«…Στις διηγήσεις για το μαρτύριο του μεγάλου Δούκα από τον αρχιεπίσκοπο Λεονάρδο και των Πούσκουλο, βλέπουμε να υπάρχει η ίδια σφραγίδα της μεγάλης εχθρότητας (με τον Φραντζή), ακριβώς επειδή ο Νοτάρας ήταν πάντοτε σθεναρά αντίθετος με την Ένωση των Εκκλησιών. Ο Λεονάρδος κατηγορεί τον παλιό του αντίπαλο ότι συκοφάντησε τον Χαλίλ πασά, που έδειξε πάντοτε φιλία προς τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και πως είχε κακολογήσει επίσης τους Βενετούς και τους Γενουάτες.
Ο Λεονάρδος κατηγορεί τον παλιό του αντίπαλο ότι συκοφάντησε τον Χαλίλ πασά, που έδειξε πάντοτε φιλία προς τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και πως είχε κακολογήσει επίσης τους Βενετούς και τους Γενουάτες.
Όμως όλ’ αυτά, λέει ο Pears, «είναι απλά δυσφημιστικά λόγια, που βγαίνουν μέσα από τα έντονα πάθη των οπαδών της Ένωσης και συκοφαντίες που ο Λεονάρδος και ο Φραντζής δεν θα μπορούσαν να αποδείξουν.»<ref>Γουσταύου Σλουμπερζέ «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος Πολιορκία και Άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως» εκδόσεις Βεργίνα 1997, σελίδα 382</ref>
