Παραισθησιογόνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
{{πηγές|14|04|2012}}
Τα παραισθησιογόνα (βλέπε επίσης το λήμμα [[
Σε αντίθεση με άλλες ψυχοδραστικές ουσίες όπως τα στεροειδή και τα οπιοειδή, αυτά δεν διευρύνουν απλά τις οικείες γνωστικές ικανότητες, αλλά μάλλον παράγουν εμπειρίες ποιοτικά διάφορες αυτών της κανονικής συνείδησης. Αυτές οι εμπειρίες συχνά παραλληλίζονται με ασυνήθεις μορφές συνειδητότητας, όπως η ύπνωση, ο διαλογισμός και το ονείρεμα.
Τα κριτήρια του Χόλιστερ, βάσει των οποίων μπορεί μια ουσία να θεωρηθεί παραισθησιογόνος είναι: -σε σύγκριση με την όποια άλλη επίδραση, κυριαρχούν οι αλλαγές στη σκέψη, την αντίληψη και τη διάθεση, μηδαμινή διανοητική και μνημονική εξασθένηση, αποχαύνωση, νάρκωση ή υπερδιέγερση, μόνο μερική,
Σημειωτέον ότι
==Η φύση των ουσιών==
Ο όρος παραισθησιογόνα είναι εσφαλμένος επειδή οι ουσίες αυτές δεν προκαλούν παραισθήσεις κατά τη συνήθη δοσολογία. Με τον όρο παραισθήσεις στην κυριολεξία εννοούμε αντιλήψεις ανυπόστατες, που όμως εμφανίζονται ως απολύτως ρεαλιστικές. Οι τυπικές «παραισθήσεις» που προξενούνται από τις ψυχεδελικές ουσίες μπορούν με μεγαλύτερη ακρίβεια να περιγραφούν ως μεταλλαγές της κανονικής αντιλήψεως, καθώς το υποκείμενο έχει συνήθως επίγνωση της απατηλής και προσωπικής φύσης των αντιλήψεών του. Δηλητήρια όπως η διφενυδραμίνη και η ατροπίνη, μπορεί να προκαλέσουν παραισθήσεις με την κυριολεκτική έννοια. Τα ψυχεδελικά, αποσυνδετικά και δηλητήρια έχουν μακρά ιστορία χρήσης στο πλαίσιο των θεραπευτικών και θρησκευτικών παραδόσεων όλου του κόσμου. Χρησιμοποιούνται σε σαμανικές τελετουργικές μορφές ίασης και μαντικής, σε ιεροτελεστίες μυήσεως και σε θρησκευτικές τελετές συγκριτιστικών κινημάτων, όπως η União do Vegetal (Ενότητα των Φυτών), η Santo Daime και η Ιθαγενής Αμερικανική Εκκλησία (Πεγιοτισμός). Όταν οι ψυχεδελικές
Οι παραισθησιογόνες ουσίες εξακολουθούν μέχρι και σήμερα -και παρά τις τόσες απαγορεύσεις- να εξετάζονται ως θεραπευτικοί παράγοντες για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης, της διαταραχής μετατραυματικού στρες, της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, του αλκοολισμού, της οπιομανίας, της αθροιστικής κεφαλαλγίας («αυτοκτονικοί πονοκέφαλοι») και άλλων ασθενειών.
|