Μάρκος Ρενιέρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ -περιττό |
μ →Βιογραφικά στοιχεία: +διάρκεια θητείας στην εθνική |
||
Γραμμή 5:
Γεννήθηκε στην [[Τεργέστη]] το 1815 οι δε γονείς του κατάγονταν από τα [[Παλαιά Ρούματα Χανίων|Παλαιά Ρούματα]] [[Νομός Χανίων|Χανίων]]. Ο πατέρας του, ο Ιωάννης Ρενιέρης, διετέλεσε πρόξενος της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στην [[Κέρκυρα]].
Ο Μάρκος Ρενιέρης αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη [[Βενετία]] σπούδασε νομικά στην [[Πάντοβα]]. Άσκησε για μικρό χρονικό διάστημα το δικηγορικό επάγγελμα στην [[Αθήνα]] προτού μπει στο δικαστικό σώμα το 1837. Απολύθηκε λόγω του ψηφίσματος περί των ετεροχθόνων (της Εθνικής Συνέλευσης του 1843-44), και αφού προηγουμένως είχε φτάσει στο βαθμό του αρεοπαγίτη, και επέστρεψε στη δικηγορία το 1844. Το διάστημα 1855-1864 διετέλεσε τακτικός καθηγητής του Αστικού Δικαίου και της Συγκριτικής νομοθεσίας στην Νομική Σχολή Αθηνών. Έγινε υποδιοικητής της Εθνικής Τράπεζας το 1861 και διοικητής από το 1869 ως το 1890<ref>[http://ha.nbg.gr/IAETE165/ParamPointOfInterest.aspx?categoryId=1&year=0 Διοικητές της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος]</ref>. Το 1877 διετέλεσε Πρόεδρος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Στο μεταξύ, το 1862, διορίστηκε πρέσβης της Ελλάδας στην [[Κωνσταντινούπολη]].
Μαζί με τους Κ.Παπαρρηγόπουλο, Αλέξανδρο Ραγκαβή, Νικ. Δραγούμη και Γ.Α.Βασιλείου προχώρησε το 1853 στην έκδοση του γαλλόγλωσσου περιοδικού Spectateur d'Orient. Η βιβλιοθήκη του Μάρκου Ρενιέρη δωρήθηκε, μετά το θάνατό του το 1897 στην Αθήνα, στην Εθνική Βιβλιοθήκη.
| |||