερίνης Β' της Ρωσίας, τα χειμερινά ανάκτορα εγκαταλείφθηκαν ως αυτοκρατορική κατοικία από τον διάδοχο της, [[Πέτρος Α' της Ρωσίας
▲Το Ερμιτάζ ιδρύθηκε ουσιαστικά από την [[Αικατερίνη Β' της Ρωσίας|Μεγάλη Αικατερίνη]] στα [[1764]], επί σχεδίων του Γάλλου αρχιτέκτονα [[Βαλλέν ντε λα Μοντ]] όταν απέκτησε μαζικά 200 έργα [[ζωγραφική|ζωγραφικής]]. Ρώσοι πρέσβεις έλαβαν στη συνέχεια εντολή να αγοράσουν τις σημαντικότερες συλλογές έργων τέχνης που προσφέρονταν προς πώληση. Αρχικά, τα έργα αποτελούσαν ιδιωτική συλλογή της αυτοκράτειρας και διατηρούνταν στα Χειμερινά Ανάκτορα, [[αρχιτεκτονική|αρχιτεκτονικό]] έργο του [[Μπαρτολομέο Ραστρέλι]], την περίοδο [[1754]]-[[1762]]. Το [[1783]] ξεκίνησε επίσης η κατασκευή του [[Θέατρο Ερμιτάζ|Θεάτρου Ερμιτάζ]], ένα από τα σημερινά κτίρια του μουσείου, η οποία ολοκληρώθηκε το [[1787]].
Δυστυχώς στη περίοδο της [[
▲Μετά το θάνατο της Αικατερίνης Β' της Ρωσίας, τα χειμερινά ανάκτορα εγκαταλείφθηκαν ως αυτοκρατορική κατοικία από τον διάδοχο της, [[Πέτρος Α' της Ρωσίας|Πέτρο Α']], ο οποίος δεν στήριξε την ενίσχυση του μουσείου, εμπλουτίζοντας τη συλλογή του μόνο με δύο νέους πίνακες. Αντιθέτως, οι διάδοχοί του, έστρεψαν το ενδιαφέρον τους στο Ερμιτάζ και τα επόμενα χρόνια, επί αυτοκρατορίας του [[Αλέξανδρος Α' της Ρωσίας|Αλεξάνδρου Α']] και του [[Νικόλαος Α' της Ρωσίας|Νικολάου Α']] η συλλογή έργων του εμπλουτίστηκε σημαντικά με νέα έργα τέχνης, καλύπτοντας ακόμα και περιόδους της αρχαιότητας. Προκειμένου να στεγαστούν κατάλληλα, ο Νικόλαος Α' παρήγγειλε στον [[γερμανία|Γερμανό]] αρχιτέκτονα [[Λέο φον Κλέντσε]], που είχε χαράξει το σχέδιο της [[Αθήνα|Αθήνας]] ως νέας πρωτεύουσας), την κατασκευή ενός νέου κτιρίου (''Νέο Ερμιτάζ''), το οποίο εγκαινιάστηκε τελικά στις [[5 Φεβρουαρίου]] του [[1852]] και αποτέλεσε το πρώτο μουσείο της [[Ρωσία|Ρωσίας]], ανοιχτό σε επισκέπτες.
▲Δυστυχώς στη περίοδο της [[Ρωσική Επανάσταση|Ρωσικής επανάστασης]], το αυτοκρατορικό Ερμιτάζ υπέστη μεγάλη καταστροφή αν και κηρύχθηκε δημόσιο μουσείο, ενώ μετά το τέλος της, φιλοξένησε το Μουσείο της Οκτωβριανής Επανάστασης στα Χειμερινά Ανάκτορα, το οποίο έκλεισε στα μέσα της δεκαετίας του [[1930]]. Την διετία [[1932]]-[[1934]], έργα από τις συλλογές του Ερμιτάζ πωλήθηκαν, με πρωτοβουλία της [[Σοβιετική Ένωση|Σοβιετικής]] κυβέρνησης για την εξεύρεση χρημάτων. Εκτιμάται ότι 2.880 πίνακες κλάπηκαν και ένα μικρό μέρος εξ αυτών συμμετείχαν σε δημοπρασίες, μεταξύ αυτών και πίνακες που θεωρούνται σήμερα κλασικοί [http://www.hermitagemuseum.org/html_En/05/hm5_1_37.html]. Την ίδια περίοδο, έργα μεταφέρθηκαν από το Ερμιτάζ σε άλλα ρωσικά μουσεία όπως το [[Μουσείο Πούσκιν]] στη [[Μόσχα]]. Η απώλεια έργων συνεχίστηκε σε μικρότερη κλίμακα και τα επόμενα χρόνια, μέχρι τη λήξη του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου πολέμου]], το [[1945]]. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, το μουσείο αφού πρώτα εκκενώθηκε, υπέστη νέες ζημιές, ενώ σημαντικό μέρος από τις συλλογές του διασώθηκε και φυλάχτηκε μέχρι την επαναλειτουργία του.
Τα τελευταία χρόνια, από το [[1990]] το Ερμιτάζ απέκτησε τη παλιά του αίγλη ακολουθώντας μια μητροπολιτική πολιτιστική ανάπτυξη υιοθετώντας μία σειρά από πρωτοβουλίες συνεργασιών και φιλόδοξων πολιτιστικών προγραμμάτων. Τον Ιούνιο του [[2000]], υπογράφτηκε συμφωνία μελλοντικής συνεργασίας του Ερμιτάζ με το [[Μουσείο Γκούγκενχαϊμ]], ενώ στις [[25 Νοεμβρίου]] του [[2000]], εγκαινιάστηκε ειδική πτέρυγα στο [[ανάκτορο Σόμερσετ]] του [[Λονδίνο|Λονδίνου]], με έκθεση έργων που ανήκουν στις συλλογές του Ερμιτάζ. Από τις [[24 Φεβρουαρίου]] του [[2004]], λειτουργεί επίσης το Ερμιτάζ του [[Άμστερνταμ]], το οποίο αποτελεί παράρτημα του μουσείου στην ολλανδική πόλη. ▼
▲Τα τελευταία χρόνια, από το [[1990]] το Ερμιτάζ απέκτησε τη παλιά του αίγλη ακολουθώντας μια μητροπολιτική πολιτιστική ανάπτυξη υιοθετώντας μία σειρά από πρωτοβουλίες συνεργασιών και φιλόδοξων πολιτιστικών προγραμμάτων. Τον Ιούνιο του [[2000]], υπογράφτηκε συμφωνία μελλοντικής συνεργασίας του Ερμιτάζ με το [[Μουσείο Γκούγκενχαϊμ]], ενώ στις [[25 Νοεμβρίου]] του [[2000]], εγκαινιάστηκε ειδική πτέρυγα στο [[ανάκτορο Σόμερσετ]] του [[
| |||