Μοντέστ Μουσόργκσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 77:
===Παρακμή===
Παρά τις επιτυχίες των τελευταίων ετών, ο Μουσόργκσκι δεν ήταν -ούτε υπήρξε ποτέ- ευτυχισμένος. Έχοντας κάποτε αγαπήσει μία εξαδέλφη του που πέθανε πρόωρα και, έχοντας παραμείνει πιστός σε αυτή την ανάμνηση, ουδέποτε νυμφεύθηκε. Μετά το θάνατο της μητέρας του, έζησε με τον αδελφό του και, αργότερα, συγκατοίκησε με τον [[Νικολάι Ρίμσκι-Κόρσακοφ]], μέχρι που εκείνος αποφάσισε να νυμφευθεί. Μένοντας μόνος, ο Μουσόργκσκι έπινε υπερβολικά και άρχισε να
Ο συνθέτης θα πληγωθεί και θα θυμώσει με τη συμπεριφορά τού -κάποτε- φίλου του Μπαλάκιρεφ, που τον είχε εγκαταλείψει και τον μεταχειριζόταν σαν απόκληρο. Σε μία επιστολή του προς τον Στασόφ, γράφει: «...ο κραταιός Κούσα (όπως τον αποκαλούσε) εκφυλίστηκε σε άψυχο προδότη...». <ref>Letter to Vladimir Stasov, 9 October 1875. As quoted in Rimsky-Korsakov, My Musical Life, 154–155, footnote 24</ref> Λίγο αργότερα θα χάσει έναν ακόμη φίλο του, τον ζωγράφο και αρχιτέκτονα [[Βίκτορ Χάρτμαν]]. Ο θάνατός του, θα δώσει αφορμή στον Μουσόργκσκι για τη σύνθεση του πιο δημοφιλούς έργου του, [[Εικόνες Σε Μία Έκθεση]] (Kartinki s vystavki), [[σουίτα]] για [[πιάνο]], αν και έγινε παγκοσμίως γνωστό από τη μεταγραφή για [[ορχήστρα]] του [[Μωρίς Ραβέλ|Ραβέλ]].
| |||