Ζώμινθος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ζώμινθος''' (''Ζόμινθος'' ή ''Ζόμιθος''), είναι ένα οροπέδιο στους πρόποδες του [[Ψηλορείτης|Ψηλορείτη]] (''Ιδαίον Όρος'') της [[Κρήτη|Κρήτης]]. Βρίσκεται δυτικά του χωριού [[Ανώγεια]], στη διαδρομή από την [[Κνωσσός|Κνωσσό]] προς το [[Ιδαίο άντρο|Ιδαίον Άντρον]], την ιερή σπηλιά κοντά στην κορυφή της [[Νίδα]]ς. Η τοποθεσία έγινε γνωστή λόγω του μεγάλου κτιρίου της [[Μινωικός πολιτισμός|μινωικής εποχής]] που βρέθηκε εκεί.

Το 1982, έπειτα από μία τυχαία συνομιλία που είχε με ένα βοσκό, ο αρχαιολόγος [[Γιάννης Σακελλαράκης]] ανακαλύπτει τη μινωική εγκατάσταση της Ζωμίνθου, σε υψόμετρο 1.187 μέτρων.<ref>[http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=185110&ct=34 Το Βήμα: Ενα παλάτι για τον άρχοντα του Ψηλορείτη] 25/11/2007, ανάκτηση 07/01/2009</ref> Οι συστηματικές ανασκαφές όμως θα ξεκινήσουν αργότερα. ΕώςΩς σήμερα, κι ενώ το ανασκαφικό έργο βρίσκεται σε εξέλιξη υπό την αιγίδα της Αρχαιολογικής Εταιρείας και του Ινστιτούτου Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, έχει αποκαλυφθεί το "κεντρικό κτίριο". Πρόκειται για ένα οικοδόμημα διώροφο (ή ίσως και τριώροφο) έκτασης 1.360 τ.μ. με προσανατολισμό από Βορρά προς Νότο, το οποίο είναι κτισμένο με την τοπική γκρίζα πέτρα. Η χρήση αυτού του οικοδομικού υλικού διαφοροποιεί το κτίριο αυτό από τα ανάκτορα της [[Φαιστός|Φαιστού]] και της [[Κνωσσός|Κνωσσού]], τα οποία είναι χτισμένα από πωρόλιθο, αλλά ταυτόχρονα βοηθά στην καλύτερη διατήρησή του.<ref>[http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=84445392 Ελευθεροτυπία: Ζώμινθος: τεχνολογική πρωτεύουσα των Μινωιτών] 1/10/2007, ανάκτηση 07/01/2009</ref> Είναι ένα τεράστιο και πολυτελές κτίριο (αφού αποτελείται από περίπου 80 δωμάτια, ανάμεσα στα οποία αποθήκες κι εργαστήρια), και είναι η πρώτη μινωική εγκατάσταση στα βουνά.<ref>Γ. Σακελλάρακης, ''Η Ποιητική της ανασκαφής'', εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα, 2003, σελ 92</ref>

Στην ανασκαφή συμμετέχουν επιστήμονες πολλών διαφορετικών κλάδων από πολλές χώρες (αρχαιολόγοι, τοπογράφοι, αρχαιοζωολόγοι, αρχαιοβοτανολόγοι, παλαιογεωγράφοι, αρχιτέκτονες κ.α.) καθώς και οι αρχαιολόγοι κ. Διαμαντής Παναγιωτόπουλος και κ. Έφη Σαπουνά-Σακελλαράκη. Με τη βοήθεια όλων αυτών κατέστη δυνατόν να πάρουμε πολλές πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο ζωής των ανθρώπων στη Ζώμινθο, όπως αυτές που έχουν να κάνουν με τις διατροφικές τους συνήθειες και με το εμπόριο. Αυτή η διεπιστημονική ομάδα μελετώντας το έδαφος και το υπέδαφος της περιοχής προσπαθεί να πετύχει την εικονική αναπαράσταση της φύσης κατά τη μινωική εποχή.<ref>[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_17/08/2008_281241 Η Καθημερινή: Πρόσφατη έκπληξη η ορεία κρύσταλλος] 17/08/2008, ανάκτηση 07/01/2009</ref><ref>[http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4483859 Τα Νέα: Μινωική βιοτεχνία 3.600 ετών ήρθε στο φως στον Ψηλορείτη] 08/09/2006, ανάκτηση 07/01/2009</ref>

Σύμφωνα με τον [[Όμηρος|Όμηρο]] ο [[Μίνωας]] ανέβαινε κάθε εννέα χρόνια στο ιερό Ιδαίον Άντρον του Ψηλορείτη (όπου είχε γεννηθεί ο [[Δίας (μυθολογία)|Δίας]]) προκειμένου να πάρει από το θεό τους νόμους για να κυβερνήσει. Μαζί του ανέβαιναν και οι μινωίτεςΜινωίτες ως προσκυνητές. Ο συντομότερος δρόμος προς το ιερό σπήλαιο του Ιδαίου Δία είναι αυτός της Κνωσσού, ο οποίος περνάει από τη Ζώμινθο. Ο αρχαιολόγος κ. Σακελλαράκης πιστεύει ότι το κτίριο της Ζωμίνθου ήταν ένας σταθμός προς το Ιδαίον Αντρον και ότι εάν όντως ισχύει ο μύθος για τον Μίνωα, το ερώτημα είναι αν ο μεγάλος σεισμός που κατέστρεψε τη Ζώμινθο έγινε τον πρώτο χρόνο ή τον τελευταίο. Με άλλα λόγια αν στη Ζώμινθο προετοίμαζαν την υποδοχή του βασιλιά έχοντας γεμάτες τις αποθήκες τους ή αν είχε ήδη περάσει και φύγει, παίρνοντας μαζί του όλα τα αγαθά.<ref>[http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=23567&ct=34 Το Βήμα: Τα διαμάντια του Δία] 16/11/2008, ανάκτηση 07/01/2009</ref> Αυτό που εμείς γνωρίζουμε είναι ότι η λατρεία του ''Κρηταγενούς Δία'' συνεχίστηκε κατά την ελληνική αλλά και τη ρωμαϊκή εποχή της Κρήτης. Αυτό αποδεικνύεται καθώς από τα πολλά λυχνάρια και αναθήματα που βρέθηκαν στο Ιδαίον Άντρον τα τελευταία χρονολογούνται στην εποχή του [[Ιουλιανός|Ιουλιανού]].<ref>Γ. Σακελλάρακης, ''Η Ποιητική της ανασκαφής'', εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα, 2003, σελ 89-90</ref>

*Μανουράς, Στ.M. ''Η λαϊκή παράδοση για τη ΖώμιθοΖώμινθο και το τραγούδι του Μανουρά'', Αμάλθεια 10: 19-50, 1979