Τηλεθέρμανση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 3:
'''Τηλεθέρμανση''' (Τ/Θ) ορίζεται η παροχή [[θέρμανση|θέρμανσης]] με ειδικό δίκτυο μονωμένων αγωγών που μεταφέρουν ζεστό νερό, το οποίο θερμαίνεται σε [[λέβητας|λέβητες]], συνήθως σε θερμοηλεκτρικά εργοστάσια, αρκετά μακριά από το χώρο κατανάλωσης. Είναι δηλαδή η θέρμανση των κτιρίων μιας πόλης ή ενός τμήματος της πόλης από κεντρικό [[καυστήρας|καυστήρα]] και όχι από ατομικούς.
Η θέρμανση του νερού γίνεται με την καύση [[φυσικό αέριο|αερίου]], [[πετρέλαιο|πετρελαίου]] ή γαιανθράκων ([[λιγνίτης|λιγνιτών]]) σε ένα εργοστάσιο παραγωγής κυρίως [[
Η [[θερμότητα]], η οποία απαιτείται για τη θέρμανση του νερού της τηλεθέρμανσης, προέρχεται από τον [[ατμός|ατμό]] που χρησιμοποιείται στο
H πρώτη μικρού μεγέθους εγκατάσταση Τ/Θ στην Ελλάδα ξεκίνησε στην [[Πτολεμαΐδα]] το [[1960]], θερμαίνοντας τον οικισμό της [[ΔΕΗ]] στο Προάστιο [[Εορδαία|Εορδαίας]] από τον [[Ατμοηλεκτρικός σταθμός|ΑΗΣ]] Πτολεμαΐδας. Σήμερα εγκαταστάσεις Τ/Θ διαθέτουν οι πόλεις της [[Κοζάνη|Κοζάνης]], Πτολεμαΐδας, [[Αμύνταιο|Αμύνταιου]], [[Φιλώτας|Φιλώτα]] και [[Μεγαλόπολη|Μεγαλόπολης]] που αξιοποιούν το θερμικό φορτίο των γειτονικών θερμοηλεκτρικών σταθμών.
| |||