Αξίωμα της επιλογής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 53:
===Περιορισμός σε πεπερασμένα σύνολα===
Η διατύπωση του αξιώματος της επιλογής δεν διευκρινίζει αν η συλλογή των μη κενό συνόλων είναι πεπερασμένη ή άπειρη, και ως εκ τούτου συνεπάγεται ότι [[κάθε πεπερασμένη συλλογή]] των μη κενό συνόλων έχει μια συνάρτηση επιλογής. Ωστόσο, η συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ένα θεώρημα του [[Zermelo-Fraenkel Θεωρία Συνόλων]],χωρίς το αξίωμα της επιλογής (ZF), αυτό αποδεικνύεται εύκολα με [[μαθηματική επαγωγή]].
==Χρήση==
Γραμμή 87:
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, στο ZFC, το αξίωμα της επιλογής είναι σε θέση να παρέχει ''[[μη εποικοδομητικές αποδείξεις]]'' στην οποία η ύπαρξη ενός αντικειμένου αποδεικνύεται, αν και κανένα παράδειγμα δεν είναι κατασκευασμένο. ZFC, ωστόσο, εξακολουθεί να επισημοποιεί στην κλασική λογική. Το αξίωμα της επιλογής έχει επίσης μελετηθεί λεπτομερώς στο πλαίσιο των εποικοδομητικών μαθηματικών, όπου η μη-κλασσική λογική χρησιμοποιείται. Η κατάσταση του αξιώματος της επιλογής ποικίλλει μεταξύ των διαφόρων ποικιλιών των εποικοδομητικών μαθηματικών.
Στο [[Martin-Löf θεώρημα]] και η ανώτερης τάξης [[αριθμητική Heyting]], η κατάλληλη κατάσταση του αξιώματος της επιλογής είναι (ανάλογα με την προσέγγιση) περιλαμβανόμενο ως αξίωμα ή αποδεικτικά ως θεώρημα..<ref>[[Per Martin-Löf]], ''[
[[Anne Sjerp Troelstra]], ''Metamathematical investigation of intuitionistic arithmetic and analysis'', Springer, 1973.</ref> [[Errett Bishop]] υποστήριξε ότι το αξίωμα της επιλογής ήταν εποικοδομητικά αποδεκτό, λέγοντας :"Μια συνάρτηση υφίσταται στα εποικοδομητική μαθηματικά, επειδή η επιλογή της συνάγεται με το ίδιο το νόημα της ύπαρξης».<ref>[[Errett Bishop]] and [
Στην [[εποικοδομητική θεωρία των συνόλων]], ωστόσο, [[θεώρημα Ντιακονέσκου]] δείχνει ότι το αξίωμα της επιλογής προϋποθέτει το νόμο της αποκλεισμένου μέσου (σε αντίθεση με Martin-Löf θεωρία, όπου αυτό δεν συμβαίνει). Έτσι, το αξίωμα της επιλογής δεν είναι εν γένει διαθέσιμο στη εποικοδομητική Θεωρίας Συνόλου. Μια αιτία για αυτή τη διαφορά είναι ότι το αξίωμα της επιλογής δεν έχει τις ιδιότητες [[Επεκτασιμότητας]] σε σχεση με το αξίωμα της επιλογής στην εποικοδομητική Θεωρίας Συνόλων. [8]▼
▲Στην [[εποικοδομητική θεωρία των συνόλων]], ωστόσο, [[θεώρημα Ντιακονέσκου]] δείχνει ότι το αξίωμα της επιλογής προϋποθέτει το νόμο της αποκλεισμένου μέσου (σε αντίθεση με Martin-Löf θεωρία, όπου αυτό δεν συμβαίνει). Έτσι, το αξίωμα της επιλογής δεν είναι εν γένει διαθέσιμο στη εποικοδομητική Θεωρίας Συνόλου. Μια αιτία για αυτή τη διαφορά είναι ότι το αξίωμα της επιλογής δεν έχει τις ιδιότητες [[Επεκτασιμότητας]] σε σχεση με το αξίωμα της επιλογής στην εποικοδομητική Θεωρίας Συνόλων.
Ορισμένα αποτελέσματα στην εποικοδομητική θεωρία σύνολου χρησιμοποιούν το [[αξίωμα της επιλογής μετρήσιμων]] ή [[το αξίωμα της επιλογής]], το οποία δεν συνεπάγεται με το αποκλεισμένο μέσο στην εποικοδομητική θεωρία συνόλων. Αν και το αξίωμα της επιλογής μετρήσιμων, ειδικότερα,συχνά χρησιμοποιείται σε εποικοδομητικα μαθηματικά, η χρήση του έχει επίσης αμφισβητηθεί. [9]▼
▲Ορισμένα αποτελέσματα στην εποικοδομητική θεωρία σύνολου χρησιμοποιούν το [[αξίωμα της επιλογής μετρήσιμων]] ή [[το αξίωμα της επιλογής]], το οποία δεν συνεπάγεται με το αποκλεισμένο μέσο στην εποικοδομητική θεωρία συνόλων. Αν και το αξίωμα της επιλογής μετρήσιμων, ειδικότερα,συχνά χρησιμοποιείται σε εποικοδομητικα μαθηματικά, η χρήση του έχει επίσης αμφισβητηθεί.<ref>Fred
==Ανεξαρτησία==
Γραμμή 101 ⟶ 103 :
Ένα επιχείρημα που έχει εκδοθεί υπέρ της χρησιμότητας του αξιώματος της επιλογής είναι ότι είναι βολικό να το χρησιμοποιηθεί επειδή επιτρέπει σε κάποιον να αποδείξει κάποιες απλοποιημένες προτάσεις που διαφέρουν και δεν μπορούν να αποδειχούν. Πολλά θεωρήματα τα οποία είναι επιλεκτικά αποδεικτά χρησιμοποιούνται και είναι κομψού γενικού χαρακτήρα: κάθε ιδανικό σε ένα δαχτυλίδι περιέχει ένα μέγιστο ιδανικό, κάθε χώρος φορέας έχει μια βάση, και κάθε προϊόν μικρού χώρου είναι συμπαγής. Χωρίς το αξίωμα της επιλογής, αυτά τα θεωρήματα δεν μπορεί να κρατήσει για μαθηματικά αντικείμενα μεγάλων πληθάριθμων
Η απόδειξη του αποτελέσματος της ανεξαρτησίας δείχνει επίσης ότι μια μεγάλη τάξη των μαθηματικών καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένων όλων των καταστάσεων που μπορεί να διατυπωθεί στη γλώσσα της αριθμητικής [[Peano]], είναι αποδείξιμες σε ZF αν και μόνο αν είναι αποδείξιμες σε ZFC.<ref>This is because arithmetical statements are [
Το αξίωμα της επιλογής δεν είναι η μόνη σημαντική δήλωση η οποία είναι ανεξάρτητη της ZF. Για παράδειγμα, [[η γενικευμένη υπόθεση του συνεχούς]] (GCH) δεν είναι μόνο ανεξάρτητη από ZF, αλλά και ανεξάρτητα από ZFC. Ωστόσο, ZF συν GCH συνεπάγεται AC, καθιστώντας GCH αυστηρά ισχυρότερη αξίωση από τους AC, ακόμα κι αν είναι τόσο ανεξάρτητη από το ZF.
|