Ξύλινα Σπαθιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 27:
Το 1992, ο Παυλίδης επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη και μαζί με τους Βασίλη Γκουνταρούλη, Χρήστο Τσαπράζη, Πάνο Τόλιο και Σταύρο Ρωσσόπουλο δουλεύουν πάνω στο υλικό που είχε ετοιμάσει κατά τη διαμονή του στη Γαλλία. Με αυτή τη σύνθεση εμφανίζονται, για πρώτη φορά, ζωντανά στην Καρδίτσα ως «Brancaleone». Αργότερα παίρνουν το όνομα «Τα Ξύλινα Σπαθιά» από το ομότιτλο παιδικό βιβλίο του Παντελή Καλιότσου.
 
Το 1993, κυκλοφορεί το album «Ξεσσαλονίκη» από την Ano-Kato Records. Ο δίσκος περιλαμβάνει 12 τραγούδια που ηχογραφήθηκαν από το Σεπτέμβριο ως τον Οκτώβριο του 1993 στο studio Magnanimοus του Γιώργου Πεντζίκη στη Θεσσαλονίκη, με ηχολήπτη το Χρήστο Χαρμπίλα, και 2 τραγούδια («Το νερό που κυλάει» και «Πουλιά 2») που προέρχονται από τις ηχογραφήσεις του Παυλίδη στο studio Brancaleone το 1992. Ως σημαντικότερα από το album ξεχωρίζουν τα: «Αδρεναλίνη»(μουσική Στέλιος "Σαλβαδόρ" Παπαϊωάννου Μωρά στη Φωτιά αικαι χρησιμοποιήθηκε χωρίς την άδειά του και χωρίς την αναγραφή του ονόματός του),«Τραίνο φάντασμα», «Ρόδες», και «Σιωπή», με κορυφαίο το «Ο Βασιλιάς της σκόνης» που έτυχε μεγάλης απήχησης και αποτελεί πλέον ένα από τα κλασικά τραγούδια της ελληνικής ροκ σκηνής. Μια κριτική του δίσκου από την ιστοσελίδα mic.gr το 2005 αναφέρει: «''Το "Ξεσσαλονίκη" πρόκειται για κάτι πολύ πιο σπουδαίο από αυτό που φαινομενικά υπήρξε τότε: ένα νέο ρεύμα για το εγχώριο ροκ...''»
 
Το 1994, τα Ξύλινα Σπαθιά εμφανίζονται ζωντανά σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Τα τραγούδια της «Ξεσσαλονίκης» αρχίζουν να μεταδίδονται από το ραδιόφωνο, η ανταπόκριση του κόσμου είναι θετική, και το κοινό τους αρχίζει να μεγαλώνει. Εκείνη την εποχή αποχωρεί οριστικά από το συγκρότημα ο Σταύρος Ρωσσόπουλος, χωρίς να αντικατασταθεί από κάποιον άλλο κιθαρίστα.