Βισμούθιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Μεταφέρω 98 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q942
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
|πάνω = [[Αντιμόνιο|Sb]]
|κάτω =[[Ουνουπέντιο|Uup]]
<!----------Ιστορία----------->
|Πρόβλεψη =
|Ανακαλύφθηκε = από τον Claude François Geoffroy το 1753
|Πρώτη Απομόνωση =
<!-----Κυρίως πληροφορίες----->
|όνομα =Βισμούθιο
Γραμμή 28 ⟶ 32 :
|ακτίνα van der Waals =207 pm
|ηλεκτραρνητικότητα =2,02 (Κλίμακα Pauling)
|αριθμοί οξείδωσης =5, 4, '''3''', 52, 1
|ενέργειες ιονισμού =
1η: 703 kJ·mol
Γραμμή 36 ⟶ 40 :
3η: 2466 kJ·mol
 
|κρυσταλλικό σύστημα = ρομβοεδρικό
|κρυσταλλικό πλέγμα =
|σημείο τήξης = 271,5 ° C
|σημείο βρασμού = 1564 ° C
|τριπλό σημείο =
|κρίσιμο σημείο =
|πυκνότητα = 9,.78 cm<sup>-3</sup>
|ενθαλπία τήξης = 11.30 kJ·mol<sup>-1</sup>
|ενθαλπία εξάτμισης = 151 kJ·mol<sup>-1</sup>
|ειδική θερμοχωρητικότητα =
|μαγνητική συμπεριφορά = διαμαγνητικό
|ειδική ηλεκτρική αντίσταση =(20 °C) 1.29 µΩ/m
|ειδική ηλεκτρική αγωγιμότητα =
Γραμμή 59 ⟶ 63 :
|ταχύτητα του ήχου ='''(λεπτή βέργα)''' (20 °C) 1790 m/s
}}
Το [[Χημικά στοιχεία|χημικό στοιχείο]] '''Βισμούθιο''' είναι [[μέταλλα|μέταλλο]] με [[ατομικός αριθμός|ατομικό αριθμό]] 83 και [[ατομικό βάρος]] 208,9804 . Έχει [[θερμοκρασία τήξης]] 271,3 C° και [[θερμοκρασία βρασμού]] 1560±5C°. Αυτό το πτωχό μέταλλο, έχει ιδιότητες που μοιάζουν με του [[Αρσενικό (χημικό στοιχείο)|αρσενικού]] και του [[Αντιμόνιο|αντιμονίου]]. Το βισμούθιο είναι πολύ βαρύ και εύθραυστο μέταλλο. Έχει ένα ασημί, άσπρο χρώμα με μία ροζ απόχρωση. Είναι το πιο διαμαγνητικό φυσικά απ' όλα τα [[μέταλλα]]. Είναι, γενικά, το τελευταίο φυσικό στοιχείο που δεν είναι ραδιενεργό, όμως, κανονικά είναι το στοιχείο που εκπέμπει τη λιγότερη ραδιενέργεια. Το μόνο μη συνθετικό ισότοπό του, το Bi<sup>209</sup>, αποσυνθέτεται σε θάλλιο-205 με μία άκρως μακριά [[ημιζωή]] που κρατά 1,9 × 10<sup>19</sup> χρόνια.
== Ισότοπα ==
Για ένα διάστημα, το βισμούθιο ήταν παραδοσιακά το στοιχείο με το μόνο πιο βαρύ και σταθερό ισότοπο, το <sup>209</sup>Bi όμως ήταν ύποπτο πως είναι ασταθές. Αυτό τελικά αποδείχθηκε το 2003 όταν οι επιστημονικοί ερευνητές στο ινστιτούτο d 'Astrophysique Spatiale στο Orsay, στην [[Γαλλία]], μέτρησε την εκπομπή σωματιδίων άλφα και το χρόνο ημιζωής του βισμουθίου-209