Αντρέα Ντόρια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Ιταλοί πολιτικοί (με το HotCat)
μικρή μορφοπ.
Γραμμή 1:
Ο [['''Αντρέα Ντόρια]],''' Ιταλικά(ιταλικά Andrea Doria,) γεννήθηκε στήστη [[Γένοβα]] το 1466 και πέθανε το 1560. Ήταν Ιταλός ναύαρχος και πολιτικός, απόγονος φημισμένης οικογένειας της Γένοβας. <ref>Currey, E. Hamilton: “Οι Θαλασσόλυκοι της Μεσογείου”, John Murrey, 1910</ref>, <ref>Goffman, Daniel. “The Ottoman Empire and Early Modern Europe”. Cambridge University Press, 1972</ref>.
 
==Βιογραφικό==
Ο [[Αντρέα Ντόρια]], ακολούθησε από νεαρή ηλικία στρατιωτική σταδιοδρομία. Αρχικά υπηρέτησε ως μισθοφόρος του πάπα Ινοκέντιου Η’Η΄, κατόπιν του βασιλιά [[ΦενδινάνδοςΦερδινάνδος Α΄|Φερδινάνδου Α’Α΄]] και αργότερα του γιου του, Αλφόνσου Β’Β΄, ενώ βρέθηκε και στην υπηρεσία των Ιωαννιτών ιπποτών της Ρόδου.<ref>Goffman, Daniel. “The''The Ottoman Empire and Early Modern Europe”Europe''. Cambridge University Press, 1972</ref> Το έτος [[1503]] συμμετείχε με τον θείο του, Ντομένικο Ντόρια, στην καταστολή της εξέγερσης της Κορσικής κατά της [[Γένοβα|Γένοβας]]. Όταν η [[Γένοβα]] απαλλάχτηκε από τον γαλλικό ζυγό, εξόπλισε στόλο αποτελούμενο από οχτώ γαλέρες και άρχισε να περιοδεύει στην Μεσόγειο πολεμώντας τους Τούρκους και τους πειρατές.<ref>Currey, E. Hamilton: “Οι''Οι Θαλασσόλυκοι της Μεσογείου”Μεσογείου'', John Murrey, 1910</ref>. Η πιο σημαντική και ένδοξη νίκη του κατά των Τούρκων ήταν εκείνη στην Πιανόζα, το έτος [[1519]]. Ύστερα από αυτή τη νίκη τάχθηκε στην υπηρεσία του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α’Α΄, ο οποίος διεκδικούσε με πόλεμο την [[Ιταλία]].<ref>Goffman, Daniel. “The''The Ottoman Empire and Early Modern Europe”Europe''. Cambridge University Press, 1972</ref> Όταν οι Γάλλοι ηττήθηκαν στην Παβία (1525), ο Ν. βρέθηκε στην παπική Αυλή του Κλήμη Ζ’Ζ΄ και ύστερα από δύο χρόνια εντάχθηκε και πάλι στη δύναμη των Γάλλων, για να καταλήξει στο πλευρό του Γερμανού αυτοκράτορα και βασιλιά της Ισπανίας Κάρολου Ε’Ε΄, με τη βοήθεια του οποίου απελευθέρωσε την πατρίδα του. Ο αυτοκράτορας τον ονόμασε τότε αρχιναύαρχο του αυτοκρατορικού στόλου και πρίγκιπα του Μέλφι.<ref>Goffman, Daniel. “The''The Ottoman Empire and Early Modern Europe”Europe''. Cambridge University Press, 1972</ref> 
Ως απόλυτος άρχοντας της Γένοβας εκμηδένισε τις φατρίες και οργάνωσε ένα ολιγαρχικό σύστημα διακυβέρνησης που ήταν προνόμιο λίγων αριστοκρατικών οικογενειών. Ο Ν. αφοσιώθηκε και πάλι στο κυνήγι των πειρατών της Μεσογείου.<ref>Currey, E. Hamilton: “Οι''Οι Θαλασσόλυκοι της Μεσογείου”Μεσογείου'', John Murrey, 1910</ref>. O [[Αντρέα Ντόρια]] απελευθέρωσε τα ελληνικά εδάφη της Κορώνης[[Κορώνη]]ς και της Πάτρας[[Πάτρα]]ς, ενώ συμμετείχε στην άλωση της Τύνιδας το έτος [[1535]]· Χάρη σε αυτόν ο Κάρολος Ε’Ε΄ κατέκτησε σχεδόν ολόκληρη την Ιταλία.<ref>Goffman, Daniel. “The''The Ottoman Empire and Early Modern Europe”Europe''. Cambridge University Press, 1972</ref>
 
==Η [[Ναυμαχία της Πρέβεζας]]==
[[Αρχείο:Battle_of_Preveza_(1538).jpg|thumb|300px|«'''H Ναυμαχία της Πρέβεζας'''» του ζωγράφου Ohannes Umed Behzad (1866), Ναυτικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης]]
Στις 28 Σεπτεμβρίου του έτους [[1538]] ο [[Αντρέα Ντόρια]] ηγήθηκε μεγάλης αρμάδας πλοίων 7 κρατών, ενωμένου στόλου της Χριστιανικής Συμμαχίας (Holy League), η οποία συστήθηκε από τον Πάπα Παύλο Γ΄, και έλαβε μέρος στήνστην διάσημη [[Ναυμαχία της Πρέβεζας]] όπου ήρθε αντιμέτωπος με τον στόλο του θρυλικού πειρατή [[Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα|Μπαρμπαρόσα Χαϊρεντίν Πασά]], ο οποίος ηγείτο ως ναύαρχος του Οθωμανικού στόλου υπό την αιγίδα του Σουλτάνου [[Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής|Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς]].<ref>Currey, E. Hamilton: “Οι Θαλασσόλυκοι της Μεσογείου”, John Murrey, 1910</ref>. Η ναυμαχία αυτή είχε κάποιες ιδιορρυθμίες και ενώ αναγράφεται ότι "νίκησαν οι Οθωμανοί" στήνστην πραγματικότητα ο [[Αντρέα Ντόρια]] απεχώρησεαποχώρησε από το πεδίο της ναυμαχίας καθόσον αυτή ήταν σε εξέλιξη, μάλλον γιάγια να αποφύγει απώλεια πλοίων ιδιοκτησίας του. <ref>Goffman, Daniel. “The Ottoman Empire and Early Modern Europe”. Cambridge University Press, 1972</ref> Πάντως η ημερομηνία της [[Ναυμαχία της Πρέβεζας|Ναυμαχίας της Πρέβεζας]] 28η Σεπτεμβρίου εορτάζεται στή σημερινή [[Τουρκία]] ως εθνική εορτή, τα δέδε νέα υποβρύχια του Τουρκικού στόλου φέρουν το όνομα Preveze 1, Preveza2, Preveze 3, κλπ.<ref>Χαράλαμπος Γκούβας: ''Η Ιστορία του Νομού Πρέβεζας'', A έκδοση, ISBN 978-960-87328-2-7</ref>
 
==Μετέπειτα δράση==
Ο [[Αντρέα Ντόρια]] συνέχισε να κυβερνά τη [[Γένοβα]] με μεθόδους τυραννικές και έχει μείνει στην ιστορία η απάνθρωπη βαρβαρότητα με την οποία κατέστειλε εξέγερση στην πόλη το [[1547]]. Σε προχωρημένη ηλικία αναγκάστηκε να πολεμήσει τους Γάλλους και να τους διώξει από τη Κορσική ύστερα από πόλεμο δύο χρόνων ([[1555]]).<ref>Goffman, Daniel. “The Ottoman Empire and Early Modern Europe”. Cambridge University Press, 1972</ref> Πέθανε υπέργηρος στη Γένοβα, αφού πρώτα ανέθεσε τη διοίκηση του στόλου του στον γιο του ανιψιού του, Τζοβάνι Αντρέα Ντόρια. Η Ρώμη διαθέτει μεγάλη οδό που φέρει το όνομα Οδός Αντρέα Ντόρια.<ref>Χαράλαμπος Γκούβας: Η Ιστορία του Νομού Πρέβεζας, A έκδοση, ISBN 978-960-87328-2-7</ref>
 
==Παραπομπές-References==
{{παραπομπές|2}}
{{Reflist}}
 
==Βιβλιογραφία==