Η Ζωή του Πι (ταινία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 29:
Η βάρκα φτάνει τελικά στις ακτές του [[Μεξικό]]. Ο Πι συνθλίβεται που ο Ρίτσαρντ Πάρκερ δεν τον αναγνωρίζει πριν εξαφανιστεί μέσα στη ζούγκλα. Ο Πι διασώζεται και μεταφέρεται στο νοσοκομείο, κλαίγοντας. Πράκτορες της ασφαλιστικής εταιρείας του πλοίου έρχονται να του μιλήσουν. Δεν πιστεύουν την ιστορία του και τον ρωτάνε να τους πει τι "πραγματικά" συνέβη. Οπότε τους λέει μια εναλλακτική ιστορία ανθρώπινης κτηνωδίας, στην οποία ο Πι κατάφερε να μπει στην σωσίβια λέμβο μαζί με την μητέρα του, έναν βουδιστή ναύτη με σπασμένο πόδι και τον μάγειρα του πλοίου, ο οποίος είχε μιλήσει άσχημα στην μητέρα του πριν βυθιστεί το πλοίο. Ο μάγειρας σκοτώνει το ναύτη για να τον φάει και να τον χρησιμοποιήσει ως δόλωμα. Σε έναν καυγά που ακολουθεί, η μητέρα του Πι, τον σπρώχνει σε μια σχεδία για να είναι ασφαλής και ο μάγειρας τη μαχαιρώνει και την πετάει από τη βάρκα. Αργότερα, ο Πι επιστρέφει και σκοτώνει με το μαχαίρι τον μάγειρα.
 
ΣτοΣτην παρώνπαρούσα ημέρα ο συγγραφέας, παρατηρεί τους παραλληλισμούς των δύο ιστοριών: ο ουρακοτάγκος αντιπροσωπεύει τη μητέρα του Πι, η ζέβρα τον ναύτη, η ύαινα τον μάγειρα και ο Ρίτσαρντ Πάρκερ (ο τίγρης) τον Πι. Ο Πι ρωτά τον συγγραφέα ποιά ιστορία προτιμάει και ο συγγραφέας διαλέγει αυτή με τον τίγρη καθώς "είναι η καλύτερη ιστορία" στο οποίο ο Πι απαντά: "Σε ευχαριστώ. Το ίδιο είναι και για τον Θεό."
Ο συγγραφέας κοιτάει το αντίγραφο της έκθεσης των ασφαλιστών. Διαβάζει ότι οι ασφαλιστές έγραψαν ότι ο Πι με κάποιο τρόπο επέζησε 227 μέρες στη θάλασσα με μία τίγρη: οι ασφαλιστές επέλεξαν επίσης την απίθανη ιστορία. Ο συγγραφές μένει για δείπνο με τον Πι και την οικογένεια του. Η τελευταία σκηνή της ταινίας δείχνει τον Ρίτσαρντ Πάρκερ σαν τίγρη να απομακρύνεται μέσα στη ζούγκλα και να μην κοιτά πίσω τον Πι.