Αφίδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

* Η αφίδα της μηλιάς (είδος Aphis pomi)· τα ενήλικα είναι κιτρινοπράσινα με σκουρόχρωμα πόδια και κεφάλι. Φέρουν «κεράτια», και στο στάδιο του αυγού, που είναι μαύρο, διαχειμάζουν στον μοναδικό ξενιστή τους, την μηλιά. Η αφίδα αυτή προκαλεί κατσάρωμα των φύλλων και παραμόρφωση των μήλων. Πάνω στις μελιτώδεις εκκρίσεις τους αναπτύσσεται καπνιά.

* Η αφίδα του λαχάνου (είδος Brevicoryne brassicae)· τα ενήλικα είναι μικρά, γκριζοπράσινα και καλύπτονται με σκόνη από κηρώδεις εκκρίσεις. Οι αφίδες αυτές συγκροτούν ομάδες στην κάτω επιφάνεια του φύλλου του λαχάνου, του κουνουπιδιού, του λαχάνου των Βρυξελλών και των ραδικιών. Στις βόρειες περιοχές το είδος διαχειμάζει στα λάχανα, με την μορφή μαύρων αυγών, ενώ στις νότιες, θερμότερες περιοχές δεν εμφανίζεται φυλετικό στάδιο και οι αφίδες πολλαπλασιάζονται παρθενογενετικά. Παράγουν μέχρι 30 γενιές τον χρόνο. Καταπολεμώνται με σκόνη ή με ράντισμα με εντομοκτόνα.

* Η αφίδα του ελάτου (είδος Chermes cooleyi)· προκαλεί την δημιουργία όγκων (υπερπλασιών) σε σχήμα κώνου με μήκος 7 εκατοστομέτρων, στα άκρα των κλάδων του ελάτου. Στα μέσα του καλοκαιριού οι κώνοι αυτοί ανοίγουν και τα ενήλικα μεταναστεύουν σε άλλο είδος ελάτου, όπου γεννούν τα αυγά τους· ο βιολογικός κύκλος μπορεί να συνεχιστεί είτε στο αρχικό είδος, είτε στο νέο. Καταπολεμάται με ψεκασμούς εντομοκτόνων, αφαίρεση υπερπλασιών ή υλοτόμηση των δύο διαδοχικών ξενιστών.