Σίμων Σίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 5 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q113821
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:SSinas.jpg|thumb|350px|right|Προσωπογραφία του Σ. Σίνα.]]
Ο '''Σίμων Σίνας''' ([[Βιέννη]], [[1810]]-[[1876]]) υπήρξε εθνικός ευεργέτης, διπλωμάτης και επιχειρηματίας του 190υ19ου αιώνα.
 
==Βιογραφικά στοιχεία==
Η καταγωγή του ήταν από τη [[Μοσχόπολη]] της [[Βόρεια Ήπειρος|Βορείου Ηπείρου]]. Ήταν γιος του εθνικού ευεργέτη και επιχειρηματία [[Γεώργιος Σίνας|Γεωργίου Σίνα]].
 
Φοίτησε στο κλασικό γυμνάσιο της Βιέννης και σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία και πολιτική οικονομία στην ίδια πόλη. Εργάστηκε κατόπιν στις οικογενειακές επιχειρήσεις και υπήρξε γενικός κληρονόμος της κολοσσιαίας πατρικής περιουσίας. Δεν επεξέτεινε όμως τις οικονομικές δραστηριότητες του πατέρα του, αλλά εισήγαγε νέες μεθόδους καλλιέργειας στις απέραντες γαιοκτησίες του.
 
Υπηρέτησε το ελληνικό δημόσιο ως πρόξενος στη [[Βιέννη]] και αργότερα διετέλεσε υπουργός στις εκάστοτε κυβερνήσεις διαφόρων χωρών: στην [[Αυστρία]], στη [[Βαυαρία]] και στη [[Γερμανία]]. Βοήθησε οικονομικά, μεταξύ άλλων, στην αποπεράτωση της Ουγγρικής Ακαδημίας στη [[Βουδαπέστη]], της [[Μητροπολιτικός Ναός Αθηνών|Μητρόπολης Αθηνών]] και της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]], που σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα [[Θεόφιλος Χάνσεν|Θεόφιλο Χάνσεν]]. Στην Αυστροουγγαρία προσέφερε τεράστια χρηματικά ποσά για φιλανθρωπικούς και πνευματικούς σκοπούς: Εμπορική Σχολή Βιέννης, Εταιρεία Φίλων Μουσικής Βιέννης, νοσοκομεία και βρεφοκομεία της Βουδαπέστης.
 
Στην Ελλάδα ο Σ. Σίνας συνέχισε τις δωρεές του πατέρα του προς φιλανθρωπικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, χορηγώντας σημαντικά ποσά για την αποπεράτωση του Αμαλιείου Ορφανοτροφείου και τη συντήρηση του Αστεροσκοπείου, για την καλύτερη λειτουργία του οποίου τοποθέτησε (1858-1884) τον διακεκριμένο Γερμανό [[Ιούλιος Σμιτ|Γιόχαν Φρήντριχ Γιούλιους Σμιτ]]. Έγινε επίσης κάτοχος οικοπέδων στο κέντρο της Αθήνας και του γνωστού στο Ίλιον «Επτάλοφου» ή «Πύργου της Βασιλίσσης» (1870). Ο ίδιος όμως δεν μπόρεσε να έρθει ποτέ στην Ελλάδα.