Το '''«Χρονικο του Γαλαξειδίου»''' είναι μια σύντομη περίληψη της ιστορίας του [[Γαλαξείδι|Γαλαξειδιού]] απο τον 10<small>ο</small> εως τον 17<small>ο</small> αιώνα.
Βρέθηκε το [[1864]] απο τον [[Κωνσταντίνος Σάθας|Κωνσταντίνο Σάθα]] σε μια κρύπτη στα ερείπια της Μονής του Σωτήρος και εκδόθηκε απο τον ίδιο το [[1865]]. Ο τίτλος του χρονικού είναι ο εξής: ''{{πολυτονικό|«ΙστορίαἹστορία Γαλαξειδίου ευγαλμένηεὐγαλμένη απόἀπὸ παλαιά χερόγραφα, μεμβράνια, σιζίλια, καικαὶ χρυσόβουλλα αυθεντικάαὐθεντικά, οπούὁπού ευρίσκονταιεὑρίσκονται, καικαὶ είνεεἶνε καικαὶ σώζονται ειςεἰς τοτὸ ΒασιλικόνΒασιλικὸν Μοναστήρι τουτοῦ ΣωτήροςΣωτῆρος ΧριστούΧριστοῦ, χτισμένο παρά τουτοῦ ποτέποτὲ αυθέντηαὐθέντη καικαὶ Δεσπότη Κυρ Μιχαήλ τουτοῦ ΚομνηνούΚομνηνοῦ, ουοὗ αιωνίααἰωνία ηἡ μνήμη. ΑμήνἈμήν»}}''. Είναι γραμμένο σε ένα τεύχος 20 φύλλων και εικάζεταιστο χειρόγραφο αναφέρεται οτι έχει γραφτεί απο τον ιερομόναχο Ευθύμιο, το [[1703]]. Το χρονικό, σύμφωνα με τον συγγραφέα του, βασίζεται σε επίσημα έγγραφα καθώς και σε ιστορικά κείμενα τα οποία δυστυχώς δεν διασώθηκαν. Μέχρι και σήμερα θεωρείται ως μια σπουδαία ιστορική πηγή ενώ είναι και ενδιαφέρον δείγμα καλλιέργειας της ομιλουμένης γλώσσας με [[λογοτεχνία|λογοτεχνική]] αξία που πηγάζει από το λιτό και επιγραμματικό του ύφος.<ref>Κ.Θ. Δημαράς, ''Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας'', Ίκαρος, Αθήνα 1975<sup>6</sup>, σ. 123-124</ref>
Το χειρόγραφο του Χρονικού ανήκε στις ανηψιές του [[Κωνσταντίνος Σάθας|Κωνσταντίνου Σάθα]], Αικατερίνη & Ευθυμία Βλασσοπούλου μέχρι το [[1967]]. Τελικά ύστερα απο μια μικρή περιπέτεια επέστρεψε στις 30 Ιουνίου [[1980]] στην πατρίδα του. Σήμερα φυλάσσεται σε ειδική προθήκη στο «Ναυτικό Μουσείο Γαλαξειδίου».
